https://wp.me/p6xuBy-GX3
حقوق بشر در ایران – امروز جمعه ۱۱اسفند ماه ۱۴۰۲، بهروز فرزندی، شهروند یهایی، بطور مشروط آزاد شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز دوشنبه ۷ اسفند ماه ۱۴۰۲، بهروز فرزندی، زندانی عقیدتی و شهروند بهایی محبوس در زندان عادل آباد(مرکزی) شیراز، پس از سپری کردن بخشی از حبس لازم به اجرای خود بطور مشروط آزاد شد. این شهروند بهایی در حال سپری کردن حبس تعزیری ۲ سال و ۷ ماه و ۱۶ روزه خود بود.
به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده این شهروند بهایی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران تشریح کرد:”با توجه به اینکه بهروز فرزندی از مجموع حبس ۲ سال و ۷ ماه و ۱۶ روزه خود بیش از یک سوم آن را سپری کرده بود پس از تائید درخواست آزادی مشروط توسط دادستان شیراز، روز دوشنبه هفته جاری از زندان عادل آباد، آزاد شد.”
لازم به اشاره است، بهروز فرزندی، در تاریخ ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۰، توسط ماموران اداره اطلاعات شیراز، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام ر نهایت به بند زندان عادل آباد شیراز، منتقل و در اردیبهشت ماه ۱۴۰۰، با تودیع وثیقه آزاد شده بود.
با آغاز مراحل دادرسی، بهروز فرزندی، در آبان ماه ۱۴۰۰، توسط قاضی شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز، از بابت اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۷ ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری و به اتهام (عضویت در گروه های معاند نظام به قصد برهم زدن امنیت کشور) هم به ۲ سال و ۷ ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری محکوم شده بود.
پس از اتمام مراحل دادرسی و ارجاع پرونده بهروز فرزندی به شعبه ۱۴ اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب شیراز، این شهروند بهایی در تاریخ ۱۶ اسفند ماه ۱۴۰۰، پس از احضار به آن دادسرا (جهت پاره ای از توضیحات)، بازداشت و برای سپری کردن دوران حبس خود، به زندان عادل آباد(مرکزی) شیراز، منتقل شده بود.
بهروز فرزندی، شهروند بهایی و از جانبازا ۲۵ درصد جنگ ۸ ساله ایران و عراق است.
شهروندان بهائی بر طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی، مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم و توسط حکومت جمهوری اسلامی با انواع موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.
سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲،۱۸و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

