By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-MAq
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۲۲ شهریور ماه ۱۴۰۳، معوقات مزدی و بیمه ای کارگران شهرداری ایرانشهر و کارگران واحد ابنیه فنی راه آهن علیرغم وجود تغییرات مدیریتی پرداخت نشده است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز پنجشنبه ۲۲ شهریور ماه ۱۴۰۳، کارگران شهرداری ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان، در پی عدم پرداخت مطالبلت معوقه مزدی آنها در وضعیت نابسامان اقتصادی و معیشتی بسر می برند.
این کارگران ضمن اعتراض نسبت به عدم پرداخت مطالبات مزدی آنها خواستار دریافت بخشی از مطالبات معوقهشان برای تامین مخارج مربوط به شروع سال تحصیلی فرزندان خود شده در تشریح کردند:”با احتساب شهریور ماه، چهار ماه حقوق طلبکاریم و از شهرداری میخواهیم بخشی از این طلب مزدی را پرداخت کند.”
لازم به اشاره است، مجموعه شهرداری ایرانشهر که در استان سیستان بلوچستان واقع شده، نزدیک به ۶۵۰ کارگر مشغول کارند که سوابق کاری آنها به بالای ۱۵ سال میرسد.
بیشتر این افراد که از کارگران قدیمی و باسابقه شهرداری محسوب میشوند، در نتیجه مشکلات مالی سالهای گذشته شهرداری تا مدتها با مشکل دریافت مطالبات روبرو بودند و از قرار معلوم حدود یک ماه پیش یک ماه حقوق حداقلی اردیبهشت ماه خود را دریافت کردهاند.
به نقل از این کارگران گفته میشود که عدم دریافت به موقع حقوق و پرداخت نشدن حق عیدی در ۱۵ تا ۱۶ سال گذشته تاثیرات منفی در شرایط زندگیشان گذاشته است.
این کارگران با یادآوری اینکه در حالی هرساله به مخارج زندگی آنها اضافه میشود که بعد از گذشت ۴ ماه از آغاز سال ۱۴۰۳، همچنان بر اساس مصوبه مزدی سال ۱۴۰۲، حقوق دریافت میکنند و احکام شغلی آنها هنوز صادر نشده است، افزودند:”در حال حاضر نگرانی ما کارگران این است که با ادامه روند موجود نتوانیم هزینه تحصیلی فرزندان خود را در آستانه سال جدیدی تحصیلی تامین کنیم.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز شنبه ۲۲ شهریور ماه ۱۴۰۳، کارگران پیمانکاری واحد نگهداری ابنیه فنی راه آهن، خواستار پرداخت مطالبات معوقه مزدی و بیمه ای خود شده و تاکید کردند که عدم پرداخت این مطالبات مشکلات عدیده ای را برای آنها ایجاد کرده است.
براساس این گزارش، کارگران شاغل در واحد نگهداری ابنیه فنی راه آهن که به صورت پیمانکاری مشغول کارند، طی چند سال گذشته حقوق و بیمه خود را به موقع دریافت نکردهاند و این موضوع مشکلات زیادی را برای آنها در زمینه معیشت، درمان و مسکن ایجاد کرده است.
براساس اعلام یکی از کارگران ابنیه فنی راه آهن:”مسئولیت بیش از ۷ تا ۱۰هزار کارگر واحد نگهداری ابنیه فنی راه آهن برعهده چندشرکت پیمانکاری است که هیچ نظارتی بر کار آنها وجود ندارد.”
این کارگر با بیان اینکه بهانه شرکتهای پیمانکار برای پرداخت به موقع حقوق و سایر مطالبات صنفی کمبود منابع مالی در راه آهن است، بر لزوم پرداخت به موقع حقوق و بیمه کارگران پیمانکاری راهآهن تاکید کرد و گفت:”راهآهن در حد توان پرداخت حقوق و بیمه کارگران پیمانکاری را به موقع انجام دهد تا کارگران بتوانند از این طریق مشکلات معیشتی، درمان و مسکن خودرا حل و فصل کنند.”
او با بیان اینکه پرداخت حق و حقوق کارگران، دیده نشدن زحمات آنها و مشکلات پیشرویشان همیشه جای بحث و بررسی داشته و حال با افزایش قیمتها، کرایه خانه، هزینههای درمان و مشکلات متعدد برای تأمین هزینههای معیشت دارند، گفت:”کارگران راه آهن قشر زحمتکشی هستند که از سوی مدیران بالادستی هیچگاه دیده نشدهاند و همیشه در مضیقه بودهاند.”
وی در ادامه افزود:”بسیاری از شرکتها پرداختیها را دیر انجام میدهند؛ با وجود این همه تورم و گرانی، روز به روز ارزش پولمان کمتر میشود و با تعویقهای چند ماهه، عملا حقوقمان دردی از ما دوا نمیکند.”
طبق اظهارات وی:”بارها برای حل مشکلات کارگران بویژه مسکن کارگران ابنیه درخواست دادهایم اما فکری به حال مسکن کارگران نمیشود و بالای ۶۰ درصد از حقوق کارگران برای کرایه خانه پرداخت میشود، این در حالی است که با پرداخت دیرهنگام حقوقها، برای پرداخت اجاره بها هم دچار مشکل هستیم.”
او گفت:”بخش دیگری از مطالبات کارگران نیز متناسبسازی حقوق کارگران شاغل در ابنیه فنی به تناسب حقوق سایر کارگرانی شرکتهای ریلی بوده است.”
او با بیان اینکه اکثر کارگران ابنیه فنی بدنبال طرح تبدیل وضعیت شغلی خود هستند، گفت:”حذف محدودیت اضافهکاریها، فعال شدن مزایای تشویقی، پرداختکارانه و حق بهرهوری، طرح تجمیع و عدم تحویل لباس کاروکفش به عنوان دیگر خواستههای کارگران از مدیرعامل راه آهن است.”
به گفته وی:”کارگران ابنیه فنی راه اهن امیدوارند مدیرعامل شرکت راه آهن جمهوری اسلامی به مطالبات آنها توجه کرده و پاسخی درخور ارائه دهد.”
سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.