افشین بایمانی، زندانی سیاسی بیمار، به زندان قزلحصار کرج بازگردانده شد

حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۳ آبان ماه ۱۴۰۳، افشین بایمانی، بدون تکمیل دوره درمان به زندان بازگردانده شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز پنجشنبه ۱۰ آبان ماه ۱۴۰۳، افشین بایمانی، زندانی سیاسی، در حالی که همچنان از مشکلات قلب در رنج است، بدون تکمیل دوره درمان، از بیمارستان رجایی شهر کرج، به زندان قزلحصار بازگردانده شد. این زندانی سیاسی بیست و چهارمین سال از حبس ابد خود را سپری می کند. 

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”علیرغم اینکه افشین بایمانی، از مشکلات قلب و گرفتگی رگ قلب خود در رنج است و برای همین مساله بر اثر وخامت وضعیت جسمانی با حال بیهوشی به بیمارستان رجایی شهر کرج منتقل شده بود اما روز پنجشنبه ۱۰ آبان ماه، بدون تکمیل دوره درمان، علیرغم نیاز وی به انجام عمل آنژیوگرافی به زندان بازگردانده شد. دادستان کرج و وزارت اطلاعات مانع مرخصی این زندانی سیاسی هستند.” 

لازم به ذکراست، این زندانی سیاسی، در تاریخ ۷ مرداد ماه ۱۴۰۳، بر اثر نوسان فشارخون دچار سرگیجه و بیهوشی شد و به بهداری زندان منتقل و سپس بر اثر تداوم مشکلات قلب به بیمارستان اعزام و پس از مدتی بستری به زندان قزلحصار کرج بازگردانده شد اما در تاریخ ۷ آبان ماه ۱۴۰۳، بر اثر بیهوشی ناشی از بیماری قلب بصورت اورژانسی به بیمارستان رجایی شهر کرج منتقل و بستری شده بود. 

افشین بایمانی، چندی پیش، برای انجام کارهای درمانی خود به مرخصی اعزام و سپس به استان اصفهان سفر کرده بود اما در تاریخ ۳۰ آذر ماه ۱۴۰۲، با دستور رئیس شعبه ۱ اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین، توسط ماموران نیروی انتظامی در استان اصفهان، بازداشت و به زندان اسد آباد شهرستان مبارکه، منتقل و چندی بعد به زندان قزلحصار کرج بازگردانده شد. 

حقوق بشر در ایران، در تاریخ ۶ مهر ماه ۱۴۰۲، با انتشار گزارشی، نسبت به تداوم محرومیت افشین بایمانی، از حق درمان و بر اثز بیماری سکته قلبی اطلاع رسانی کرده بود. 

این زندانی سیاسی، چندی پیش از تعطیلی زندانی رجایی شهر کرج به اندرزگاه ۸ زندان اوین، منتقل شده بود اما در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، به همراه ۱۴ زندانی سیاسی دیگر، از زندان اوین خارج و توام با ضرب و شتم به واحد ۳ زندان قزلحصار منتقل شدند و تداوم نگهداری آنها در بدور از شان و مقام انسانی آنها در میان زندانیان غیر سیاسی و متهم به قتل عمد، سرقت مسلحانه و سایر جرائم خش، بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در این زندان، بازتاب رسانه ای گسترده ای پیدا کرده است. 

همچنین، در بهمن ماه سال ۱۳۹۷، شعبه ۲۲ دادگاه انقلاب تهران حکم مصادره حساب بانکی دختر افشین بایمانی که در زمان بازداشت پدرش ۶ ماه داشت صادر کرده بود و در ادامه نیز در تاریخ ۱۰ خرداد ماه ۱۳۹۹، ماموران «ستاد اجرائی فرمان امام» برای اجرای بخش دیگری از حکم قضایی صادر شده بر علیه افشین بایمانی، زمین متعلق وی را که در شهرستان رامهرمز از توابع استان خوزستان واقع شده بود را توقیف کردند.

افشین بایمانی، در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۷۹، به اتهام کمک به فرار برادرش ـ مهدی بایمانی  ـ فعال سیاسی که متهم به عضویت و فعالیت در سازمان مجاهدین خلق بود به همراه همسر و فرزندانش بازداشت و برای تشکیل پرونده قضایی به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین، منتقل و چندین ماه در بلاتکلفی بسر بردند و پس از اتمام بازجوئی ها و آغاز مراحل دادرسی، پرونده افشین بایمانی، توسط شعبه دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهام «ارتباط با مجاهدین خلق» بررسی و حکم اعدام وی صادر شد و این حکم پس از ارجاع پرونده به دادگاه تجدید نظر استان تهران هم تائید شد اما پس از ۶ سال حکم او با یک درجه تخفیف در مجازات به حبس ابد تقلیل پیدا کرد.

ابن زندانی سیاسی، در تاریخ ۸ مرداد ماه ۱۳۹۰، پس از نوشتن شکایت‌ نامه به احمد شهید ـ گزارشگر وقت ویژه سازمان ملل متحد در امور ایران، تحت فشار مضاعف قرار گرفت و اعتصاب غذا کرده بود.

پیشتر هم اواسط آبان ۱۳۹۳، زمانی که افشین بایمانی زندان رجایی شهر کرج بسر میبرد به صورت غیررسمی مسئولان آن زندان به وی اطلاع داده بودند که پرونده ای جدید با اتهامات «توهین به مقدسات» و «توهین به رهبری» از بابت پرونده ای جدید برای وی تشکیل شده بود. 

این زندانی سیاسی در ۲۸ دی ۱۳۹۳ به طور ناگهانی، به بند ۷ سپاه مستقر در زندان رجائی شهر کرج منتقل و پس از  تحمل ۴۱ روز سلول انفرادی و شکنجه به بند ۴ سالن ۱۲ این زندان منتقل شده بود. 

وی همراه با دیگر زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر در مرداد ماه سال ۱۳۹۶ با ضرب و شتم به سالن فوق امنیتی ۱۰ این زندان منتقل شدند. او و دیگر همبندها در اعتراض به این انتقال ناگهانی اعتصاب غذا کردندو اعتراض خود را تا ۴۰ روز ادامه دادند که بازتابها و حمایتهای بین المللی و داخلی بسیاری را به همراه داشت.

زندانیان سیاسی محبوس در زندانهای ایران، با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر، دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان هستند و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر علیه زندانیان سیاسی و امنیتی استفاده می کنند. 

Please follow and like us: