By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-Jwr
حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۲۸اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، وضعیت نابسامان اقتصادی کارگران واحد علائم و ارتباطات شاغل در راهآهن تهران و عدم پرداخت مطالبات سنواتی ۱۶ کارگران شهرداری شوش دانیال، از جمله اخبار نقض حقوق کارگران است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز جمعه ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، کارگران واحد علائم و ارتباطات شاغل در راهآهن تهران از پرداخت حداقل حقوق ماهیانه و کیفیت نامطلوب خدمات بیمه تکمیلی، به این شهروندان و بی توجهی مسئولان به وضعیت اقتصادی و آنها ناراضی هستند. این کارگران از دریافت لباس و کفش کار و سایر اقلام ایمنی هم محروم هستند و به ناچار باید این لوازم را با هزینه شخصی خودشان تامین کنند.
این کارگران در تشریح وضعیت صنفی خود اعلام کردند:”ما کارگران واحد علائم راه آهن تهران با قرارداد حجمی تحت مسئولیت یک شرکت پیمانکار حداقلهای مزدی را دریافت میکنیم و دریافتی ماهانهمان کفاف معاش زندگیمان را نمیدهد.”
به گفته یکی از کارگران:”سال گذشته یک کارگر واحد علائم با داشتن حکم مسئولیت با حداقل مدرک لیسانس حدود ۱۴ میلیون تومان دریافتی ماهانه داشته که این رقم باتوجه به کار سخت و پر مسئولیتی که انجام میدهد، در عین حال با افزایش روزانه قیمت بسیاری از اقلام مصرفی و غذایی بسیار ناچیز است. جدا از همه مشکلات کارفرما بخشی از همین حداقل دستمزد را به موقع پرداخت نمیکند. با گذشت ۵۵ روز از سال جاری هنوز سنوات و مانده مرخصی سال ۱۴۰۲ خود را دریافت نکردهایم.”
این کارگر راه آهن در بخش دیگری از صحبتهای خود ضمن اعلام اینکه هر ماه مبلغ بیش از ۲۵۰ هزار تومان و بابت حق بیمه پدر و مادر نفری ۸۰۰ هزار تومان کسر میشود افزود:”در زمینه بیمه تکمیلی نیز دچار مشکل هستیم و خدمات ارائه شده توسط بیمه تکمیلی فعلی رضایتبخش نیست؛ ما هر ماه مبالغی را بابت بیمه تکمیلی میپردازیم اما از خدمات آن راضی نیستیم چون وقتی به مراکز درمانی طرف قرارداد بیمه تکمیلی مراجعه میکنیم، گاه هزینههای درمان بیمه تکمیلی را نمیپذیرند و در مواردی هم هزینهای مربوطه با تاخیر چند ماهه پرداخت میشود. شرکت بیمهگری که سال گذشته برای جبران هزینهای درمان با راه آهن طرف قرار داد بود، متاسفانه هنوز هزینهای درمانی کارگران را (در ماهای دی و بهمن ماه ۱۴۰۲) پرداخت نکرده و در این خصوص کسی مسئولیت نمیپذیرد.
یکی دیگر از کارگران با بیان اینکه ادامه روند جاری منجر به افزایش مشکلات مالی و دغدغههای روحی برای کارگران راه آهن شده است، ضمن اعتراض به بیتوجهی در ارائه لباس و کفش ایمنی به کارگران واحد علائم راه آهن تهران گفت:”شرکت راه آهن در ارائه لباس و کفش ایمنی به کارگران از چندسال پیش کوتاهی میکند. این شرکت یا به کارگران لباس، کفش و دستکش ایمنی ارائه نمیکند یا اگر لباس و کفش ایمنی تهیه میکنند آن چنان بیکیفیت است که شرایط ایمن برای کارگر فراهم نمیکند.”
او با بیان اینکه پیگیریهای زیادی به صورت مستقیم برای تهیه به موقع کفش و لباس کار مناسب با مسئولین راهآهن انجام شده اما هنوز اقدامی جدی درباره آن صورت نگرفته است، گفتند:”عرف کارگاهها بدین ترتیب است که هر ۶ ماه یکبار لباس ایمنی و هر سال یکبار کفش ایمنی به کارگران داده شود اما کارفرماها به دلیل مشکلات مالی یا هر دلیل دیگری این عرف را رعایت نمیکنند.”
این کارگر با بیان اینکه از مزایای سختی کار و طرح طبقهبندی مشاغل هم محروم هستیم، ادامه داد:”هر زمان پیگیر پرداخت مطالبات خود از مسئولان میشویم به جای چارهاندیشی از ما میخواهند شرایط و وضعیت بیپولی را درک کنیم. بیش از نیمی از جامعه کارگری شاغل در راه آهن مستاجر هستند و ۷۰ درصد حقوق دریافتی کارگران برای اجارهبها صرف میشود.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز جمعه ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، نزدیک به ۱۶ کارگر شاغل در واحدهای مختلف شهرداری شوش دانیال از توابع استان خوزستان، از اسفند ماه ۱۴۰۱ تاکنون معطل دریافت کامل مطالبات سنواتی خود هستند.
یک منبع کارگری در شهرداری شوش در تشریح این خبر گفت:”کارگران بازنشستهای که از ۲۵ اسفند سال ۱۴۰۱ تاکنون از طریق قانون مشاغل سخت و زیانآور بازنشسته شدهاند، همچنان بابت مطالبات بازنشستگی خود از کارفرما طلبکارند.”
یکی از کارگران شهرداری شوش که بازنشسته شده است، تشریح کرد:”احکام بازنشستگی ۱۶ نفر از ما با استفاده از قانون مشاغل سخت و زیانآور از ۲۵ اسفند سال ۱۴۰۱صادر شده و رقم حق سنوات پایان خدمتمان با توجه به میزان سوابق کاری از ۱۱۶۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان متغیر است اما تا این لحظه هنوز با ما به صورت کامل تسویه حساب نشده است.”
وی همچنین افزود:”مهمترین عامل معوق ماندن سنوات کارگران شهرداری شوش، کمبود نقدینگی است به همین دلیل کارفرما علارغم شکایت شماری از همکاران بازنشسته به اداره کار و دریافت حکم، هنوز امکان پرداخت مطالبات سنواتی آنها را ندارد و بعد از کش و قوسهای فراوان و اجرا نشدن حکم، پرونده برای اجرای احکام به سایر مراجع قضایی انتقال پیدا کرد که در نهایت نهاد قضایی با قبول مشکلات مالی کارگران به شهرداری یکسال فرصت پرداخت مطالباتمان را داد که در حال حاضر از این مهلت یکساله چندین ماه گذشته است.”
وی با بیان اینکه سایر کارگران بازنشسته که طرح شکایت نکردهاند با تفاهم با شهرداری هر چند ماه یکبار بخش کمی از طلب سنواتی خود را دریافت میکنند، در ادامه گفت:”طی این مدت۱۴ ماهه برای دریافت سنوات بازنشستگی خود؛ به دفتر فرماندار، امام جمعه و اداره کار مراجعه کردهایم اما هنوز مشکلمان حل نشده است.”
طبق اظهارت یکی دیگر از کارگران بازنشسته شهرداری شوش:”مهر ماه سال ۱۴۰۲ که تعدادی از همکاران برای وصول مطالبات بازنشستگی خود به مراجع قانونی از شهرداری شوش طرح شکایت کرده بودند، با پیشنهاد شهرداری شکایت خود را برای وصول مطالباتشان پس گرفتهاند با این حال همچنان خبری از پرداخت طلبها نیست.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.