احضار و بازجوئی از ووقار نعمت، روزنامه نگار در اداره اطلاعات کلیبر

حقوق بشر در ایران – امروز چهارشنبه ۱۶ مهر ماه ۱۳۹۹، اداره اطلاعات شهرستان کلیبر، پس از احضار ووقار نعمت، روزنامه نگار ساکن این شهرستان وی را تحت بازجوئی و تهدید قرار داد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز پنجشنبه ۱۰ مهر ماه ۱۳۹۹، ووقار نعمت، روزنامه نگار و فعال کانال تلگرامی ساکن شهرستان کلیبر در استان آذربایجان شرقی، پس از احضار تلفنی به اداره اطلاعات این شهرستان مورد بازجوئی توام با توهین و تهدید قرار گرفت و پس از چند ساعت آزاد شد. 

به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با حقوق بشر در ایران: “ووقار نعمت، نویسنده ۱۲ جلد کتاب، سردبیر نشریه چپراق به معنی فارس « چراغ » و ادمین کانال تلگرامی با همین اسم در شهرستان کلیبر است. پس از دریافت تماس تلفنی به ستاد خبری اداره اطلاعات مراجعه کرد. طی دوران بازجوئی با محوریت فعالیتهای وی در روزنامه نگاری و کانال تلگرامی مذکور مورد انواع و اقسام توهین ها و تهدید ها مبنی بر بازداشت و بازگشائی پرونده قضائی بر علیه وی قرار گرفت اما پس ۳ ساعت بازجوئی و حدود ۱ ساعت بلاتکلیفی پس از آن آزاد شد.”

لازم به ذکر است، طی روزهای اخیر درگیری نظامی بین ۲ کشور جمهوری آذربایجان و ارمنستان به دلیل اختلاف اراضی بر سر قره باغ در جریان است. از سوی دیگر تجمعات اعتراضی مسالمت آمیزی توسط فعالان ملی مدنی در شهرهای شمال غرب ایران با هدف حمایت از بازپس گیری قره باغ برگزار شده اما فشارهای امنیتی و برخوردهای خشن فیزیکی از قبیل بازداشت، احضار و بازجوئی و ضرب و جرح بر فعالان ملی مدنی که ساکن مناطق شمال غرب ایران هستند افزایش پیدا کرده است.

بین ۱۶ تا ۲۵ درصد جمعیت ایران ترک زبان هستند که اغلب آنان در استان‌های آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل و زنجان سکونت دارند. برخی از این شهروندان برخورد حاکمیت با شهروندان ترک‌زبان را توام با تبعیض می‌دانند و منع تدریس زبان‌های غیر فارسی در مدارس را یکی از برجسته‌ترین موارد تبعیض می دانند که همواره با اعتراض بخشی از فعالان مدنی این مناطق روبرو بوده است.

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.

همچنین سرکوب فعالان ملی مدنی در ایران ناقض اصل آزادی بیان است که در اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ میباشد که بر حق افراد بر انتشار افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی آنها تاکید شده است. 

برگزاری تجمعات اعتراضی بدون حمل سلاح از جمله حقوقی است که در  ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و حتی در اصل ۲۷ قانون اساسی ایران که حکومت جمهوری اسلامی مدعی عمل به آن را دارد نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما تفسیرهای متفاوتی که ارگانهای امنیتی به نفع خود و در جهت ایجاد محدودیت و سرکوب شهروندان در ایران بر قانون اساسی میکنند زمینه این سرکوبها را برخوردهای امنیتی را فراهم میکند. 

Please follow and like us: