مصطفی تاجزاده، زندانی سیاسی به مرخصی اعزام شد

حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۹آبان ماه ۱۴۰۴، مصطفی تاجزاده، زندانی سیاسی به مرخصی اعزام شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، در ساعات پایانی پنجشنبه ۸ آبان ماه ۱۴۰۴، مصطفی تاجزاده، فعال سیاسی و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، برای مدتی کوتاه به مرخصی اعزام شد. این زندانی سیاسی در حال تحمل دوران حبس تعزیری ۱۲ ساله خود است. 

براساس این گزارش، مرخصی مصطفی تاجزاده، با هدف حضور وی در مراسم تشیع و تدفین برادرش ـ سیدمحمد تاجزاده، به وی اعطا شده است. 

این زندانی سیاسی، پیشتر هم در تاریخ ۱۶ اسفند ماه ۱۴۰۲، به علت انتشار بیانیه در مخالفت با انتخابات مجلس و خبرگان رهبری، به شعبه ۱ بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، برای تفهیم اتهام و تشکیل پرونده قضایی جدید، احضار و پس از طی مراحل بازپرسی و تفهیم اتهام پرونده این زندانی سیاسی به دادگاه انقلاب تهران، ارجاع و مصطفی تاجزاده،

مصطفی تاج زاده، در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۳، در پی تداوم فعالیتهای مسالمت آمیز خود به علت «انتشار نامه» با اتهاماتی از قبیل «اجتماع و تبانی به منظور ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی» مواجه شده بود. 

در حالی مصطفی تاجزاده با اتهامات و پرونده سازی قضایی جدید مواجه شد که وی اواخر بهمن ماه ۱۴۰۲، با انتشار بیانیه ای خواستار عدم حضور شهروندان در انتخابات مجلس و خبرگان رهبری شد و از تاریخ ۱ اسفند ماه ۱۴۰۲، برای مدتی به سلول انفرادی بند ۲ الف سپاه پاسداران، منتقل شده بود. 

در تاریخ ۲۲ مردادماه ۱۴۰۱، مصطفی تاجزاده، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی با اتهامات«اجتماع و تبانی»، «نشر اکاذیب» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، محاکمه و در اعتراض به روند غیرقانونی و عدم رعایت حقوق وی بعنوان یک متهم از ارائه دفاعیه امتناع کرد و در نهایت از بابت اتهام «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت کشو» به تحمل ۵ سال حبس تعزیری،  به اتهام «نشر اکاذیب» به ۲سال حبس تعزیری و از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» هم به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شد.

امیر حسین آبادی، وکیل مدافع مصطفی تاجزاده، در تاریخ ۲۱مرداد ماه ۱۴۰۱، به روزنامه شرق از بیستمین روز اعتصاب غذای این فعال سیاسی و محرومیت وی از دسترسی به خدمات پزشکی و رعایت نشدن حقوق موکل خود بعنوان یک متهم در دوران بازجویی خبر داده بود.

همچنین، در تاریخ ۲۸ تیر ماه ۱۴۰۱، مسعود ستایشی، سخنگوی قوه قضاییه در نشست خبری با رسانه های داخل کشور مصادیق حقوقی اتهامات مصطفی تاجزاده را «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» عنوان کرده بود.

مصطفی تاجزاده، در تاریخ ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۱، در پی یورش ماموران اطلاعات سپاه پاسداران به منزل شخصی او بازداشت و به زندان اوین منتقل شد و از آن زمان در سلول انفرادی بند۲الف این ارگان امنیتی محبوس شده است.‌

این فعال سیاسی اصلاح طلب، در جریان اعتراضات به نتیجه انتخابات هم در تاریخ ۲۳ خرداد ماه ۱۳۸۸، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انتقال به سلول انفرادی در زندان اوین و طی مراحل بازجوئی ۹ ماه بعد با تودیع وثیقه آزاد شده بود.

 با آغاز مراحل دادرسی، مصطفی تاجزاده توسط دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد.

این فعال سیاسی، در بهار سال ۱۳۹۳ به علت نوشتن نامه‌ای از درون زندان اوین به علی خامنه ای، به تحمل ۱ سال دیگر حبس تعزیری محکوم شد.

مصطفی تاجزاده، در آذر ۱۳۹۳، در حالی که حدود ۴ سال از حبس تعزیری خود را سپری کرده بود به مرخصی ۳ روزه اعزام شد و با توجه به غیبت در مرخصی به تحمل ۴ ماه حبس تعزیری محکوم شد و این حکم در شعبه ۴۸ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به پرداخت ۲۰۰ هزار تومان جریمه نقدی بدل از حبس تعزیری محکوم شد.

در نهایت مصطفی تاجزاده، در بامداد ۱۵ خرداد ۱۳۹۵، پس از اتمام دوران حبس تعزیری ۷ ساله خود از زندان اوین آزاد شده بود.

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است. 

ارعاب، تهدید و سرکوب فعالان سیاسی و معترضان به حکومت جمهوری اسلامی در ایران

در سال‌های اخیر، گزارش‌های متعددی از ارعاب، تهدید و سرکوب فعالان سیاسی و معترضان در ایران منتشر شده است. این اقدامات به‌ویژه پس از اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ شدت یافته و نگرانی‌های جدی در حوزه حقوق بشر برانگیخته است. 

همچنین، اعطای مرخصی به زندانیان سیاسی در ایران، از منظر حقوقی، یکی از حقوق شناخته‌شده‌ی زندانیان در چارچوب قوانین داخلی و اسناد بین‌المللی است. بر اساس ماده ۲۱۳ آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، اعطای مرخصی با هدف حفظ ارتباط زندانی با خانواده و کمک به بازپروری اجتماعی او پیش‌بینی شده است. با این حال، در عمل، زندانیان سیاسی و عقیدتی غالباً از این حق محروم می‌شوند یا مرخصی آنان به صورت گزینشی و مشروط به ابراز ندامت یا پذیرش اتهامات اعطا می‌گردد که مغایر با اصل تبعیض‌نشدن و منع رفتار تبعیض‌آمیز مندرج در ماده ۲۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است. بنابراین، سلب یا محدودسازی خودسرانه‌ی حق مرخصی از زندانیان سیاسی را می‌توان نقض حق برابری، کرامت انسانی و بازپروری عادلانه‌ی محکومان دانست.

Please follow and like us: