https://wp.me/p6xuBy-SAW
حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۳ خرداد ماه ۱۴۰۴، احکام اعدام دستکم ۱۱ زندانی با اتهامات «قاچاق موادمخدر» یا «قتل عمد» در زندان دامغان، زندان ایلام، زندان زاهدان، زندان تبریز، زندان بیرجند، زندان همدان، زندان اصفهان و زندان مرکزی یاسوج اجرا شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، سحرگاه دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، علیاصغر عالمی، اهل شهرستان دامغان از توابع استان سمنان، متهم به «قتل عمد» و محکوم به «قصاص نفس» در زندان دامغان، اعدام شد.
براساس این گزارش، علی اصغر عالمی، در سال ۱۳۹۱، به اتهام«قتل عمد»، دستگیر و توط قاضی شعبه دادگاه کیفری۱ استان سمنان، به «قصاص نفس» اعدام محکوم شده بود.
اجرای حکم اعدام علی اصغر عالمی، توسط رسانه های رسمی و یا منابع داخل کشور اعلام نشده است.
در خبری دیگر، سحرگاه شنبه ۲۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، عدنان لبک پور، اهل استان ایلام، متهم به «قتل عمد» و محکوم به «قصاص نفس» در زندان مرکزی آن استان، اعدام شد.
براساس این گزارش، عدنان لبک پور، چند سال قبل، در پی ارتکاب «قتل عمد» دستگیر و توسط قاضی شعبه ذدادگاه کیفری۱ استان ایلام، به «قصاص نفس» اعدام محکوم شده بود.
حکم اعدام بدوی صادره بر علیه عدنان لبک پور، توسط قضات شعبه دیوان عالی کشور، تائید و پرونده وی به شعبه اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب استان ایلام، ارجاع شده بود.
اجرای حکم اعدام عدنان لبک پور، توسط رسانه های رسمی و یا منابع داخل کشور اعلام نشده است.
در خبری دیگر، سحرگاه چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، عبدالرحیم نظری، ۳۴ ساله، قرهبلاغ از توابع شهرستان علیآباد کتول و شهروند ترکمن، متهم به «قاچاق موادمخدر» و محبوس در زندان مرکزی زاهدان، اعدام شد.
یک فرد مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”عبدالرحیم نظری& اهل قرهبلاغ از توابع شهرستان علیآباد کتول و شهروند ترکمن بود. او از سال ۱۴۰۱ به اتهام مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. خانواده عبدالرحیم از انجام ملاقات آخر با او محروم ماند.”
اعدام این زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانههای داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
در خبری دیگر، سحرگاه چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، روح الله قهرمانی، ۳۰ ساله، متهم به «قتل عمد» و محکوم به «قصاص نفس» در زندان مرکزی تبریز، اعدام شد.
یک فرد مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”روحاله قهرمانی اهل تبریز بود و از پنج سال پیش به اتهام قتل بازداشت و به قصاص محکوم شده بود.”
اعدام این زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانههای داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
در خبری دیگر، سحرگاه چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، قنبر غفاری و نورالدین محمدزاده، دو زندانی متهم به «قاچاق مواد مخدر» و محبوس در زندان مرکزی بیرجند، اعدام شدند.
یک فرد مطلع درخصوص اعدام این ۲ زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”قنبر غفاری و نورالدین محمدزاده، هر ۲ اهل شهرستان میاندوآب بودند و از ۳ سال پیش در پروندهای مشترک به اتهام مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند.”
اعدام این ۲ زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانههای داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
در خبری دیگر، سحرگاه چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، سعید کاشانی، متهم به «قتل عمد» و محکوم به «قصاص نفس» در زندان مرکزی همدان، اعدام شد.
یک فرد مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”سعید کاشانی از ۴سال پیش به اتهام «قتل عمد»، بازداشت و به قصاص محکوم شده بود. او به همراه یک زندانی دیگر بهنام بختیار لطفی به پای چوبه دار منتقل شد و بختیار لطفی با اخذ مهلت یک ماهه برای جلب رضایت شکات، به بند خود بازگشت.”
اعدام این زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانههای داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
در خبری دیگر، سحرگاه چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، آرمان خانبیگی، ۲۹ ساله، متهم به «قاچاق موادمخدر» و محبوس در زندان دستگرد(مرکزی) اصفهان، اعدام شد.
یک فرد مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”آرمان خانبیگی اهل مرند بود و از سه سال پیش به اتهام حمل مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.”
اعدام این زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانههای داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
در خبری دیگر، سحرگاه یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، هاشم میرزایی، ۲۹ ساله، اهل اهواز مرکز استان خوزستان، متهم به «قاچاق مواد مخدر» و محبوس در زندان سپیدار اهواز، اعدام شد.
یک فرد مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”هاشم میرزایی عرب اهواز بود و از سه سال پیش به اتهام حمل مواد مخدر در جاده اهواز-اندیمشک بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.”
اعدام این زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانههای داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
در خبری دیگر، سحرگاه چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، نادر مصطفوی، ۴۲ ساله، متهم به «قاچاق مواد مخدر» و محبوس در زندان مرکزی یاسوج، اعدام شد.
یک فرد مطلع درخصوص اعدام این زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت:”نادر مصطفوی پدر دو فرزند بود و از سه سال پیش به اتهام حمل ۲۵ کیلو شیشه [متآمفتامین] بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.”
اعدام این زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانههای داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
اعدامهای اخیر؛ اجرای حکمها در سایه ابهامهای حقوقی و اجرایی
این اعدامها در شرایطی رخ میدهد که نگرانیهای حقوقی و بینالمللی نسبت به وضعیت حقوق بشر در ایران افزایش یافته است. بر اساس قوانین داخلی ایران، اعدام به عنوان یکی از «مجازاتهای قانونی» برای برخی از جرایم از جمله قتل، مواد مخدر و فساد مورد استفاده قرار میگیرد.
در سیستم قضائی ایران، محکومیت به اعدام برای متهمانی که اتهاماتشان در دادگاههای عمومی و انقلاب مورد رسیدگی قرار میگیرد، با در نظر گرفتن شواهد و مستندات گاهی با شفافیت کمتری همراه است. بسیاری از فعالان حقوق بشر و نهادهای بینالمللی بارها نسبت به عدم برگزاری محاکمات عادلانه و شرایط ناخوشایند بازداشت و اجرای حکم در ایران هشدار دادهاند. این مسئله به ویژه برای متهمانی که به جرایم قتل محکوم میشوند، نگرانکننده است.
اعدام و نقض حق حیات؛ قانون داخلی ایران در تقابل با معاهدات بینالمللی
یکی از نکات کلیدی که در مورد اعدامهای اخیر در ایران مطرح میشود، نقض اصول حقوق بشر و تعهدات بینالمللی جمهوری اسلامی است. ایران به عنوان یکی از اعضای سازمان ملل متحد و امضا کننده میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)، موظف است که به حقوق بنیادین افراد از جمله حق زندگی و محاکمه عادلانه احترام بگذارد. بر اساس ماده ۶ این میثاق، “حق زندگی از حقوق غیرقابل سلب هر فرد است” و تنها در شرایط خاص و پس از محاکمهای عادلانه و در چارچوب حقوق بینالملل میتوان به اعدام حکم داد.
در این میان، تعداد زیادی از زندانیان که در ایران به اعدام محکوم میشوند، در شرایطی قرار دارند که در آنها فرآیند دادرسی شفاف و مطابق با استانداردهای بینالمللی نیست. گزارشهای مختلف حاکی از این است که بسیاری از افرادی که به اعدام محکوم میشوند، از حقوق اولیه خود مانند حق برخورداری از وکیل مدافع یا دسترسی به دفاع مؤثر محروم هستند. علاوه بر این، در بسیاری از موارد، شکنجه و اذیت و آزار برای گرفتن اعترافات اجباری از متهمان گزارش شده است که خود نقض آشکار حقوق بشر است.
این مسائل نه تنها در سطح داخلی ایران بلکه در سطح بینالمللی نیز تحت فشار قرار میدهند. بسیاری از سازمانهای بین اللمی و معتبر مدافع حقوق بشر از قبیل سازمان عفو بینالملل و سازمان دیدهبان حقوق بشر، از ایران خواستهاند که به قوانین بینالمللی حقوق بشر احترام بگذارد و مجازات اعدام را تنها در موارد استثنائی و مطابق با استانداردهای جهانی اعمال کند.
افزایش شمار اعدامها در زندانهای ایران؛ پدیدهای نگرانکننده از منظر حقوق بشر
این روند نشاندهنده افزایش چشمگیر تعداد اعدامها در ایران است. به ویژه در سالهای اخیر، اجرای حکم اعدام برای اتهامات مربوط به مواد مخدر و قتل در ایران افزایش یافته است. در حالی که برخی از این اعدامها ممکن است در نظر برخی بهعنوان مجازاتهای قانونی تلقی شوند، نگرانیهای جدی در خصوص رعایت حقوق متهمان، اجرای محاکمات عادلانه و شفافیت فرآیند دادرسی وجود دارد.
از منظر حقوقی، اگرچه قوانین داخلی ایران مجازات اعدام را برای جرایم خاصی مانند قتل، مواد مخدر و فساد در نظر گرفتهاند، اما نهادهای بینالمللی معتقدند که این مجازات در بسیاری از موارد بهویژه برای جرایم غیرخشونتآمیز، نقض حقوق بشر و اصول عدالت است. بسیاری از کارشناسان حقوقی و فعالان حقوق بشر بهویژه در مورد اعدامهای مربوط به مواد مخدر تأکید دارند که این مجازاتها در بیشتر مواقع از تناسب با جرم ارتکابی برخوردار نیستند و باید در راستای اصول بشردوستانه مورد بازنگری قرار گیرند.
فشارهای بینالمللی و راههای مقابله با نقض حقوق بشر در ایران
افزایش اعدامها در ایران، باعث شده تا فشارهای بینالمللی بر جمهوری اسلامی ایران افزایش یابد. سازمانهای بینالمللی حقوق بشر خواستار توقف این مجازاتها و اصلاحات جدی در سیستم قضائی ایران هستند. ایران تحت نظارت دقیق سازمان ملل متحد و سایر نهادهای حقوق بشری قرار دارد و باید به تعهدات خود در زمینه حقوق بشر پایبند باشد.
علاوه بر این، افزایش اعدامها و اعمال آن بدون رعایت استانداردهای بینالمللی محاکمه عادلانه، میتواند تبعات منفی برای ایران در سطح بینالمللی به دنبال داشته باشد. فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی ممکن است به عنوان ابزارهایی برای جلب توجه مقامات ایران به رعایت حقوق بشر استفاده شود. در این راستا، جامعه بینالمللی باید با توجه به وضعیت حقوق بشر در ایران، بهویژه در زمینه مجازات اعدام، اقدامات مؤثرتری را در دستور کار قرار دهد.
اعدامها در ایران نشاندهنده تداوم و حتی افزایش استفاده از مجازات اعدام در ایران است، که همچنان با مشکلات حقوقی و انسانی زیادی روبهرو است. بسیاری از این اعدامها در شرایطی انجام میشوند که عدالت و فرآیند دادرسی شفاف بهطور کامل رعایت نمیشود. از منظر حقوق بشر و طبق قوانین بینالمللی، این مجازاتها باید محدود و بهطور ویژه تحت نظارتهای دقیق قرار گیرد. در این راستا، جمهوری اسلامی ایران باید به اصلاحات در سیستم قضائی خود پرداخته و به تعهدات بینالمللی خود در زمینه حقوق بشر احترام بگذارد.
سلب حق حیات در ایران: اعتراضی به نظام قضایی جمهوری اسلامی
درحالیکه بسیاری از کشورهای دنیا در حال محدود کردن یا لغو کامل مجازات اعدام هستند، جمهوری اسلامی ایران همچنان یکی از پنج کشور اول جهان از نظر تعداد اعدامهاست.
گزارشات نهادهای مستقل از قبیل سازمان عفو بینالملل و دیدهبان حقوق بشر همواره از نبود شفافیت، استفاده ابزاری از محاربه و شکنجه برای گرفتن اعتراف در ایران اعتراض کردند.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

