گزارشی از وضعیت یحیی ناصری، زندانی سیاسی محبوس در زندان اهواز

حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۲۱ مهر ماه ۱۴۰۳، یحیی ناصری، زندانی سیاسی در حال تحمل دوران حبس تعزیری خود است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز شنبه ۲۱ مهر ماه ۱۴۰۳، یحیی ناصری، متولد: ۱۳۵۷، اهل استان خوزستان و زندانی سیاسی محبوس در زندان شیبان(مرکزی) اهواز، بر اثر وخامت وضعیت جسمانی، به بیمارستانی خارج از زندان اعزام شد. یحیی ناصری در حال سپری کردن دوران حبس ابد خود است. 

کریم دحیمی، فعال حقوق بشر در تشریح این خبر به گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت:”یحیی ناصری، از بیماری هموروئید در رنج است و این بیماری منجر شده تا وی روزانه مقداری خون از خود دفع کند و علاوه بر این با درد دست و پنجه نرم کند. با توجه به این شرایط و بر اثر وخامت اوضاع جسمانی، آقای ناصری امروز شنبه ۲۱ مهر ماه، برای انجام اقدامات اولیه درمانی و معاینه تخصصی به بیمارستانی خارج از زندان منتقل شد.” 

لازم به اشاره است، یحیی ناصری، در تاریخ ۱۰ مهر ماه ۱۳۸۴، با اتهامات سیاسی ـ امنیتی، در استان خوزستان، توسط یکی از نهادهای امنیتی، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاهی در اهواز مرکز استان خوزستان و طی مراحل بازجویی ها پس از ۹ ماه، دوران تحقیقات خود را توام با تحمل انواع شکنجه ها از سوی بازجویان با هدف اعتراف اجباری بر علیه خود پشت سر گذاشت و در نهایت به بند قرنطینه زندان کارون اهواز و چند سال بعد در پی تعطیلی آن زندان به زندان شیبان(مرکزی) اهواز منتقل شد.” 

این فعال حقوق بشر در ادامه افزود:”اعزام یحیی ناصری پس از آن صورت گرفت که خانواده این زندانی بیش از ۱۰ مرحله به دادستانی اهواز مراجعه کرده و خواستار درمان وی شده بودند.” 

همچنین، در تاریخ ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۳، حقوق بشر در ایران، با انتشار گزارشی۷ به تشریح وضعیت جسمانی، این زندانی سیاسی و محرومیت وی از درمان پرداخته بود.

با آغاز مراحل دادرسی، یحیی ناصری، از بابت اتهام «محاربه از طریق بمب‌‌گذاری»، توسط قاضی شعبانی ـ رئیس شعبه ال دادگاه انقلاب اهواز، محاکمه و به اعدام محکوم شده بود.

پس از ابلاغ حکم و ارجاع این پرونده به شعبه دیوان عالی کشور، حکم صادره بدوی بر علیه یحیی ناصری، نقض و پرونده وی به شعبه همر عرض در دادگاه انقلاب اهواز، ارجاع شد و در پی محاکمه مجدد، یحیی ناصری در سال ۱۳۸۶، با یک درجه تخفیف در مجازات به حبس ابد محکوم شد. 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: