https://wp.me/p6xuBy-REl
حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱۳ فروردین ماه ۱۴۰۴، دو شکارچی غیرمجاز در شهرستان دماوند، دستگیر شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از پایگاه خبری تارود، طی روزهای اخیر، دو شکارچی غیرمجاز، که عامل شکار و زنده گیری دستکم ۱۴ قطعه کبک وحشی بودند، توسط ماموران پلیس امنیت و محیط بانان سازمان حفاظت از محیط زیست شهرستان دماوند، دستگیر شدند.
نقی میرزاکریمی، رئیس اداره محیط زیست شهرستان دماوند در تشریح این خبر اظهار کرد:”محیط بانان دماوند در ارتفاعات تمیسیان ضلع غربی منطقه شکار ممنوع کوه سفید در حال دوربین کشی متوجه حضور دو نفر در حال زنده گیری کبک می شوند که بدلیل فاصله زیاد و نزدیکی آنان به خودرو و جاده روستایی و حرکت به سمت گیلاوند هماهنگی های لازم با پلیس اطلاعات و امنیت صورت گرفت و در مسیر دستگیر شدند.”
وی در خاتمه افزود:”خودروی متخلفین متوقف و از آنان لاشه 14 کبک وحشی ، دو تله زنده گیری و یک اسپیکر کشف و توقیف شد و در این راستا پرونده ای تشکیل و به مراجع قضایی معرفی شدند.”
در این گزارش، به هویت ۲ شکارچی دستگیر شده اشاره ای نشده است.
چگونه قوانین داخلی ناکارآمد ماندهاند؟
طبق قانون شکار و صید ایران، شکار غیرمجاز جرم محسوب شده و مجازاتهایی برای آن در نظر گرفته شده است. اما اجرای این قوانین ضعیف، ناکافی و فاقد اثر بازدارندگی است. برخی از مهمترین تخلفات این شکارچی از نظر قانونی عبارتند از:
۱. حمل و نگهداری سلاح غیرمجاز
بر اساس ماده ۲ قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات، حمل، نگهداری و استفاده از سلاحهای غیرمجاز جرم محسوب میشود. این شکارچی نهتنها از سلاح غیرمجاز استفاده کرده، بلکه بارها مرتکب شکار غیرقانونی شده است.
۲. شکار غیرمجاز گونههای حیاتوحش
مطابق ماده ۱۰ قانون شکار و صید ایران، شکار غیرقانونی حیوانات، بهویژه گونههای در خطر انقراض، جرم سنگینی محسوب میشود. با این حال، تخریبگران محیط زیست اغلب با جریمههای ناچیز و مجازاتهای سبک روبهرو میشوند که آنها را از تکرار جرم بازنمیدارد.
۳. نقض حقوق محیط زیست و اصل ۵۰ قانون اساسی
طبق اصل ۵۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حفاظت از محیط زیست یک وظیفهی عمومی است و هرگونه تخریب غیرقانونی محیط زیست، تخلف محسوب میشود. با این حال، عدم اجرای صحیح این اصل باعث شده است که تخریبگران طبیعت، بدون نگرانی از مجازات، به اقدامات مخرب خود ادامه دهند.
نقض تعهدات بینالمللی؛ جمهوری اسلامی در مقابل جامعه جهانی
ایران به عنوان یکی از امضاکنندگان کنوانسیون جهانی حفاظت از گونههای در خطر انقراض (CITES) و کنوانسیون تنوع زیستی سازمان ملل (CBD)، موظف است از گونههای جانوری حفاظت کند. اما در عمل، سیاستهای غیرعلمی و عدم کنترل مؤثر تخلفات محیط زیستی، موجب شده است که ایران به یکی از مراکز اصلی نابودی حیاتوحش در منطقه تبدیل شود.
۱. کنوانسیون CITES و ممنوعیت شکار غیرمجاز
ایران متعهد به اجرای مفاد کنوانسیون تجارت بینالمللی گونههای در معرض خطر (CITES) است که بر ممنوعیت شکار و قاچاق گونههای در خطر انقراض تأکید دارد. اما عدم اجرای صحیح این تعهدات، باعث شده که قاچاقچیان حیاتوحش به فعالیت خود ادامه دهند.
۲. کنوانسیون تنوع زیستی (CBD) و تخریب اکوسیستمها
طبق ماده ۸ کنوانسیون تنوع زیستی سازمان ملل (CBD)، ایران موظف است اقدامات لازم را برای حفاظت از زیستگاهها و جلوگیری از انقراض گونهها انجام دهد. اما سیاستهای ناکارآمد و فقدان برنامههای حفاظتی، نشاندهنده عدم پایبندی جمهوری اسلامی به این تعهدات بینالمللی است.
فقدان نظارت و فساد اداری؛ چرا محیط زیست ایران به مرز نابودی رسیده است؟
مسئلهی شکار غیرمجاز تنها یک مشکل قانونی نیست، بلکه به معضلات عمیقتری چون فساد، بیکفایتی مدیریتی و نبود ارادهی سیاسی برای حفاظت از محیط زیست مربوط میشود.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.



