محرومیت جواد محمدی فرد، زندانی سیاسی از حق درمان

حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۲۴ آذر ماه ۱۴۰۳، جواد محمدی فرد، زندانی سیاسی از حق درمان محروم شده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۲۴ آذر ماه ۱۴۰۳، جواد محمدی فرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان ارومیه، علیرغم مشکلات جسمانی و بیماری از حق اعزام به مرکز درمانی تخصصی خارج از زندان و یا اعزام به مرخصی درمانی محروم شده است. 

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”ممانعت از درمان بیماری مشکوک به سرطان معده جواد محمدی فرد در حالی تداوم دارد که پزشکان هم نیاز این زندانی سیاسی را برای انجام معاینات تخصصی تایید کردند اما در پی مخالفت مسئولان قضایی از جمله دادستان، از اعزام به مرخصی درمانی و حتی اعزام به بیمارستان تخصصی این زندانی سیاسی هم ممانعت بعمل آمده است.” 

این زندانی سیاسی، پیشتر هم در تاریخ ۲ مهر ماه ۱۴۰۳، در پی افزایش فشارهای روحی ـ روانی ناشی از محرومیت وی از حق درمان، پس از حلق آویز کردن خود اقدام به خودکشی کرده بود. 

لازم به ذکر است، جواد محمدی فرد، در تاریخ ۲۳ تیر ماه ۱۴۰۱، پس از بازداشت توسط نیروهای امنیتی در شهر ارومیه و انتقال به بازداشتگاه اداره کل اطلاعات استان آذربایجان غربی و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، در شعبه بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ارومیه در آذر ماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه ای به ارزش ۲ میلیارد تومان آزاد شده بود. 

با آغاز مراحل دادرسی، جواد محمدی فرد، در تیر ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی شعبه اول دادگاه انقلاب ارومیه، از بابت اتهام «سردستگی در اقدام علیه امنیت ملی از طریق فرخوان جهت اغتشاش و عضوگیری»، به تحمل ۴ سال حبس تعزیری، از بابت اتهام «توهین به رهبر و بنیان گذار جمهوری اسلامی» به ۱۶ماه حبس تعزیری، محکوم شده بود. 

در پی اعتراض و ارجاع پرونده جواد محمدی فرد، به شعبه ۲۳ دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی، احکام صادره بدوی بر علیه عباس قنبری و جواد محمدی فرد، بدون تشکیل جلسه دادرسی(استیذان از رئیس قوه قضائیه) عینا تائید شد. 

با اعمال ماده ۱۳۴(تجمیع جرائم) علیرضا قنبری و جواد محمدی‌ فرد، هر یک به تحمل ۴ سال حبس تعزیری لازم به اجرا محکوم شدند. 

جواد محمدی فرد، در تاریخ ۴ فروردین ما ۱۴۰۳، برای سپری کردن دوران حبس تعزیری ۴ ساله خود بازداشت و به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد. 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: