By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-Rty
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۳۰ اسفند ماه ۱۴۰۳، اردشیر فنائیان، زندانی عقیدتی محبوس در زندان مرکزی استان سمنان، آزاد شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز پنجشنبه ۳۰ اسفند ماه ۱۴۰۳، اردشیر فنائیان، شهروند بهایی و زندانی عقیدتی محبوس در زندان مرکزی استان سمنان، آزاد شد. اما این آزادی در حالی رقم خورد که او بیش از نیمی از دوران محکومیت خود را در سلول انفرادی سپری کرده بود؛ شکنجهای روانی که هدف آن شکستن اراده و تحمیل فشارهای مضاعف بر زندانیان عقیدتی است.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزاشگر حقوق بشر در ایران:”اردشیر فنائیان، پس از ۶سال از زندان سمنان آزاد شد. او بیش از نیمی از دوره زندان را در سلولی تنهایی گذراند وی متهم به عضویت در جامعه بهائی یا به عبارت درست تر،بهائی بودن بود.”
جرم او چه بود؟ باور به آیینی که حکومت جمهوری اسلامی آن را به رسمیت نمیشناسد. اردشیر فنائیان نه مرتکب جرمی شده بود و نه اقدامی علیه امنیت ملی انجام داده بود، بلکه صرفاً به خاطر باورهای دینی خود و هویت بهائیاش به زندان افکنده شد.
این در حالی است که بر اساس موازین حقوق بشر، عقیده، دین و باور شخصی افراد، از اساسیترین حقوق بشر محسوب میشود و مجازات افراد بر اساس مذهب یا عقایدشان نقض آشکار اصول بینالمللی است. اما در ایران، بهائی بودن خود جرم محسوب میشود و جامعه بهائیان تحت سرکوب سیستماتیک قرار دارد.
زندان، انزوا و شکنجه؛ مجازات بدون جرم
اردشیر فنائیان در این شش سال، نه تنها از حق زندگی آزادانه محروم بود، بلکه نیمی از این دوران را در سلول انفرادی گذراند. حبس در انفرادی، برخلاف ادعای حکومت ایران، یکی از مصادیق بارز شکنجه روانی است که بر اساس کنوانسیون منع شکنجه سازمان ملل، نوعی رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز تلقی میشود.
بنا بر گزارشهای متعدد، زندانیان عقیدتی در ایران بهطور گستردهای در معرض فشارهای روانی، بازجوییهای طاقتفرسا و آزارهای جسمی و روحی قرار دارند. این اقدامات نقض صریح ماده ۷ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی است که تأکید میکند:
«هیچکس نباید تحت شکنجه یا رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.»
اما در جمهوری اسلامی، زندانیان عقیدتی نه تنها از حق برخورداری از محاکمه عادلانه محروماند، بلکه در محیطهایی بهشدت غیرانسانی و تحت فشارهای جسمی و روحی قرار داده میشوند. انزوای طولانیمدت، قطع ارتباط با خانواده و قرار گرفتن در سلولهای انفرادی، ابزاری برای درهمشکستن مقاومت زندانیان است.
محاکمههای نمایشی و نقض حق دادرسی عادلانه
پرونده اردشیر فنائیان تنها یکی از صدها نمونه محاکمههای غیرعادلانه و دستگیریهای خودسرانه بهائیان در ایران است.
بر اساس ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر،
«هر فردی حق دارد در شرایطی کاملاً عادلانه و برابر، توسط یک دادگاه مستقل و بیطرف محاکمه شود.»
اما در ایران، بهائیان اغلب در دادگاههای فرمایشی، بدون حق دفاع مؤثر و بدون امکان دسترسی به وکیل مستقل محاکمه میشوند.
در بسیاری از این موارد، دادگاهها با استناد به اتهامات کلیشهای و واهی، مانند «تبلیغ علیه نظام» یا «اقدام علیه امنیت ملی» بهائیان را به زندانهای طولانیمدت محکوم میکنند. اما در واقع، این احکام تنها به دلیل باور مذهبی این افراد و فعالیتهای کاملاً صلحآمیز آنها صادر میشود.
سرکوب سیستماتیک بهائیان در ایران؛ نقض تعهدات بینالمللی جمهوری اسلامی
اردشیر فنائیان تنها یکی از قربانیان سیاستهای تبعیضآمیز و سرکوبگرایانه جمهوری اسلامی علیه بهائیان است. بر اساس گزارشهای حقوق بشری، هزاران بهائی در ایران در دهههای اخیر بازداشت، شکنجه، اعدام یا از حقوق اجتماعی و اقتصادی خود محروم شدهاند.
این اقدامات نهتنها نقض اصول انسانی است، بلکه جمهوری اسلامی را بهعنوان ناقض فاحش تعهدات بینالمللی خود در زمینه حقوق بشر معرفی میکند.
برخی از قوانین و اسنادی که حکومت ایران را مسئول نقض حقوق بهائیان میکند:
۱. اعلامیه جهانی حقوق بشر (مواد ۲، ۱۸، ۱۹، ۲۶)
۲. میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (مواد ۷، ۹، ۱۰، ۱۸، ۲۶)
۳. کنوانسیون منع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی سازمان ملل
بر اساس ماده ۱۸ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی؛ «هر انسانی حق آزادی اندیشه، وجدان و دین را دارد و نباید تحت هیچ شرایطی مجبور به ترک یا تغییر دین خود شود.»
اما حکومت ایران با انکار این اصل و اعمال سیاستهای تبعیضآمیز علیه بهائیان، بهطور آشکار این میثاق بینالمللی را نقض کرده است.
واکنش جامعه بینالمللی و لزوم اقدام فوری
سرکوب بهائیان در ایران همواره یکی از موارد مورد توجه سازمانهای حقوق بشری و نهادهای بینالمللی بوده است. سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا، عفو بینالملل و دیدبان حقوق بشر بارها نقض حقوق بهائیان در ایران را محکوم کردهاند.
در چنین شرایطی، جامعه جهانی باید فشار بیشتری بر حکومت ایران وارد کند و اقدامات جدیتری در این زمینه انجام دهد. برخی از این اقدامات شامل موارد زیر است:
• تحریم مقامات ایرانی مسئول در سرکوب بهائیان
• ارجاع پرونده نقض حقوق بهائیان به دادگاه کیفری بینالمللی (ICC)
• افزایش فشارهای دیپلماتیک بر ایران برای رعایت حقوق اقلیتهای مذهبی
• حمایت از بهائیان ایران از طریق نهادهای بینالمللی و حقوق بشری
یک نظام ضدحقوق بشری که در مسیر سقوط قرار دارد
پرونده اردشیر فنائیان، همانند بسیاری از موارد دیگر، نشاندهنده سرکوب سازمانیافته و سیستماتیک جمهوری اسلامی علیه بهائیان و سایر اقلیتهای مذهبی در ایران است.
اما تاریخ نشان داده است که هیچ حکومتی با سرکوب و تبعیض پایدار نمیماند. همانطور که رژیمهای آپارتاید و حکومتهای استبدادی در سراسر جهان سقوط کردهاند، نظامی که بر اساس تبعیض و سرکوب بنا شده، محکوم به فروپاشی است.
اردشیر فنائیان اگرچه آزاد شده، اما هزاران بهائی دیگر همچنان در زندانهای ایران یا تحت فشارهای بیرحمانه حکومتی به سر میبرند. این مبارزه نهتنها برای بهائیان، بلکه برای تمام کسانی است که به کرامت انسانی، برابری و آزادی اعتقاد دارند.
جامعه جهانی نباید در برابر این جنایات خاموش بماند؛ چرا که هرگونه سکوت، به معنای همراهی با ظلم و استبداد است.
اردشیر فنائیان، در تاریخ ۲۱ اسفند ماه ۱۴۰۲، به مرخصی اعزام و در تاریخ ۲۶ اسفند ماه همان پس از اتمام دوران مرخصی به زندان سمنان برگشته بود.
همچنین، در تاریخ ۱ آبان ماه ۱۳۹۸، اردشیر فنائیان، توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب استان سمنان با اتهامات «عضویت در گروههای غیرقانونی» و «اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت تبلیغاتی و تشکیلاتی» در مجموع به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم با اعلام اعتراض اردشیر فنائیان به شعبه دادگاه تجدیدنظر استان سمنان ارجاع و محکومیت حبس تعزیری این شهروند بهائی به ۶ سال حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.
اردشیر فیروزیان، در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸، توسط ماموران امنیتی در استان سمنان، بازداشت و پس از تفتیش منزل و توقیف برخی وسائل شخصی، برای بازجوئی و تفهیم اتهام به بازداشتگاه اداره اطلاعات سمنان منتقل و پس از طی مراحل بازجویی ها و سپس بازپرسی در دادسرای عمومی و انقلاب آن استان به زندان مرکزی سمنان منتقل شد.
این شهروند بهائی، پیش از بازداشت، مادرش را بر اثر صانحه تصادف از دست داد و پدرش هم در تاریخ ۱۶ خردادماه ۱۳۹۸ و در دورانی که این شهروند بهائی در بازداشتگاه اداره اطلاعات سمنان تحت بازجوئی و در شرایط بلاتکلیف بسر می برد به دلیل بیماری کلیوی در بیمارستان درگذشت.
اردشیر فنائیان، پیشتر هم در سال۱۳۹۲، توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب سمنان به تحمل ۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود و در تاریخ ۱۸ دی ماه همان سال جهت تحمل دوران حبس بازداشت شده بود.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از ۳۰۰ هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمیشناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲و ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.