آبیاری مزارع کشاورزی مشهد با فاضلاب تصفیه نشده بیمارستانی

حقوق بشر در ایران  – امروز یکشنبه ۱۲آذر ماه ۱۴۰۲، در پی رهاسازی قفاضلاب بیمارستانی در مزارع مشهد، شهروندان در خطر ابتلا به انواع بیماری ها قرار گرفتند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از انتخاب، امروز یکشنبه ۱۲ آذر ماه ۱۴۰۲، محمد درویش، فعال محیط زیست، از رها سازی فاضلاب بیمارستانی در مزارع شهر مشهد مرکز استان خراسان رضوی خبر داد و قدمت این فاجعه را از حدود ۲۰ سال قبل ذکر کرد. با توجه به این شرایط شهروندان مشهد و توابع آن شهر در خطر ابتلا به انواع بیماریهای میکروبی و ویروسی قرار دارند. بی توجهی به خطرات محیط زیستی در استفاده از فاضلاب‌ها، منجر به ایجاد بحران های در زمینه سلامتی شهروندان خواهد شد. مشهد یکی از نقاطی است که این روزها استفاده از فاضلاب خام و حتی دزدی آن جنجال های قابل توجهی را به راه اندازه است، اگرچه پس از اعتراض فعالان محیط زیستی جلو آن گرفته شد اما تکرار این تجربه امر امکان پذیر است. 

این فعال محیط زیست، در تشریح این خبر گفت:”اتفاقی که در مشهد رخ داده و قدمتی ۲۰ ساله دارد و در این شدت ندیده بودم، این بود که فاضلاب بیمارستانی را هم وارد اراضی کشاورزی کرده اند که این فاضلاب فوق العاده خطرناکتر از فاضلاب شهری است. همچنین فاضلاب چرمشیر که وارد کشف‌رود می‌شود. حتی لوله بتنی فاضلاب خامی که به سمت تصفیه خانه مشهد می رود، آن لوله بتنی را با دریل سوراخ کردند و با موتورپمپ آن فاضلاب را برداشت می کنند و به فروش می رسد و حتی مدیران تصفیه خانه گفتند اینقدر به ما کم می رسد به لجن برخوردیم. ۷هزار هکتار با چنین فاضلاب به شدت خطرناکی زیر کشت بردند و بخشی از مواد غذایی مردم را در خراسان رضوی و نقاط دیگر تامین می کند.”

وی همچنین افزود:”مسئله استفاده از فاضلاب خام در کشاورزی سابقه طولانی دارد و بیشتر از هرجایی در جنوب تهران، سالهاست که این اتفاق رقم می خورد و برخی مطالعاتی که سازمان تحقیقات کشاورزی ایران انجام داده نشان می دهد که در دهه هشتاد میزان سرب موجود در پیازی که از جنوب تهران برداشت می شود ۸برابر حد استاندارد است. حتی برخی از اقلامی که الان مانند د.د.ت ممنوعه شده در برخی از اقلام کشاورزی دیده می شود. اگر خاطرتان باشد در زمان دولت میرحسین موسوی بحث آلودگی سبزی های جنوب تهران جنجال بزرگی به پا کرد و هرچند گاهی در استان فارس و اصفهان هم شاهد هستیم.”

وی در ادامه تشریح کرد:”دوستان ما در بازیافت زباله، از جمله خانم شیرزادی سال‌هاست که تلاش می‌کند تا این زباله‌ها را به کمپوست تبدیل کند و کیفیت محصول را بهتر کنند اما وزارت جهاد اعلام می کند چون کمپوست استاندارد لازم را ندارد، این ها اجازه نمی دهند این کمپوست مورد استفاده در بخش کشاورزی قرار بگیرد. این حساسیت البته باید وجود داشته باشد اما چطور است که چشمتان را روی فاضلاب بیمارستانی می بندید؟ اینجا آلودگی ندارد بعد کمپوست دارد؟”

درویش درباره عمل شهروندان در مواجهه با محصولات آلوده کشاورزی گفت:”شهروند وقتی آگاه نباشد فکر می کند در حال خوردن سبزی تازه است اما وقتی مردم بدانند باید به شورای شهر و کمیته محیط زیست فشار بیاورند و مطالبه کنند. این گزارش ما باعث شد ماموران حراست و بازرسی فضای دزدی فاضلاب را جمع کرده اند. مردم نباید ناامید شوند و باید مطالبه کنند تا اتفاقات خوب انجام شود. بدترین کاری که مردم می توانند انجام دهند این است که بگویند صدای ما به جایی نمی‌‌رسد.” 

در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به صراحت بر حق افراد، در برخورداری از محیط زیست و غذای سالم تاکید شده اما در ایران نه تنها اجرای اهداف سند مذکور با مخالفت علی خامنه ای مواجه و از دستور کار خارج شد بلکه با گذشت چند سال، شهروندان از کاهش استاندارد سطح زندگی خود رنج بیشتری را متحمل شدند که از جمله این فایع، رهاسازی فاضلاب بیمارستانی و شهری بدون تصفیه در مزارع کشاورزی است که می تواند صدمات جبران ناپذیری را به سلامت جامعه و شهروندان وارد کند و تمامی این مواار نشات گرفته از سوء مدیریت و و ناکارآمدی افرادی است که نا مدیر و مسئول بر خود گذاشتند. 

Please follow and like us: