By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-NiE
حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱۸ مهر ماه ۱۴۰۳، تداوم مشکلات اقتصادی و کارگران در شرکت آسفالت طوسِ معدن چادرملو و کارخانه روغن نباتی شیراز، منجر به نارضایتی کارگران این ۲ واحد صنعتی ـ تولیدی شده است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز چهارشنیه ۱۸ مهر ماه ۱۴۰۳، کارگران شرکت آسفالت طوسِ معدن چادرملو، در پی عدم پرداخت مطالبات، تداوم مشکلات اقتصادی و سو مدیریتدر آن کارخانه در وضعیت نابسامان اقتصادی بسر می برند.
این کارگران، با برگزاری تجمع اعتراضی در تشریح مطالبات خود به افزایش پایه حقوق است؛ کارگران آسفالت طوس اشاره کرده گفتند:”کار ما سخت است و حقوقی که میگیریم تناسبی با کار سخت ما ندارد؛ به گفته آنها دریافتی کارگران شرکت آسفالت طوس از سایر کارگران معدن چادرملو کمتر است. مطالبه دیگر این کارگران، حل مشکلات بیمه تکمیلی و برخورداری از یک بیمه تکمیلی مناسب و باکیفیت است. شرکت صندوق درمان دارد که در نقش بیمه تکمیلی عمل میکند اما کارگران خواستار یک بیمه تکمیلی باکیفیتتر و مناسبتر هستند.”
کارگران این شرکت میگویند:”از شنبه هفته جاری دست از کار کشیدیم و دست به تجمع صنفی زدیم. متاسفانه در طول این چند روز به نتیجه نرسیدیم و در نتیجه اعتراض امروز هم ادامه یافت.”
آنها افزودند:”کارگران آسفالت طوس برای چندمین روز متوالی دست از کار کشیدند و شرکت هم تحویل غذا به کارگران را متوقف کرد؛ این در حالیست که مجموعه چادرملو از مناطق شهری فاصله دارد و تهیه غذا برای کارگران دشوار است.”
به گفته کارگران، اعتراضِ چند روزه نتیجهای نداشته است.
شرکت آسفالت طوس حدود ۲۱۰۰ کارگر دارد که در بخش استخراج و تولید کنستانتره در معدن چادرملو هستند.
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز چهارشنبه ۱۸ مهر ماه ۱۴۰۳، کارگران شاغل در کارخانه روغن نباتی شیراز علیرغم گذشت، چندین سال، در وضعیت بد اقتصادی بسر می برند و از حق امنیت شغلی و اقتصادی محروم هستند و علیرغم گذشت ۱۸ روز از مهر ماه هنوز حقوق مرداد و شهریور ماه این کارگران پرداخت نشده است.
یکی از کارگران کارخانه روغن نباتی شیراز با بیان اینکه هیچ اتفاق تازه و جدیدی در کارخانه روغن نباتی شیراز رخ نداده است و این مجموعه همچنان با مشکلات متعددی مواجه است، میگوید:”مدیران کارخانه روغن نباتی شیراز حقوق کارگران را با تاخیر واریز می کنند و به مسئولان استانی اعلام می کنند که مقداری روغن تولید شده در انبار موجود دارند و نبود مشتری باعث شده تا نتوانند حقوق کارگران خود را پرداخت کنند.”
این کارگر در ادامه خاطرنشان کرد:”تیم مدیریتی کارخانه روغن نباتی هر ماه یک بهانه برای پرداخت نکردن حقوق پرسنل می آورد و مدتی بعد از واریز نشدن حقوق ها مجددا مدیران مجموعه عنوان کردند که کارخانه به دلیل طلب بیش از ۴۰ میلیارد تومانی که از فروشگاه های رفاه دارد توان پرداخت حقوق کارگران را ندارند.”
این کارگر با اشاره به اینکه حقوق مرداد و شهریور ماه امسال کارگران کارخانه روغن نباتی شیراز عقب افتاده است، می افزاید:”با توجه به اینکه در نیمه مهرماه قرار گرفته ایم اما مدیران کارخانه همچنان حقوق کارگران را واریز نکرده اند و عدم پرداخت حقوق باعث شده تا پرسنل در مهرماه و بازگشایی مدارس برای خرید لوازم التحریر و ثبت نام فرزندان شان با مشکل مواجه شوند، خانواده تعدادی از کارگران و پرسنل درگیر بیماری های خاص هستند و برای درمان باید هزینه های گزاف بپردازند که متاسفانه نبود توان مالی کارخانه حتی در حد مساعده باعث شده که کارگران و پرسنل نیازمند به شدت با مشکل مواجه شوند.”
این کارگر با بیان اینکه مدیریت کارخانه روغن نباتی شیراز، کار بلد نیست و هر مجموعه مدیریتی بدون داشتن هیچ سابقه در حوزه مدیریت تولید با چالش های مواجه می شود، بیان می کند:”متاسفانه دود تمام این مشکلات به چشم کارگران می رود؛ مدیران کارخانه حقوق تیرماه را در اواسط شهریور به پرسنل پرداخت کرده اند و در حال حاضر کارگران کارخانه حدود دو ماه از پرداخت حقوق عقب هستند.”
وی با بیان اینکه در حال حاضر کارخانه روغن نباتی شیراز به صورت ۱۰۰ درصد تعطیل شده است، می گوید:”نبود تولید و عدم توانایی در پرداخت هزینه ها حتی هزینه های ناهار و شام مجموعه روغن نباتی شیراز را با یک چالش بزرگ مواجه کرده است.”
این کارگر در ادامه با بیان اینکه اداره گاز به دلیل عدم پرداخت بدهی حساب های مجموعه روغن نباتی شیراز را مسدود کرده است، می گوید:”متاسفانه مدیران توان پرداخت هزینه قبض گاز در فصل تابستان که خیلی مصرف نیست با مشکل مواجه شده اند.”
سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.