مینا کرمی شهروند بهایی برای تحمل حبس احضار شد

حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۲۵دی ماه ۱۴۰۲، مینا کرمی، شهروند بهایی برای سپری کردن دوران حبس احضار شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، طی روزهای اخیر، مینا کرمی، شهروند بهایی، ساکن شهر شیراز مرکز استان فارس، با دریافت ابلاغیه ای کتبی برای سپری کردن دوران حبس تعزیری ۵ ساله خود به شعبه اول اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب شیراز، احضار شد. 

با توجه به ابلاغیه صادره توسط رئیس دفتر شعبه اول اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب شیراز؛ مقرر شده تا مینا کرمی، در تاریخ ۱۲ بهمن ماه ۱۴۰۲، برای اجرای حکم حبس تعزیری ۵ ساله خود به آن دادسرا مراجعه کند. 

لازم به اشاره است، مینا کرمی، در تاریخ ۱۷ شهریور ماه ۱۴۰۱، توسط قاضی سیدمحمود ساداتی، رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز، از بابت اتام (اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت آموزشی با هدف تبلیغ فرقه انحرافی بهائیت) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی هم به پرداخت ۵۰ میلیون ریال جریمه نقدی، محرومیت از حق عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، دو سال منع خروج ازکشور و ابطال گذرنامه، محکوم شد. 

پس از اعلام اعتراض و ارجاع پرونده مینا کرمی به شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس، حکم صادره بدوی بر علیه وی عینا تائید شد. 

مینا کرمی، در تاریخ ۲۴ فروردین اه ۱۴۰۰، توسط ماموران امنیتی در شهر شیراز، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگه موسوم به پلاک ۱۰۰ و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان عادل آباد شیراز، منتقل و چندی بعد با تودیع قرار وثیقه ای به مبلغ ۸۰۰ میلیون تومان، آزاد شد. 

شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.

سرکوب اقلیت‌های مذهبی ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.

بازداشت افراد بدون تفهیم اتهام فرد و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است. 

Please follow and like us: