By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-HdU
حقوق بشر در ایران – امروز شنبه ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۲، حقوق ماهیانه و عیدی کارگران واحد تعمیرات ناوگان ریلی هنوز پرداخت نشده است. از سوی دیگر، جمعی از کارگران شهرداری رودبار، خواستار رسیدگی به مشکلاتشان شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، روز جمعه ۱۸ اسفند ماه ۱۴۰۲، کارگران شاغل در واحد تعمیر و نگهداری ناوگان حمل و نقل ریلی، علیرغم نزدیک شدن به رزوهای پایانی سال ۱۴۰۲ اما هنوز حقوق ماهیانه و عیدی شان را ردیافت نکردند.
این کارگران در تشریح وضعیت خود اعلام کردند:”چندین شرکت پیمانکار در زمینه تعمیرات ناوگان ریلی فعالیت دارند و ما برای دریافت حقوق بهمن ماه و عیدی و پاداش پایان سال هنوز با مشکل روبرو هستیم و این مسئله باعث ایجاد دغدغه روحی و گرفتاریهای روزمره برای کارگران شده است.”
این کارگر با بیان اینکه بهانه شرکتهای پیمانکار برای پرداخت به موقع حقوق و سایر مطالبات صنفی کمبود منابع مالی در راه آهن است، بر لزوم پرداخت به موقع حقوق و بیمه کارگران پیمانکاری بخش تعمیرات ناوگان ریلی تاکید کرد و گفت:”راهآهن در حد توان پرداخت حقوق و عیدی کارگران پیمانکاری را به موقع انجام دهد تا کارگران بتوانند از این طریق مشکلات معیشتی، درمان و مسکن خودرا حل و فصل کنند.”
او با بیان اینکه پرداخت حق و حقوق کارگران، دیده نشدن زحمات آنها و مشکلات پیشرویشان همیشه جای بحث و بررسی داشته و حال با افزایش قیمتها، کرایه خانه، هزینههای درمان و مشکلات متعدد برای تأمین هزینههای معیشت دارند، گفت:”کارگران راه آهن قشری هستند که از سوی مدیران بالا دستی دیده نشدهاند و همیشه در مضیقه بودهاند.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز جمعه ۱۸ اسفند ماه ۱۴۰۲، کارگران شهرداری رودبار، علیرغم گذشت چند سال کار در وضعیت بلاتکلیفی شغلی بسر می برند و وعده های داده شده به آنها محقق نشده است. آنها ضمن اعتراض نسبت وضعیت شغلی خود، خواستار رسیدگی به اوضاع و رفع مشکلات خود شدند.
این کارگران در تشریح وضعیت خود اعلام کردند:”آنها گفتند وضعیت شهرداری رودبار علارغم شروع به کار شهردارجدید هیچ تغییری نکرده و ما کارگران همچنان با مشکل روبرو هستیم.”
یکی از این کارگران گفت:”آبان ماه از زمان تغییر شهردار رودبار که برخلاف نظر کارگران و اعضای شورای شهر انجام شد جدا از عدم دریافت حدود پنج ماه مطالبات قدیمی و نیمی از حقوق آبان ماه سال جاری، پرداخت۴ ماه حق اضافه کاری و بیمه کارگران با تاخیر افتاده است.”
وی در تشریح مطالبات قدیمی خود و همکارانش گفت:”در سال ۱۴۰۰ شرایط مالی شهرداری به گونهای بود که پیمانکار امکان وصول صورت وضعیتهای مالی خود را از شهرداری نداشت به همین دلیل در طول ۱۲ ماه از سال ۱۴۰۰ هر ماه مبالغ کمی را به عنوان علیالحساب از کارفرما دریافت کردهایم که مجموع مطالبات در این سال به حدود ۵ ماه میرسد. در عین حال چندین ماه حق بیمه سالهای ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ کارگران به حساب تامین اجتماعی واریز نشده است. به همین دلیل شماری از کارگران برای وصول این طلب قدیمی از پیمانکار وقت شکایت کردهاند اما پیمانکار حاضر به پرداخت طلب کارگران نیست.”
او درباره مشکلات بازنشستگی تعدادی از همکاران خود نیز تصریح کرد:”بازنشستگی تعدادی از همکاران به دلیل پرداخت نشدن هزینه بازنشستگی از یک الی دو سال پیش با مشکل مواجه شده و آنها امکان بازنشسته شدن ندارند.”
وی ضمن ابراز نگرانی از آینده شغلی خود، خواستار حذف پیمانکاران برای بهبود وضعیت شغلی خود در شهرداری شده و گفت:”درخواست دیگر کارگران افزایش دستمزدها با اضافهکار است که از سوی مدیران شهرداری بیپاسخ مانده است.”
به گفته یکی دیگر از کارگران:”در شهرداری رودبار حدود ۸۰ کارگر به صورت قراردادی مشغول کارند که از شرایط کار با پیمانکاران رضایت ندارند. نارضایتی ما به این جهت است که شهرداری سالهاست با پیمانکارانی تمدید قرارداد میکند که سابقه خوبی در پرداخت حقوق و مهیا کردن امنیت شغلی کارگران ندارند.”
او افزود:”پیمانکاری که در شهرداری رودبارفعالیت دارد فقط در حد یک اسم است و با ما کارگران هیچ قراردادی امضا نمیکند. در این بین شهرداری برای فرار از قانون مسئولیت را به پیمانکار سپرده و رابطه کاری خود را با کارگران قطع کرده است.”
طبق اظهارات این کارگر شهرداری رودبار:”برخی شهرداریها برای جبران حداقل دستمزدی به کارگران اضافه کاری و تعطیل کاری میپردازند اما شهرداری رودبار نه تنها به کارگرانی که روزانه تا ۱۲ ساعت کار میکنند اضافه کاری و حتی تعطیل کاری نمیپردازد بلکه سه سال است که هزینه لباس کار، کفش و دستکش از جیب کارگر پرداخت میشود.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که هر روز بر قیمت اجناس، کالاها و خدمات افزوده می شود ولی حداقل حقوق کارگران بصورت قطره چکانی یا به آنها پرداخت نمی شود و یا اگر هم پرداخت می شود پس از گذشت چندین ماه از سررسید قانونی پرداخت به حساب این شهروندان واریز می شود.
در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.