By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-FWa
حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۱۰بهمن ماه ۱۴۰۲، ابوالفضل پورحسینی، زندانی عقیدتی در اقدامی تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۲، ابوالفضل پورحسینی، متولد ۱۳۵۵، ساکن: کرج، متاهل، از طرفداران عرفان حلقه و زندانی عقیدتی محبوس در بند ۱۵ زندان(ندامتگاه)مرکزی کرج، در پی اعتراض به نقض حقوق شهروندی خود با در نظر گرفتن اقدامات تنبیهی از سوی مسئولان آن زندان به سلول انفرادی منتقل شد.
یک فرد مطلع از ندامتگاه مرکزی کرج، ضمن اعلام این خبر به گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت:”انتقال آقای پورحسینی به سلول انفرادی در پی ممانعت مسئولان زندان مرکزی کرج برای ملاقات حضوری این زندانی عقیدتی با همسرش و در پی اعتراض وی به این اقدام صورت گرفته است.”
لام به اشاره است، ابوالفضل پورحسینی، در تاریخ ۱۴ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی شعبه ۲ دادگاه انقلاب کرج، محاکمه و اواصط آذر ماه ۱۴۰۲، از بابت (فعالیت تبلیغی علیه نظام)، (اجتماع و تبانی به قصد براندازی نظام)، (تشویش اذهان عمومی) و (اغوا و تحریک مردم به قصد برهم زدن امنیت کشور) در مجموع به تحمل ۳ سال حبس تعزیری و ۲ سال حبس تعلیقی، محکوم شده و پس از اعلام اعتراض پرونده این شهروند به شعبه دادگاه تجدیدنظر استان البرز ارجاع شده است.
ابوالفضل پورحسینی، در تاریخ ۲ تیر ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای لباس شخصی(بسیج) در محدوده محمدشهر کرج مرکز استان البرز، هنگام پخش تراکت اعتراضی، بازداشت و به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و سپس برای تشکیل پرونده ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات کرج واقع در خیابان نبوت منتقل و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهامات (تبلیغ علیه نظام)، (اجتماع و تبانی به قصد براندازی نظام)، (تشویش اذهان عمومی) و (عضویت در فرقه عرفان حلقه) به سالن ۱۵ زندان(ندامتگاه) مرکزی کرج، منتقل شد.
برخوردهای امنیتی و قضایی با دگراندیشان مذهبی و ممانعت از انتشار عقاید مذهبی و دیدگاههای مختلف در یک جامعه به مثابه نقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی، بصورت جمعی و یا خصوصی تاکید کرده است.
اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین، برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.