نقض حقوق بشر در زندان اوین؛ محرومیت آذر کروندی از درمان و وضعیت بحرانی این زندانی سیاسی

حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۲۴ فروردین ماه ۱۴۰۴، آذر کروندی موسی زاده، زندانی سیاسی از حق درمان محروم شده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۲۴ فروردین ماه ۱۴۰۴، آذرکروندی موسی زاده، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در حالی دوران حبس تعزیری خود را سپری می کند که از دسترسی به خدمات درمانی با کیفیت و سایر حقوق شهروندی یک زندانی محروم شده است. 

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به اینکه خانم کروندی از بیماری قلب پ مشکلات دیسک کمر در رنج است و تجهیزات موجود در بهداری زندان اوین هم بسیار محدود است این زندانی سیاسی نیازمند اعزام به مرخصی درمانی و یا حتی اعزام به مرکز درمانی تخصصی خارج از زندان اوین است اما در پی مخالفت ضابط امنیتی پرونده اش و دادستانی تهران، خانم کروندی از حقوق اولیه خود از جمله حق درمان محروم شده و در شب و روز خود را درد و بیماری سپری می کند.” 

زندانی سیاسی در شرایط بحرانی: وضعیت جسمانی آذر کروندی و محرومیت از درمان

آذر کروندی موسی زاده، که در سال‌های اخیر به‌دلیل اتهامات سیاسی و فعالیت‌های اجتماعی‌اش، تحت بازداشت و حبس قرار گرفته است، اکنون با مشکلات جدی جسمی مواجه است. به گفته منابع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی، خانم کروندی پیشتر هم به بیماری سرطان مبتلا بوده و باید به‌طور منظم تحت درمان قرار گیرد، اینک از مشکلات دیگری همچون بیرون‌زدگی دیسک گردن و بیماری قلبی نیز رنج می‌برد. این بیماری‌ها به حدی شدید شده‌اند که توانایی انجام امور شخصی و روزانه وی را به شدت محدود کرده است. همچنین، طبق گزارش‌ها، وی طی این مدت پنج کیلوگرم از وزن خود را از دست داده است.

این وضعیت وخیم، به‌ویژه در شرایط زندان که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی محدود است، خطرات جدی را برای سلامت آذر کروندی به‌وجود آورده است. با این حال، علی‌رغم نیاز فوری به درمان، همچنان او از اعزام به بیمارستان و دریافت مراقبت‌های پزشکی مناسب محروم است.

عدم رسیدگی به وضعیت سلامت زندانیان: نقض حقوق بین‌المللی و قوانین داخلی ایران

یکی از اصول مهم حقوق بشر که در اسناد بین‌المللی همچون “اعلامیه جهانی حقوق بشر” و “میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی” به‌وضوح تصریح شده است، حق هر فرد برای برخورداری از درمان و مراقبت‌های پزشکی مناسب است. طبق ماده ۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هیچ فردی نباید از حق دسترسی به درمان محروم شود. همچنین، در میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به‌طور مشخص ذکر شده است که افراد در شرایط بازداشت باید از حقوق اولیه خود از جمله حقوق سلامت برخوردار باشند.

در ایران، مطابق با مواد ۳۲ و ۳۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، زندانیان باید از حق برخورداری از سلامت و درمان مناسب برخوردار باشند. با این حال، وضعیت آذر کروندی که به دلیل بیماری‌های جدی جسمی و سابقه سرطان نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد، نمونه‌ای از نقض این حقوق اساسی در داخل کشور است.

عدم رسیدگی به وضعیت سلامت زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی که به‌دلیل انتقاد از رژیم یا فعالیت‌های مخالف با آن در زندان هستند، به وضوح با اصول حقوق بشر داخلی و بین‌المللی در تضاد است.

آذر کروندی؛ یک زندانی سیاسی تحت فشار سیستم قضائی و امنیتی ایران

لازم به ذکر است، آذر کروندی موسی زاده، در دی ماه ۱۴۰۰، توسط قاضی ایمان افشاری ـ رئیس شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» هم به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود و بعنوان مجازات تکمیلی هم به ۲ سال منع خروج از کشور، دو سال منع عضویت و فعالیت در احزاب، گروهها و دسته جات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی محکوم شده بود. 

پس از ابلاغ حکم و اعلام اعتراض، حکم مذکور از سوی قاشی عباسعلی حوزان ـ رئیس شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، عینا تائید و در پی اعمال ماده ۱۳۴(تجمیع جرائم) تحمل اشد مجازات به میزان ۵ سال حبس تعزیری برای آذر کروندی موسی زاده لازم به اجرا شد. 

در تاریخ ۸مرداد ماه ۱۴۰۲، آذر کروندی موسی زاده، پس از احضار به شعبه اول اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، بازداشت و برای سپری کردن دوران حبس تعزیری ۵ ساله خود به زندان اوین منتقل شد. 

این فعال سیاسی، در تابستان ۱۳۹۸، به همراه رقیه سلطان میرزانی و مخصوص بخارائی، توسط ماموران وزارت اطلاعات در شهرستان شهریار بازداشت و پس از انتقال به زندان اوین و طی مراحل بازجوئی و بازپرسی با تودیع وثیقه آزاد شده بود. 

نقض سیستماتیک حقوق بشر و سرکوب فعالان سیاسی

عدم رسیدگی پزشکی به آذر کروندی تنها یکی از مصادیق بارز نقض حقوق بشر در ایران است. جمهوری اسلامی ایران به‌طور مداوم با اعمال محدودیت‌های شدید علیه زندانیان سیاسی، از جمله فعالان حقوق بشر، معلمان، خبرنگاران و دیگر شهروندان منتقد، به‌سرکوب مخالفان سیاسی خود پرداخته است. این اقدامات، به‌ویژه در برابر زندانیانی که در وضعیت جسمی یا روانی آسیب‌دیده قرار دارند، نشان‌دهنده بی‌توجهی به حقوق اولیه انسان‌هاست.

نهادهای بین‌المللی حقوق بشر بارها تأکید کرده‌اند که جمهوری اسلامی ایران باید به قوانین بین‌المللی پایبند باشد و از حق دسترسی زندانیان به درمان و مراقبت‌های پزشکی مناسب اطمینان حاصل کند. اما وضعیت آذر کروندی و دیگر زندانیان سیاسی ایران نشان‌دهنده نادیده‌گرفتن این حقوق است. 

لزوم اقدام فوری جامعه جهانی برای فشار به جمهوری اسلامی ایران

جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری باید فشارهای سیاسی، دیپلماتیک و حقوقی بیشتری را بر جمهوری اسلامی ایران اعمال کنند تا از نقض حقوق بشر و سرکوب آزادی‌های فردی در این کشور جلوگیری شود. سازمان‌هایی مانند عفو بین‌الملل و سازمان ملل متحد باید به‌طور جدی‌تر به وضعیت حقوق بشر در ایران بپردازند و از مقامات این کشور بخواهند تا به تعهدات خود در زمینه حقوق بشر عمل کنند.

در صورتی که جمهوری اسلامی ایران به این فشارها توجه نکند، جامعه جهانی باید از تمام ابزارهای دیپلماتیک و اقتصادی خود برای ایجاد تغییرات مؤثر در وضعیت حقوق بشر در ایران استفاده کند.

نقض حقوق زندانیان سیاسی در ایران و نیاز به تغییر اساسی

وضعیت آذر کروندی در زندان اوین تنها یک نمونه از نقض سیستماتیک حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران است. این کشور باید فوراً اقدامات لازم برای تأمین حقوق زندانیان سیاسی و درمان آنان را انجام دهد. بدون اصلاحات جدی در سیستم قضائی و برخورد با زندانیان سیاسی، جمهوری اسلامی ایران به‌طور مستمر به نقض حقوق انسانی ادامه خواهد داد.

آذر کروندی، همچنان باید از حقوق خود برخوردار شود و تحت مراقبت‌های پزشکی مناسب قرار گیرد. زندانیان سیاسی دیگر در ایران نیز باید از این حقوق بهره‌مند شوند تا جمهوری اسلامی ایران به تعهدات خود در زمینه حقوق بشر پایبند باشد. 

زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان شده و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی وارد می کنند مورد استفاده قرار گرفته است. 

Please follow and like us: