https://wp.me/p6xuBy-NGl
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۳ آبان ۱۴۰۳، عدم پرداخت مطالبات کارگران شهرداری ایرانشهر، کارکنان مجتمع گردشگری علی صدر، کارگران بازنشسته شهرداری شوش و عدم پرداخت ۶ ماه حقوق کارگران آبدار شهرستانهای دیشموک، بهمئی، گچساران، باشت، پاتاوه و یاسوج، از جمله اخبار نقض حقوق کارگران در ایران است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، روز چهارشنبه ۲ آبان ماه ۱۴۰۳، کارگران شهرداری ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان، در پی عدم پرداخت مطالبات معوقه آنها خواستار پرداخت مطالبات معوقه مزدی آنها که از مرداد ماه ۱۴۰۳ مانده هستند.
بر اساس این گزارش، کارگران شهرداری ایرانشهر از مرداد ماه سال جاری معوقات مزدی دارند و در تاریخ ۳۰ مهر ماه ۱۴۰۳، حقوق تیرماه این کارگران پرداخت شده است. از طرفی شهرداری به دلیل مشکلات مالی از دو ماه پیش، پرداخت اضافه کاری را نیز قطع کرده است.
یکی از کارگران در این خصوص اعلام کرد:”مدیران شهری ایرانشهر خارج از ساعات کاری و بدون پرداخت اضافه کاری و در نظر نداشتن تعطیلات کاری ما را احضار میکنند، در حالیکه جدا از طلب ماهیانه حقوق خود حدود ۱۵ تا ۱۶ سال است که هیچ عیدی و سنواتی دریافت نکردهایم.”
این کارگر با بیان اینکه، مدیران شهری ایرانشهر به کارگران اهمیت نمیدهند گفت:”عدم پرداخت برخی مزایای قانونی کارگران مثل حق تاهل و حقوق به موقع ماهیانه به بهانه کمبود منابع مالی و اوضاع اقتصادی کشور، مشکلات معیشتی زیادی را برای ما بوجود آورده اند و در تنگنای مالی قرار گرفتهایم.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز چهارشنبه ۲ آبان ماه ۱۴۰۳، کارکنان مجتمع گردشگری علیصدر واقع در استان همدان، در پی عدم پرداخت مطالبات معوقه مزدی آنها که مربوط به سال ۱۴۰۱، است در وضعیت نابسامان اقتصادی قرار دارند.
براساس اظهار نظر تعدادی از کارکنان مجتمع گردشگری علیصدر آمده است؛ پس از انتقال برای انجام ماموریت از سوی مدیرعامل مجموعه، گزارشات ارسال شده از طرف سازمان همیاریها به شرکت سیاحتی علیصدر از سال ۱۴۰۱ حذف شده است.
این کارگران در ادامه گفتند:”با اینکه در برگه مأموریت به صراحت قید شده بود که حقوق و مزایا پرداخت خواهد شد، اما سقف محدود ۸۰ ساعت را تعیین کردهاند. از طرفی مدیر عامل این شرکت عدم پرداخت حقوق را با عرف کارگاه توجیه میکند در حالیکه برای برخی از کارکنان بیش از ۲۰۰ ساعت کار را هم پرداخت کرده اند.”
به گفته آنها، در طول این سه سال اضافه کار، تعطیلکاری، حق مأموریت و شبکاری از طرف کارفرما پرداخت نشده است.
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز سه شنبه ۱ آبان ماه ۱۴۰۳، کارگران بازنشسته شهرداری شوش هنوز موفق به دریافت کامل مطالبات سنواتی خود نشدهاند.
بر اساس این گزارش، ۱۶ کارگر بازنشسته شهرداری شوش که از ۲۵ اسفند ۱۴۰۱ با استفاده از قانون مشاغل سخت و زیانآور بازنشسته شدهاند، همچنان منتظر دریافت کامل مطالبات سنواتی خود هستند. علیرغم گذشت حدود ۲۰ ماه و توان مالی شهرداری، تنها بخشی از این مطالبات با شکایت کارگران پرداخت شده است. این کارگران، بین ۱۸۰ تا ۲۱۰ میلیون تومان طلب دارند.
یکی از کارگران بازنشسته اظهار داشت که طبق قانون، سنوات پایان کار باید به موقع پرداخت شود تا کارگران بتوانند مخارج سالمندی خود را تأمین کنند. همچنین گروه دیگری از همکارانشان به دلیل عدم پرداخت ۴ درصد هزینه مشاغل سخت توسط شهرداری، هنوز امکان بازنشستگی ندارند و با تأخیر بیش از ۱۰ تا ۱۵ ماه مواجه شدهاند.
وی با تأکید بر لزوم پرداخت بهموقع سنوات، افزود: خانوادههای کارگران برای این مبالغ برنامهریزی کردهاند، اما با تأخیر طولانی مدت، ارزش نقدی این طلبها کاهش یافته است. بازنشستگان معتقدند که باید خسارت تاخیر تادیه ناشی از عدم وصول مطالبات، به آنها پرداخت شود.
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز سه شنبه ۱ آبان ماه ۱۴۰۳، دستکم ۶ ماه حقوق معوقه کارگران آبدار در شهرستانهای دیشموک، بهمئی، گچساران، باشت، پاتاوه و یاسوج پرداخت نشده است.
در این گزارش آمده است:”این کارگران با بیان اینکه تأخیر در پرداخت حقوق آنها را با مشکلات شدید معیشتی مواجه کرده است، اظهار داشتند که تجمعات صنفی متعددی برای اعتراض به این وضعیت برگزار کردهاند، اما تاکنون هیچ نتیجهای نگرفتهاند.”
یکی از آنها با اشاره به اینکه حدود ۱۹۰ نفر در استان مشغول به کار هستند و وظایف کلرزنی و نگهداری پمپها را بر عهده دارند، اعلام کرد که با وجود ۱۰ تا ۲۰ سال سابقه کار، همچنان وضعیت شغلی، حقوقی و بیمهای مشخصی ندارند.
وی افزود:”در شرایط سخت اقتصادی، تعویق مطالبات به شدت بر زندگی آنها تأثیر گذاشته و مسئولان شرکت آب و فاضلاب استان تاکنون واکنشی نسبت به حل مشکلات بیمه، حقوق و قراردادهایشان نشان ندادهاند.”
این کارگر در پایان گفت:”جلسات متعددی درباره تأمین منابع مالی برای پرداخت حقوق برگزار شده است، اما خروجی این جلسات تاکنون بینتیجه مانده و کارگران همچنان منتظر پرداخت مطالبات خود هستند.”
سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

