By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-Mcb
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۸ شهریور ماه ۱۴۰۳، نیروهای پیمانکاری مخابرات ایران، کارگران پیمانکاری شهرداری ایلام، کارگران واگن پارس اراک و نیروهای پیمانکاری شرکت مخابرات در استانهای آذربایجان شرقی و غربی، در پی عدم تحقق وعده های صنفی و اقتصادی، در وضعیت نابسامان اقتصادی بسر می برند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، روز چهارشنبه ۷ شهریور ماه ۱۴۰۳، نیروهای پیمانکاری شاغل در شرکت مخابرات ایران، در پی عدم پرداخت حقوق متناسب با کارکرد آنها در وضعیت نامناسب اقتصادی، قرار دارند.
این شهروندان در تشریح وضعیت خود گفتند:”ما هیچ زمانی در انجامِ وظایفِ خود کوتاهی نکردهایم و با وجودِ شرایط اسفناک موجود نیز در انجام وظایف کوتاهی نخواهیم کرد، اما مدیریت بالادستی به هیچ وجه از سود و منفعت سهامداری خود دل نکنده و فکری به حال ما نمیکند.”
آنها ضمن اعتراض به وضعیت جاری در کشور خاظرنشان کردند:”آنچه به عنوان خصوصیسازی اتفاق افتاد درواقع هیچ نسبتی با خصوصیسازی نداشت و بهتر است نام خصولتیسازی را برای آن بهکار ببریم. ما کارگران و کارشناسان فنی و تخصصی شرکت مخابرات، در دورانِ خصولتیسازی عجیب و پُرحاشیهی شرکت مخابرات با پیمانکاران محلی قراردادهای بسیار پُرنقص و پُر از اشکالات قانونی – به دلیلعدم اطلاع از حقوق اولیه خود – بسته و فعالیت کردیم.”
آنها ادامه دادند:”هر پیمانکار به نوبهی خود از حقوق، مزایا، حق بیمه و سایر حقوق قانونیِ ما بدون هیچ تذکر و نظارتی از سمت مقام بالادستی کسر کرد و با توجه بهعدم وجود مرجعی مطمئن در داخل شرکتها به راحتی به فعالیت خود ادامه دادند.”
نیروهای پیمانکاری مخابرات میگویند:”پس از تصویب طرح تبدیل وضعیت نیروهای قراردادی چنان موج شادی و انگیزه در میان کارگران و کارکنان ایجاد شد که انگار تمام مطالبات چندین سالهی به حق آنان پرداخت شده و قرار است بعد از سالها به حقوقِ از دسترفتهی خود برسند، اما با توجه بهعدم اجرایی شدن و ایرادات ساختاری شورای نگهبان تمام این امید به ناامیدی تبدیل شد.”
این نیروها در ادامه خطاب به وزیر جدید ارتباطات میگویند:”در طول این مدت، شرکتهایی مثل خدمات اول، شسکام و طاها چنان رفتارها و اقداماتی عجیب انجام دادهاند که عملا گذرانِ زندگی عادی که هیچ، گذرانِ یک زندگیِ زیر خط فقر هم برای نیروهای این شرکتهای عریض و طویل و بسیار سودده مشکل بوده است.”
این نیروها در رابطه با مشکلاتِ خود میگویند:”نبود امنیت شغلی با وجود قراردادهای ۳ ماهه، دریافتِ کفِ حقوق حتی برای کارکنان تخصصی و عدم رتبهبندی و عدم اعمال صحیح قانون سنوات و سایر مزایای قانونی، تأخیر در پرداخت حقوق کف قانون کار در هر ماه، عدم پرداخت مزایا و رفاهیات، کسر حق بیمه و عدم پرداخت آن و معوقههای موجود به سازمان تأمین اجتماعی که سبب قطعیِ مکرر ماهانه حق بیمه درمانیِ نیروها شده از مشکلاتِ اساسیِ نیروهای پیمانکاری است.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز چهارشنبه ۷ شهریور ماه ۱۴۰۳، کارگران پیمانکاری شاغل در واحدهای پاکبانی، بهداشت و فضای سبز شهرداری ایلام، در پی عدم پرداخت حقوق معوقات در وضعیت نابسامان اقتصادی قرار دارند.
این شهروندان، با برگزاری تحمع اعتراضی در تشریح وضعیت خود گفتند:”برخلاف وعدهای که مدیران شهری به آنها داده بودند، هنوز به مطالبات ۴ ماه ما پرداخت نشده است.”
یکی از کارگران گفت:”طی دو روز گذشته ما کارگران شهرداری ایلام سه بار اعتراض صنفی داشتیم. صبح روز دوشنبه مقابل ساختمان دادسرای ایلام، غروب روز سهشنبه در مقابل ساختمان دفتر امام جمعه و شب گذشته نیز در واحد نقلیه شهرداری تجمع صنفی برگزار کردیم تا مدیران و مسئولان پیگیر مطالباتمان باشند.”
او تاکید کرد:”بخش اصلی مشکلات به تاخیر افتادن چهارماه حقوق و بیمه ما کارگران شهرداری ایلام است. در عین حال به دلیل ماهیت قرارداد کاریمان با پیمانکاران خصوصی، فاقد امنیت شغلی هستیم. همچنین به دنبال تشکیل نهاد کارگری هستیم چراکه شکلگیری نهاد صنفی میتواند به پیگیری مطالبات صنفی بر زمین مانده ما کمک کند.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز چهاشنبه ۷ شهریور ماه ۱۴۰۳، کارگران شاغل در شرکت واگن پارس اراک، در پی افزایش مشکلات اقتصادی و تداوم بی توجهی مسئولان آن کارخانه به مطالبات آنها در وضعیت نامناسب اقتصادی بسر می برند.
این کارگران ضمن توقف انجام کار و برگزاری تحمع اعتراضی اعلام کردند:”ما خواستار بهبود دستمزد، افزایش مزایای مزدی، رفع تبعیض و اصلاح ساختار مدیریتی کارخانه هستیم و تاکید می کتیم که با کارگران به شایستگی برخورد نمی شود.”
نمایندگان کارگران واگن پارس اراک در هفتههای اخیر بارها به مقامات مسئول از جمله استانداری مرکزی مراجعه کردهاند اما پاسخ روشنی نگرفتهاند؛ آنها میگویند: متاسفانه صدایمان شنیده نمیشود.
این شرکت بیشتر از ۱۱۰۰ کارگر دارد و در سالهای اخیر قراردادهایی برای ساخت داشته است اما کارگران از وضع حقوق و پاداش تولید خود رضایت ندارند.
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز چهارشنبه ۷ شهریور ماه ۱۴۰۳، نیروهای پیمانکاری شاغل در شرکت مخابرات استان آذربایجان شرقی و غربی در اعتراض به عدم واریز حق بیمه و حقوق خود تجمع کرند.
این کارگران در تشریح مطالبه خود گفتند:”تأخیر در پرداختِ حق بیمه باعث میشود تأمین اجتماعی از ارائهی خدمات درمانی به ما و خانوادههایمان سرباز بزند که و ما مجبوریم از جیب خودمان برای درمان هزینه کنیم.”
آنها میگویند:”با وجود انجام کار زیاد، حقوقمان از نیروهای رسمی بسیار کمتر است و تأخیر در پرداختِ این حقوق ناچیز، سبب ایجاد مشکلاتی از جمله تأخیر در پرداختِ اقساط بانکی و ناتوانی در تأمین هزینههای ضروریِ زندگی شده است.”
عدم اجرای طرح طبقهبندی مشاغل، عدم پرداخت حق سنوات و مانده مرخصی و معوقات خودرو«هزینه وسیله نقلیه برای رفت و آمد به مأموریت» از دیگر موضوعاتِ مورد اعتراض این نیروها است.
سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.