محرومیت سیامک ابراهیمی، زندانی سیاسی از حق درمان

حقوق بشر در ایران  – امروز یکشنبه ۲۰اسفند ماه ۱۴۰۲، سیامک ابراهیمی، زندانی سیاسی از دسترسی به خدمات پزشکی محروم است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۲، سیامک ابراهیمی، زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه ۴ زندان اوین، در حالی که از بیماری آرتروز در ناحیه گردن، دست و پا در رنج است از حق دسترسی به خدمات پزشکی، اعزام به مرکز درمانی تخصصی محروم شده و دوران حبس تعزیری خود را سپری می کند. این زندانی سیاسی در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری ۵ ساله خود است. 

به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”سیامک ابراهیمی، از بیماری آرتروز در ناحیه گردن، دست و پا در رنج است و طی مدت ۲۴ سالعت شبانه روز به دفعات احساس سوزن سوزن شدن دست و پا، درد در ناحیه گردن می کند و با توجه به اعلام پزشک بهداری زندان اوین باید برای درمان نزد متخصص ارتوپد و یا فیزیوتراپ اعزام بشود اما در پی مخالفت دادستان و ضابط امنیتی پرونده اش تا به امروز از اعزام وی به مرکز درمانی خارج از زندان، مخالفت شده است.” 

این شهروند ساکن تهران، در تاریخ ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، پس از احضار به شعبه اول اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، بازداشت و برای سپری کردن دوران محکومیت حبس تعریری خود به زندان اوین منتقل شد. 

جلسه دادرسی به اتهامات سیامک ابراهیمی، در تاریخ ۲۶ تیر ماه ۱۴۰۲، توسط ایمان افشاری ـ قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، برگزار و در تاریخ ۱۵ مرداد ماه ۱۴۰۲، از بابت اتهام (اجتماع و تبانی به‌ قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور) به تحمل ۵سال حبس تعزیری و به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) هم به ۸ماه حبس تعزیری محکوم شد. 

در پی اعتراض و ارجاع پرونده سیامک ابراهیمی به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، حکم صادره بدوی، بدون تشکیل جلسه دادرسی (استیذان از رئیس قوه قضائیه) توسط قاضی عباسعلی حوزان و خسرو خلیلی مهدریجی، عینا تائید شده بود. 

سیامک ابراهیمی، در تاریخ ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران اطلاعات سپاه پاسداران، بازداشت و پس از انتقال به زندان اوین و طی مراحل بازجویی ها و سپس بازپرسی در شعبه ۲ دادسرای ناحیه ۳۳ تهران به ریاست محمود حاج مرادی، در تاریخ ۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۷۰۰ میلیون تومان، آزاد شده بود. 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: