گزارشی از وضعیت تینا دلجو، زندانی سیاسی

حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۱۴دی ماه ۱۴۰۳، تینا دلجو، در حال تحمل دوران حبس تعزیری خود است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز جمعه ۱۴ دی ماه ۱۴۰۳، تینا دلجو، ساکن شهر رشت مرکز استان گیلان، در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری ۱ ماهه خود در زندان مرکزی(لاکان) رشت، است. 

لازم به ذکر است، تینا دلجو، در مراحل دادرسی، توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب استان گیلان، از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل ۱سال حبس تعزیری محکوم شده بود. 

این شهروند اهل استان گیلان، در تاریخ ۹ بهمن ماه ۱۴۰۲، برای سپری کردن دوران، حبس تعزیری خود، به شعبه اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب شهر رشت، مراجعه و پس از بازداشت، به زندان لاکان(مرکزی) رشت، منتقل شده بود اما چندی بعد با موافقت دادستان رشت، با نصب پابندالکترونیکی، از زندان لاکان رشت آزاد شده بود اما در تاریخ ۸ آبان ماه ۱۴۰۳، در پی مخالفت با ادامه تحمل حبس تحت نظارت قضایی، بازداشت و به زندان لاکان(مرکزی) رشت، منتقل شد. 

تینا دلجو، پیشتر توسط قاضی شعبه ۳ دادگاه انقلاب شهر رشت، محاکمه و چندی بعد از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. 

این فعال مدنی، در پائیز ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در شهر رشت، دستگیر و پس از انتقال به شعبه بازپرسی در دادسرای عمومی و انقلاب آن شهر و تفهیم اتهام در نهایت با تامین وثیقه صادره تا زمان ابلاغ حکم قطعی دادگاه آزاد شده بود. 

تینا دلجو، دانشجوی مقطع دکترا در رشته علوم‌ سیاسی است. 

اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است. 

از سوی دیگر، در ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر، به صراحت بر حق جملگی شهروندان در برخورداری از حقوق برابر و عدم تبعیض در جامعه به بواسطه جنسیت افراد و یا تفکرات و نگرشهای شخصی افراد تاکید شده است.

همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است. 

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. 

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است. 

Please follow and like us: