By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-JAK
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۳۰اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، کارگران شرکتی تراورس سازی راه آهن، کارگران شاغل در شهرداری ایرانشهر و کارگران لوکوموتیوران راه آهن در استان کرمان، در پی عدم پرداخت معوقات و سایر مطالبات مزدی و صنفی آنها در وضعیت نابسامان اقتصادی و صنفی بسر می برند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، کارگران شرکتی شاغل در تراورس زاهدان، در پی عدم پرداخت پاداش روز کارگر، خواستار وصول مطالبات خود شدند.
این کارگران در خصوص خبر مذکور اعلام کردند:”قرار بوده به همه کارگران مجموعه راه آهن به مناسبت روز جهانی کارگر پاداش پرداخت شود اما ما شرکتیها از این پاداش بینصیب ماندیم.”
به گفته آنها:”کارگران رسمی و قراردادی راه آهن این پاداش را دریافت کردهاند اما شرکت تراورس علیرغم اینکه قرار بوده این مبلغ را به حساب کارگران خود واریز کند، هیچ اقدامی صورت ندادند.”
کارگران تراورس زاهدان در این رابطه با تاکید بر اینکه باید شرکتهای پیمانکاری برچیده شوند؛ میگویند:”این تبعیض و تفاوت آشکار بسیار آزاردهنده است؛ یک پاداش یک یا دو میلیون تومانی هم از ما دریغ شد چون پیمانکاری هستیم.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، کارگران شاغل در شهرداری ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان، خواستار پرداخت ۵ ماه حقوق معوقه از جمله حقوق اردیبهشت ماه خود هستند و تاکید کردند که به دفعات برای وصول مطالبات خود به مسئولان اعتراض کردند اما به وضعیت آنها رسیدگی نشده است.
یکی از کارگران شهرداری ایرانشهر در تشریح مشکلات خود و همکارانش گفت:”هیچ مسئولی دلش به حال ما کارگرانی که ۵ماه حقوق نگرفتهایم، نمیسوزد. تاخیر در پرداخت حقوق کارگران شهرداری در حالی ادامه دارد که ۴ نفر از اعضای شورای شهر ایرانشهر به دلیل گسترده شدن اختلافات استعفا دادهاند. در طول سالهای گذشته حقوق کارگران معمولا با ۵ تا ۶ ماه تاخیر پرداخت میشد و آخرین حقوقی که دریافت کردهایم مربوط به آذر ماه سال ۱۴۰۲ است که حدودا دو ماه پیش به حساب کارگران واریز شد. در عین حال جدا از ۵ ماه حقوق، حق عیدی سالهای گذشته نیز پرداخت نمیشود.”
او با اشاره به میانگین ۱۰ تا ۱۵ سال سابقه کاری خود و همکارانش در شهرداری ایرانشهر گفت: با خروج تعداد زیادی از همکاران هم اکنون شهرداری ایرانشهر دچار کمبود نیروست و کارگران فعلی توانایی جبران کار همکاران سابق خود را ندارند به همین دلیل برخی از معابر، کوچهها و محلههای شهر به دلیل نبود نیروی خدماتی و پاکبان از زباله خالی نمیشوند.
به گفته وی:”ما کارگران با حداقل روزی ۱۲ ساعت کار اجباری (از ۷ صبح تا ۹ شب) از حداقلهای مزدی محروم هستیم و مسئولان شهرداری اضافه کاریها و تعطیل کاریهای کارگران را نمیپردازند.”
طبق اظهارت کارگران شهردرای ایرانشهر:”آنها سالهاست پیگیر وضعیت شغلیشان از مسئولان شهری هستند: تاکنون تصمیم جدی برای تامین منابع مالی و حل مشکلات گرفته نشده و این موضوع نگرانی ما را بیشتر میکند چراکه جدا از ناکافی بودن مزد، در سالهای اخیر به دلیل نبود نظارت بر عملکرد مدیران شهری، در مقاطعی حق بیمه ما با تاخیر پرداخت شده است.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز سه شنبه یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، کارگران لوکوموتیوران راه آهن در استان کرمان، با توجه به عدم پرداخت مطالبات اقتصادی و صنفی خود در وضعیت نابسامانی بسر می برند.
این شهروندان، با برگزاری تحمع اعتراضی در مقابل ساختمان راه آهن استان کرمان اعلام کردند:”ما خواستار برخورداری از حق امنیت شغلی و بازگشت به کار همکاران خود هستیم.”
کارگران معترض لوکوموتیوران در ادامه افزودند:”مشکلات اقتصادی و معیستی ما هر روز از روز قبل بدتر می شود.
لازم به اشاره است، این کارکنان و کارگران راه آهن نسبت به وضعیت حقوقی خود و همچنین بحث بازگشت به کار تنی چند از همکاران خود که در جریان اقدامشان برای جمع آوری امضا در پلتفرم کارزار اخراج شده بودند، مطالبات خود را در قالب پارچه نوشتهایی به سمع و نظر مدیران این مجموعه رساندند.
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.