https://wp.me/p6xuBy-itS
حقوق بشر در ایران – امروز سه شنبه ۲۷ اسفند ماه ۱۳۹۸, نازنین زاغری رتکلیف, زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین به مرخصی ۲ هفته ای اعزام شد. این زندانی سیاسی از جمله زندانیان سیاسی است که مرخصی وی با پابند الکترونیکی صورت گرفته است. این زندانی سیاسی در حال تحمل دوران محکومیت حبس ۵ ساله خود می باشد.
به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز سه شنبه ۲۷ اسفند ماه ۱۳۹۸, نازنین زاغری رتکلیف, شهروند ۲ تابعیتی محبوس در بند زنان زندان اوین که در حال سپری کردن دوران محکومیت حبس ۵ ساله خود می باشد به مرخصی ۲ هفته ای با پابند الکترونیکی اعزام شد. این شهروند ۲ تابعیتی در فروردین ماه سال ۱۳۹۵, در هنگام خروج از کشور در فرودگاه امام خمینی در پی شکایت اطلاعات سپاه استان کرمان از وی بازداشت و به بند ۲الف سپاه واقع در زندان اوین منتقل شد.
اعطای این مرخصی به نازنین زاغری رتکلیف, در راستای شیوع ویروس کرونا در کشور بوده است. عدم دسترسی زندانیان محبوس در زندانهای ایران به مواد ضدعفونی کننده محیط و تکمیل نبودن تجهیزات پزشکی در بهداری زندانها از جمله دلایلی است که می تواند جان زندانیان را از مراحل اولیه ابتلا به ویروس مرگ بار کرونا در معرض تهدید صد در صد قرار بدهد.
براساس بخشنامه اخیر صادره از سوی قوه قضائیه زندانیان سیاسی و عقیدتی با مجموع محکومیت حبس تعزیری ۵ سال و کمتر که در زندانهای کشور هستند می تواند از این مرخصی استفاده کنند. علیرغم ابلاغ این بخشنامه تعداد بسیاری از زندانیان سیاسی و عقیدتی علیرغم دارا بودن شرایط استفاده از این مرخصی از حق خود محروم هستند. همچنین سایر زندانیان سیاسی که مجموع احکام حبس تعزیری آنها بیش از ۵ سال می باشد با توجه به محرومیت از دسترسی به اقلام بهداشتی و ضدعفونی کننده محیط و عدم دسترسی به ماسک و کمبود تجهیزات بهداشتی و پزشکی در بهداری زندانها از حق مرخصی محروم ماندند.
اعطای مرخصی به نازنین زاغری رتکلیف, زندانی سیاسی ۲ تابعیتی محبوس در بند زنان زندان اوین در حالی صورت گرفت که در تاریخ ۱ دی ماه ۱۳۹۸, محمود بهزادی راد, وکیل مدافع این شهروند ۲ تابعیتی از تداوم ممانعت از آزادی مشروط نازنین زاغری برای آزادی مشروط و همچنین محرومیت وی از اعزام به مرکز درمانی تخصصی خارج از زندان خبر داده بود.
نازنین زاغری, زندانی سیاسی ۲ تابعیتی محبوس در بند زنان زندان اوین در تاریخ ۲۵ خرداد ماه ۱۳۹۸ و در اعتراض به محرومیت از حق مرخصی و سایر حقوق شهروندی خود دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده بود و همزمان با اعتصاب وی همسرش ریچارد رتکلیف نیز در مقابل سفارت ایران در لندن دست به اعتصاب غذا زده بود.
- بیشتر بخوانید؛ اعتصاب غذای نازنین زاغری در زندان اوین
محمود بهزادی راد، وکیل دادگستری که وکالت پرونده نازنین زاغری را برعهده دارد, در تاریخ ۶ تیرماه ۱۳۹۸ پیرامون آخرین وضعیت موکل خود گفته بود: “وزن موکلم کم شده و فشار خونش هم بر روی عدد ۹ روی ۶ بوده است. امیدواریم این وضعیت زودتر خاتمه پیدا کند و باتوجه به شرایط روحی و جسمی وی وضعیت خوبی ندارد.
این شهروند ۲ تابعیتی, در تاریخ ۸ تیر ماه ۱۳۹۸, به اعتصاب غذای اعتراضی خود پایان داد. همزمان با پایان اعتصاب غذای نازنین زاغری, ریچارد رتکلیف, همسر زاغری که در حمایت از اعتصاب غذای نازنین زاغری اعتصاب غذا کرده بود نیز روز جاری به اعتصاب خود پایان داد.
- بیشتر بخوانید؛ نازنین زاغری به اعتصاب غذای خود پایان داد
لازم به ذکر است, پیش از این, نازنین زاغری پیش از این به همراه نرگس محمدی, فعال حقوق بشر محبوس در بند زنان زندان اوین با انتشار نامه ای خبر از آغاز اعتصاب غذای ۳ روزه خود را در اعتراض به محرومیت از دسترسی به خدمات پزشکی و عدم اعزام به مرکز درمانی خارج از زندان اعلام کرده بودند.
- بیشتر بخوانید؛ نامه سرگشاده نرگس محمدی و نازنین زاغری, به دادستان تهران
- بیشتر بخوانید؛ نرگس محمدی و نازنین زاغری اعتصاب غذای خود را آغاز کردند
- بیشتر بخوانید؛ نازنین زاغری و نرگس محمدی به «اعتصاب غذای خود پایان دادند»
آنها در بخشی از این نامه گفته بودند: “در اعتراض به این شیوه غیرقانونی، غیرانسانی و غیرشرعی و برای اعلام خطر و نگرانی سلامت و جانمان علی رغم استفاده از داروهای روزانه از ۲۴ دیماه ۱۳۹۷ لغایت ۲۶ دیماه ۱۳۹۷ به مدت سه روز دست به اعتصاب غذا میزنیم و درخواست رسیدگی فوری داریم. اعلام میداریم در صورت عدم رسیدگی مسئولان و به خطر افتادن بیش از پیش سلامتمان دست به اعتراضهای بعدی خواهیم زد که تبعات آن متوجه مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران خواهد بود”. همزمان جرمی هانت، وزیر امورخارجه انگلیس سفیر ایران در لندن را به وزارت امور خارجه احضار کرده تا نگرانیها درباره پرونده نازنین زاغری، شهروند دو تابعیتی ایرانی-انگلیسی را به او ابلاغ کند.
محمود بهزادیراد, وکیل نازنین زاغری در تاریخ ۲۶ فروردین ماه ۱۳۹۸ درباره آخرین وضعیت نازنین زاغری گفته بود: در مراجعاتی که به زندان داشتم، اعلام شده هنوز در خصوص اعطای مرخصی به زاغری تصمیمی گرفته نشده است و باید منتظر باشیم.
این وکیل دادگستری در ادامه گفته بود؛ هم نازنین زاغری و هم او به عنوان وکیل پرونده، طی نامه های جداگانه از مسئولان قضائی زندان اوین درخواست مرخصی استعلاجی کردند.
در تاریخ ۳۱ تیرماه ۱۳۹۸, نازنین زاغری رتکلیف, زندانی سیاسی و شهروند ۲ تابعیتی محبوس در بند زنان زندان اوین که در پی اعتصاب غذا و وخامت وضع جسمانی و روحی به بیمارستان امام خمینی تهران منتقل و بمدت ۱ هفته در بخش اعصاب و روان بستری شده بود به زندان اوین بازگردانده شد.
- بیشتر بخوانید: نازنین زاغری؛ پس از گذشت یک هفته به زندان اوین بازگردانده شد
بازگردانده نازنین زاغری در حالی است که وی در طی این مدت در بیمارستان تحت شکنجه و آزار روحی قرار گرفته و وی به تخت خوابش دستبند و پابند خورده تحت درمان بود.
- بیشتر بخوانید؛ نازنین زاغری؛ انتقال به بیمارستان اعصاب و روان امام خمینی
نازنین زاغری رتکلیف فروردین سال ۱۳۹۵ هنگام بازگشت به بریتانیا در فرودگاه تهران بازداشت و به کرمان منتقل شد. سپاه کرمان در اطلاعیهای او را به مشارکت در “براندازی نرم” و همکاری با “موسسات معاند” متهم کرد. وی در شهریورماه سال ۱۳۹۵ در دادگاهی به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به تحمل۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
زاغری روز یکشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۶، به دادسرای اوین منتقل و در آنجا به او گفته شد که سپاه پاسداران ۳ اتهام جدید علیه او مطرح کرده است. این اتهامها شامل عضویت در سازمانهایی است که “برای براندازی نظام” تلاش میکنند. دریافت پول از موسسههای رویترز و بیبیسی و شرکت در تظاهراتی در مقابل سفارت ایران در لندن اتهامهای دیگری است که به خانم زاغری زده شده است. قاضی تحقیق، اتهامهای اول و سوم را به زاغری تفهیم کرده و او هر دوی آنها را رد کرد. او در حال حاضر در زندان اوین دوران حبس خود را میگذراند.
نازنین زاغری با بخش آموزشی و خیریه بنیاد رویترز همکاری داشت و در گذشته مدتی در بخش اداری نهاد خیریه بخش جهانی بیبیسی کار میکرد.
زندانیان سیاسی در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.


