By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-LMT
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۲۱مرداد ماه ۱۴۰۳، پنج تن از کارگران اخراجی از کارخانه ترانسفورماتورسازی کوشکن، در استان زنجان در بلاتکلیف بسر می برند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۲۱ مرداد ماه ۱۴۰۳، پنج تن از کارگران قراردادی کارخانه ترانسفورماتورسازی کوشکن، واقع در استان زنجان که همزمان با پایان اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ و اتمام قرارداد کار بیکار شده بودند، با دریافت حکم بازگشت به کار از سوی اعضای کمیسیون کارگری شورای تامین، پس از گذشت ۳ ماه بدون حقوق بلاتکلیف هستند.
اصغر نجاری، دبیر خانه کارگر زنجان در تشریح این خبر گفت:”کارفرمای کارخانه ترانسفورماتورسازی کوشکن، برای پرداخت نکردن حق بیمه مشاغل سخت و زیانآور به این کارگران در پایان اردیبهشت ماه سال جاری، درهای کارخانه را به روی آنها بست و از ورود آنان به کارخانه ممانعت کرد که در نهایت کارگران ناچار شدند با مطرح کردن مشکلاتشان به اعضای کمیسیون کارگری شورای تامین برای خود حکم بازگشت به کار بگیرند.”
او با بیان اینکه بعد از گذشت این ماجرا و پادرمیانی اعضای کمیسیون کارگری، قرارداد این کارگران برای خرداد و تیر ماه، تمدید شد تا اینکه کارفرما در تاریخ ۳۱ تیرماه مجددا قرارداد این ۵ کارگر را تمدید نکرد، افزود:”با پیگیری کارگران علارغم اینکه مجددا کمیسیون کارگری شورای تامین فرمانداری کارفرما را مکلف به بازگشت به کار این ۵ نفر کرد اما کارفرما ضمن تمکین نکردن به رای کمیسیون، از حضور این کارگران در مجموعه جلوگیری میکند.”
این فعال کارگری با بیان اینکه کارفرمای ترانسفورماتورسازی کوشکن دلیل قانع کنندهای برای بیکاری این کارگران نداشت، افزود:”پایان سال گذشته این ۵ کارگر با سابقه کار ۲۰ساله برای استفاده از مزایای سخت و زیان آور برای بازنشستگی از اداره کار درخواست کارشناس میکنند که بلافاصله با اطلاع کارفرما از حضور کارشناسان در کارخانه هر ۵ کارگر شغل خود را از دست میدهند.”
نجاری گفت:”در حال حاضر نزدیک به سه ماه از این ماجرا میگذرد و علارغم پافشاری اعضای کمیسیون کارگری در زنجان این ۵ کارگر نتوانستهاند به محل کار سابق خود بازگردند.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.