محرومیت فرهاد حافظی سمنانی، زندانی سیاسی از حق درمان

حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳، فرهاد حافظی سمنانی(آرزم)، از دسترسی به خدمات پزشکی و حق درمان محروم شده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳، فرهاد حافظی سمنانی(آزرم)، فرزند: کامران، فعال مدنی و زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه ۴ زندان اوین، در پی افزایش مشکلات گوارش، از دسترسی به خدمات پزشکی و حق درمان محروم شده است. این زندانی سیاسی در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری ۵ ساله خود به اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) است.  

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت:”فرهاد حافظی با توجه به اعتصاب غذاهای مکرر و ابتلا به یبوست و مشکلات دفع، با خونرویزی داخلی مواجه شده و در حال حاضر درمان این زندانی سیاسی فقط در بهداری زندان، خلاصه شده اما با توجه به تاکید مسئول بهداری آقای حافظ نیازمند اعزام به مرکز درمانی تخصصی و معاینه توسط پزشک گوارش دارد.”

لازم به اشاره است، فرهاد حافطی سمنانی (آزرم)، در تاریخ ۲۴ خرداد ماه ۱۴۰۲، توسط ابوالقام صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، از بابت اتهام (اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به اتهام(فعالیت تبلیغی علیه نظام) هم به ۱ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام (توهین به رهبری و توهین به روح الله خمینی) هم در مجموع به تحمل ۲ سال حبس تعزیری، محکوم شده بود. 

پس از اعلام اعتراض، حکم صادره مذکور در تاریخ ۳۱ مرداد ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی عباسعلی حوزان و مستشار خسرو خلیلی مهدریجی، قضات شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، بدون تشکیل جلسه دادرسی، عینا تائید و اوایل شهریور ماه ۱۴۰۲، فرهاد حافظی سمنانی(آزرم) در زندان اوین ابلاغ شد.

فرهاد حافظی سمنانی(آزرم)، در جریان اعتراضات سراسری۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در شهر تهران، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه امنیتی وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام در شعبه بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، در حالی که از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق شهروندی خود بعنوان یک متهم محروم شده بود به اندرزگاه ۴ زندان اوین، منتقل شد. 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: