https://wp.me/p6xuBy-Gp1
حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۲۵بهمن ماه ۱۴۰۲، حسین گچلو، در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری خود بدون رعایت اصل تفکیک جرائم است.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز چهارشنبه ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۲، حسین گچلو، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران، بزرگ در میان زندانیان جرائم غیرسیاسی و بدون رعایت اصل تفکیک جرائم دوران حبس تعزیری خود را سپری می کند. این زندانی سیاسی در حال تحمل حبس تعزیری ۳ سال و ۷ ماه خود است.
به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”اواخر آبان ماه ۱۴۰۲، حسین گچلو بدون اعلام قبلی از زندان اوین به زندان تهران بزرگ منتقل و در حال حاضر هم در میان زندانیانی با جرائم سرقت، کیف قاپی و سایر جرائم غیرسیاسی مشغول تحمل حبس است. تا به امروز حسین گچلو بیشتر از ۱ سوم مجموع حبس تعزیری لازم به جرای خود را سپری کرده اما درخواست آزادی مشروط وی توسط دادستان تهران رد شده است.”
این زندانی سیاسی، در ابان ماه ۱۴۰۲، در حالی که دوران حبس خود را در زندان اوین سپری می کرد به مرخصی اعزام شد و پس از اتمام مرخصی و بازگشت به زندان اوین، همان شب اول در اندرزگاه ۴(بند قرنطینه) زندان اوین دچار تب و لرز شدید شد و خواستار انتقال به اندرزگاه ۸ یا ۷ زندان اوین شد اما به دستور هدایت الله فرزادی ـ رئیس زندان اوین، به تیپ ۴ زندان تهران بزرگ، منتقل شد.
لازم به اشاره است، حسین گچلو، در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، به همراه جمعی از زندانیان سیاسی از ندان اوین به زندان قزلحصار کرج منتقل شد ولی چندی بعد مجددا به اندرزگاه ۴(بند قرنطینه) زندان اوین بازگردانده شده بود.
در دی ماه ۱۳۹۶، حسین گچلو، توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب تهران، از بابت اتهامات (اجتماع و تبانی)، (تخریب اموال عمومی)، (فعالیت تبلیغی علیه نظام) و (اقدام علیه امنیت ملی) در مجموع به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری، محکوم شدو با توجه به اینکه این حکم بدون اخذ دفاعیات وی توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب تهران، صادر شده بود پس از تنظیم و تحویل درخواست واخواهی و تائید آن در جلسه دادرسی مجدد وی به تحمل ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری، محکوم شد و پس از ارجاع پرونده به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، و تائید این حکم وی در مرداد ماه ۱۴۰۱۷ برای سپری کردن دوران حبس تعریری خود، بازداشت و به زندان اوین، منتقل شده بود.
زندانیان محبوس در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها را از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آن دست به گربیان شدند و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران که با هدف فشار در جهت گسترش سرکوب و ارعاب بر زندانیان سیاسی و امنیتی استفاده می شود.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

