By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-IP7
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، اخراج جمعی از کارگران پالایشگاه پارس جنوبی، عدم تمدید قرداد کارگران شهرداری سقز و تداوم نابسامانی شغلی کارگران ابنیه فنی راه آهن زاهدان، از جمله اخبار نقض حقوق کارگران در ایران است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، علیرضا میرغفاری، رئیس هیئت مدیره کانون انجمنهای صنفی کارگران پالایشگاههای گاز استان بوشهر از تداوم نابسامانی شغلی و محرومیت کارگران از حق امنیت شغلی در آن واحد صنفی خبر داد.
رئیس هیئت مدیره کانون انجمنهای صنفی کارگران پالایشگاههای گاز استان بوشهر در تشریح این خبر گفت:”چند روز پیش این نیروها به نشانهی اعتراض مقابل ساختمان مدیریت تجمع کردند و خواستار پاسخگویی شدند که از بین آنها حدود ۲۲ نفر اجازهی ورود به کارخانه پیدا نکردند و حقوق فرودین ماه برای آنها واریز نشده است. شرکت پیمانکار، که حمایت و تائیدیه کارفرما را دارد، میگوید قرارداد را تغییر نمیدهم و کارگران باید همان قرارداد قبلی را امضا کنند و بعد از امضا، حقوق را دریافت خواهند کرد.”
وی در خصوص علت اخراج این کارگران تشریح کرد:”در پارس جنوبی ۱۲ پالایشگاه وجود دارد که پیش از این، قراردادِ کارگران در هر پالایشگاه متفاوت بود. امسال یک قراردادِ پرسنلیِ یکسان که تائیدیه وزارت کار دارد، موردِ تائیدِ مجتمع گاز که بالادست پالایشگاه محسوب میشود، قرار گرفته و به تمام روسای منابع انسانی و مدیران پالایشگاهها ابلاغ شده است.”
این فعال کارگری در ادامه خاطرنشان کرد:”اکثر پالایشگاهها این قرارداد را لحاظ کردهاند اما قراردادی که در پالایشگاه ششم مقابلِ کارگران گذاشتهاند ایراد دارد و کارفرما با فشار از بسیاری از نیروها امضا گرفته است. در واقع کارفرما نیروها را تهدید کرده که اگر قرارداد را امضا نکنند، حقوق فروردین ماه را پرداخت نمیکند، به همین دلیل بیش از ۵۰۰ نفر از نیروها مجبور به امضای قرارداد شدند و حدود ۱۰۰ نفر قرارداد را امضا نکردند و حقوق فروردین ماه را نگرفتند.”
میرغفاری بیان کرد:”از جمله ایرادات این است که دو و نیم روز مرخصی استحقاقی داخل قرارداد نیست و این دو روز در قالب مرخصی دورهای در نظر گرفته شده است. این خلافِ قراردادی است که ما تائیدیهی آن را از ستاد گرفتهایم و توسط منابع انسانی ستاد مجمتع گاز پارس جنوبی به تمام پالایشگاهها برای اجرا به صورت یکپارچه و با وحدت رویه ابلاغ شده است. در واقع یک پالایشگاه خلاف دستور بالا دست خود عمل میکند.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، کارگران شهرداری سقز از عدم تمدید قرارداد تعدادی از همکاران خود خبر دادند
این کارگران که تعداد آنها ۱۱۷ نفر است با قرارداد موقت و تعدادی با قرارداد ۸۹ روزه مشغول به کار بودند، در بخشهای مختلف مانند فضای سبز یا پاکبانی اشتغال داشتهاند.
کارگران شهرداری سقز، بیکاری و اخراج ناگهانی تعدادی از کارگران این مجموعه در هفتههای آغاز سال را عیدی شهرداری به کارگران میدانند و میگویند:”در این شرایط سخت معیشتی، بیکاری و اخراج یک دردسر علیحده است و زندگی خانوادهها را به نابودی میکشاند.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، کارگران پیمانکاری شاغل در واحد نگهداری(ابنیه) فنی راهآهن زاهدان، در پی محرومیت از حق امنیت شغلی نسبت به تداوم این شرایط ابراز ناخرسندی کردند.
این کارگران در تشریح وضعیت خود اعلام کردند:”متاسفانه دوباره اول سال قرارداد سه ماهه با ما منعقد کردهاند در حالیکه کار ما دائمی و مستمر است؛ قرارداد جدید فقط تا آخر خرداد اعتبار دارد؛ در روزهای گذشته حقوق فروردین نیز به حسابمان واریز شد اما کامل نبود؛ تقریباً نصف حقوق معوق مانده است.”
انتقاد اصلی این کارگران از قراردادهای شرکتی است و آنها طرف قرارداد شرکت تراورس هستند اما انتظار دارند با خود شرکت راهآهن قرارداد ببندند. آنها میگویند:”چون شرکتی هستیم، اجازه نمیدهند از مزایا و امکانات برخودار شویم؛ مثلاً از عضویت ما در تعاونی مسکن کارگران راه آهن جلوگیری شده است.”
کارگران شرکتی نگهداری راهآهن زاهدان با بیان اینکه ما هر کدام ۱۰ یا ۱۵ سال سابقه کار داریم، افزودند:”هنگامی که میخواهیم بازنشست شویم، شرکت هیچ مسئولیتی برعهده نمیگیرد؛ مجبوریم ۴ درصد سختی کار را از جیب بپردازیم و مدتها دوندگی کنیم تا بازنشست شویم.”
کارگران شرکتی نگهداری و تعمیر راه آهن زاهدان حدود ۲۰۰ نفر هستند که مدتهاست برای انعقاد قرارداد مستقیم با راهآهن مطالبهگری میکنند.
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.