احکام اعدام دستکم ۲ زندانی متهم به قتل در زندانهای رجائی شهر و زنجان اجرا شد

لینک کوتاه این مطلب:
https://wp.me/p6xuBy-iqk

حقوق بشر در ایران – امروز شنبه ۲۴ اسفند ماه ۱۳۹۸, حکم اعدام یکی زندانی متهم به قتل عمد محبوس در زندان رجائی شهر کرج به اجرا در آمد. همچنین سحرگاه چهارشنبه ۲۱ اسفند ماه ۱۳۹۸, حکم اعدام یک زندانی متهم به قتل عمد و محبوس در زندان زنجان هم به اجرا در آمد. احکام اعدام این ۲ زندانی متهم به قتل عمد پس از صدور از سوی دادگاه توسط دیوان عالی کشور هم تائید شده بود.

به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از سازمان حقوق بشر ایران, سحرگاه چهارشنبه ۲۱ اسفند ماه ۱۳۹۸, حکم اعدام علیرضا سعدایی, زندانی محکوم به اعدام از بابت اتهام قتل عمد, محبوس در زندان مرکزی زنجان به اجرا در آمد. همچنین طی روزهای گذشته, حکم اعدام امیر « نام خانوادگی نامشخص, محبوس در زندان رجائی شهر کرج که از بابت اتهام قتل عمد به اعدام محکوم شده بود نیز به اجرا در آمد.

براساس اعلام روزنامه ایران، امیر متهم بود که در سال ۱۳۹۳، جوان دیگری را برای سرقت اموال وی به قتل رسانده است.

بنقل از یک منبع مطلع: “امیر در اعترافات خود در دوران بازجوئی اعلام کرده بود که یاشار، بچه محل آنها بود و مغازه پدرش در اجاره امیر بوده و در اوایل آبان ماه سال ۱۳۹۳، یاشار از پس اندازش برایم گفت و اینکه قصد خرید خانه‌ای دارد. من هم گفتم بازار مسکن راکد است و چون وسوسه شدم پول‌هایش را سرقت کنم، گفتم دوستم طلا را به قیمت ارزان می‌فروشد، می‌توانی از این راه سود خوبی به دست بیاوری”.

همچنین پیرامون اجرای حکم اعدام علیرضا سعدایی, اهل ماه نشان از توابع استان زنجان لازم به ذکر است: “علیرضا به اتهام قتل پسر عموی خود در سال ۱۳۹۴ بازداشت و به اعدام محکوم شده بود و عمویش شاکی پرونده وی بود. عموی علیرضا خواهر وی را دوست داشت و یک روز با خواهر علیرضا به بیرون شهر رفته بود. علیرضا هم بعد از آمدن خواهرش به خانه سراغ احمد میرود و او را با ضربات چاقو به قتل می‌رساند”.

بنقل از یک منبع مطلع: “علیرضا در زمان ارتکاب قتل مشروب خورده بود ولی دادگاه به این موضوع توجهی نکرد. علیرضا چندین سال پیش پدرش را از دست داده بود، و فقط مادرش بود که در طول این ۴ سال اخیر هم به خانواده مقتول التماس می‌کرد تا علیرضا اعدام نشود. حتی خانه شان را فروخته بوده که دیه پرداخت کند، اما عموی علیرضا قبول نکرد و فقط قصاص می‌خواست و گفته بود باید خودم مرگ علیرضا را ببینم”.

بنا بر گزارش نهادهای بین‌المللی حقوق بشر، ایران به تناسب سرانه جمعیت و میزان اعدام، رتبه نخست اعدام شهروندان خود در دنیا را دارد.

با توجه به اسناد بین المللی حقوق بشر و همچنین ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر هیچ فردی نباید مورد رفتاری قرار بگیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی بشود.

براساس آمارهای منتشره از سوی سازمانهای مدافع حقوق بشر ایران از جمله کشورهایی است که دارای سرانه اعدام بسیار زیادی است و در رتبه جهانی ایران بعد از چین بالاترین تعداد اعدامهای سالیانه را دارا می باشد.

در تاریخ ۲۹ بهمن ماه ۱۳۹۸, سازمان عفو بین الملل, با انتشار گزارشی که به تفسیر موارد نقض حقوق بشر در ایران پرداخته بود در بخشی از این گزارش پیرامون صدور و اجرای احکام اعدام اعلام کرد: “حکم اعدام همچنان برای اعمالی در نظر گرفته شد که در قوانین بین المللی حقوق بشر مجاز به شمار میروند، اعمالی که از جمله شامل رابطه جنسی افراد همجنس با رضایت متقابل و روابط جنسی خارج از چارچوب زناشویی می شد؛ صدور حکم اعدام همچنین برای جرایمی از قبیل « توهین به پیامبر اسلام », « محاربه » و « افساد فی الارض », ادامه یافت که تعریف بسیار مبهمی دارند”.