By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-I8H
حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۳، برخی از نیروهای اخراج شده از مخابرات استان خوزستان از حق امنیت شغلی محروم و در بلاتکلیفی هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز دوشنبه ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۳، نیروهای اخراج شده از مخابرات استان خوزستان، علیرغم پیگیریهای مکرر برای بازگشت به کار در بلاتکلیفی بسر می برند و احکام تبدیل وضعیت شغلی آنها صادر نشده است.
یکی از این شهروندان در تشریح آخرین وضعیت خود و همکارانش اعلام کرد:”شرکت پیمانکاری خدمات اول، در سال جدید کنار رفت و جای خود را به شرکت دیگری داده است. این شرکت باید با ما که حکم دیوان برای بازگشت به کار و تبدیل وضعیت داریم، قرارداد ببندد اما از این کار امتناع میکند.”
این شهروند در اداکه افزود:”مخابرات اجازهی بستنِ قرارداد با ما که حدودا ۷۰ نفر هستیم را نمیدهد. ۲۸ اسفندماه، در آخرین روز کاریِ سال قبل، شورای تأمین استان، جلسهای برای این ۷۰ نیرو تشکیل داد و در صورتجلسهی آن قید شد که نیروها باید به کار برگردند. این نیروها بیش از ۲۰ سال سابقهی کار دارند و دیوان به نفع آنها حکم داده است.”
براساس اعلام این افراد:”مخابرات با سرنوست هفتاد خانواده بازی کرده و بیش از دو سال است که زیر بار اجرای حکم دیوان عدالت اداری نمیرود.”
لازم به اشاره است، حدود ۷۰ نفر از نیروهای پیمانکاری مخابرات خوزستان، دو دوره بدون قرارداد برای شرکت پیمانکار مخابرات کار کردند که با استناد به تبصره ۲ ماده ۷ قانون کار برای تبدیل قرارداد خود از موقت به دائم، شکایت تنظیم کردند و به نفع خود رأی گرفتند. مطابق رأیی که توسط هیأتهای تشخیص و حل اختلاف و دیوان صادر شده است؛ این کارگران نیروهای دائم مخابرات به حساب میآیند و باید به کار خود برگردند اما مخابرات بعد از سالها هنوز زیر بارِ اجرای حکم نرفته است.
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران و کارمندان در حالی رو به گسترش است که هر روز بر قیمت اجناس، کالاها و خدمات افزوده می شود ولی حداقل حقوق کارگران بصورت قطره چکانی یا به آنها پرداخت نمی شود و یا اگر هم پرداخت می شود پس از گذشت چندین ماه از سررسید قانونی پرداخت به حساب این شهروندان واریز می شود.
در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.