گزارشی از وضعیت دانیال مقدم در بازداشت نیروهای امنیتی/ سند

لینک کوتاه این مطلب:
https://wp.me/p6xuBy-JoJ

حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۲۵اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، دانیال مقدم، در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری خود است.

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، دانیال مقدم، ساکن تهران، بازیگر، نویسنده و خواننده، پس از بازداشت در شهر شیراز و انتقال به تهران، در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری خود است. همچنین، پرونده جدیدی برای این هنرمند در پی انتشار موزیک ویدئوی اعتراضی تشکیل شده است.

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”دانیال مقدم، پیش از این و حدود ۱ ماه قبل از بازداشت طی ۲ مرحله به شعبه بازپرسی برای ارائه دفاعیات و پس از اتمام مراحل داردسی جهت سپری کردن دوران حبس، خود به شعبه دادگاه و شعبه اجرای احکام کیفری دادسری فرهنگ و رسانه تهران، احضار شده بود و اتهامی منتسب شده به وی «تشویق سایرین به فساد و فحشا» عنوان شده بود اما در پی عدم تکمین وی به ۲ ابلاغیه که در تاریخ های ۲۳ اسقند ماه ۱۴۰۲ و ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳، از طریق سامانه ابلاغ الکترونیک قوه قضائیه «ثنا» برای وی ارسال شده بود توسط نیروهای امنیتی در شهر شیراز بازداشت و به تهران منتقل شد.”

این فرد مطلع در ادامه افزود:”دانیال مقدم، پیشتر به علت فعالیتهای هنری و تنظیم و انتشار موسیقی های حماسی و اعتراضی به شعبه بازپرسی در دادسرای فرهنگ و رسانه تهران، احضار و پس از طی مراحل بازپرسی و تفهیم اتهام با تودیع قرار وثیقه آزاد شده بود. با شروع مراحل دادرسی علیرغم ارسال ۲ ابلاغیه از حضور در جلسات دادرسی هم امتناع کرده بود اما در دادگاه بدوی و نهایی برای وی حکم صادره کرده بود و پس از در یافه اجرائیه و سفر به شیراز مخفیانه زندگی می کرد.”

لازم به اشاره است، دانیال مقدم، در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، در شهر شیراز مرکز استان فارس، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به تهران منتقل شده است.

بازداشت این هنرمند، پس از آن صورت گرفت که وی اخیرا با انتشار یک موزیک ویدیوی اعتراضی که بر سر مزار آرمان عمادی، از جانباختگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، نارضایتی خود را از وضعیت کنونی کشور ابراز کرده و در صفحه اینستاگرام خود نوشته بود:”ما یک کشوریم، میخوایین هممونو اعدام کنید؟ ما آتیش زیر خاکستر نه، ما باروت زیر خاکستریم. ما باروت زیر خاکستریم.”

سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.

همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.