By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-KVm
حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱۳تیر ماه ۱۴۰۳، شهریار نصرالهی، زندانی سیاسی از حق درمان محروم شده است.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز چهارشنبه ۱۳ تیر ماه ۱۴۰۳، شهریار نصراللهی، زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی اراک مرکز استان مرکزی، در پی امتناع مسئولان آن زندان برای اعزام وی به مرکز درمانی تخصصی از حق درمان و رسیدگی پزشکی محروم شده است.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”شهریار نصراللهی، از چندی پیش به سرگیجه و حالت تهوع دست و پنجه نرم می کند و چندین مرتبه بهداری زندان مراجعه کرده و پزشک بهداری تاکید کرده که باید برای انجام معاینات تخصصی به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند اما با توجه مخالفت دادستان اراک و همراهی ضابط امنیتی پرونده اش تا این لحظه با اعزام وی به مرکز درمانی مغز و اعصاب مخالفت شده و هر لحظه احتمال خطر جدی جان این زندانی سیاسی را تهدید می کند.”
این فرد مطلع در ادامه خاطرنشان کرد:”با توجه به اینکه مشکل سرگیجه آقای نصرالهی دو چندان شده او حتی قادر به خوردن غذا هم نیست و پس از خوردن هر نوع غذا با حالت تهوع شدید مواجه می شود.”
این زندانی سیاسی، در تاریخ ۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، به مرخصی اعزام و در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ماه، با توجه به اتمام دوران مرخصی برای تحمل ادامه حبس به زندان بازگشت اما از سوی مسئولان آن زندان، از حق برقراری تماس تلفنی با خانواده خود محروم شده بود.
لازم به ذکر است، شهریار نصرالهی، در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران امنیتی در شهر خرم آباد مرکز استان لرستان، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره کل اطلاعات استان مرکزی در شهر اراک و طی مراحل بازجویی ها و سپس بازپرسی در فروردین ماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه آزاد شده بود.
با شروع مراحل دادرسی، در تاریخ ۱۱ مهر ماه ۱۴۰۲، شهریار نصرالهی، توسط قاضی حسینی ـ رئیس شعبه ۲ دادگاه انقلاب اراک، محاکمه و در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، از بابت اتهام (عضویت در گروههای مخالف نظام به قصد برهم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و به اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) هم به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شد.
همچنین، بخش دوم پرونده قضایی تشکیل شده بر علیه شهریار نصراللهی به شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری۲ اراک با اتهامات (توهین به رهبری در فضای مجازی) و (تشویش اذهان عمومی) ارجاع شد.
زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.