By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-NMu
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۶ آبان ماه ۱۴۰۳، کارگران شاغل در عوارضی آزاده راه قزوین ـ رشت، کارگران ابنیه فنی تراورس زاهدان و کارگران اخراج شده از واحد نگهبانی شرکت تعاونی مسکن علوم پزشکی زنجان، در پی محرومیت از حقوق شهروندی خود از وضعیت نابسامان اقتصادی و صنفی بسر می برند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۶ آبان ماه ۱۴۰۳، حدود ۳۰کارگر شاغل در گیتهای عوارضی آزادراه قزوین _ رشت در محدوده امام زاده هاشم، با اجرای طرح الکترونیکی شدن اخذ عوارض بیکار شده و در بلاتکلیفی شغلی به سر میبرند.
این کارگران هفته گذشته در اعتراض به وضعیت نامعلوم شغلی خود مقابل ساختمان استانداری گیلان تجمع کرده و در تشریح وضعیت خود اعلام کردند:”نزدیک به ۳۰ نفر از کارگران گیتهای اخذ عوارض آزادراه قزوین به رشت در محدوده امام زاده هاشم که سالها تحت مسئولیت اداره کل راهداری و حملونقل جادهای استان و بانک تجارت مشغول کار بودهاند، اخیرا با اجرای طرح الکترونیکی شدن اخذ عوارض آزادراهی بیکار شده و در بلاتکلیفی به سر میبرند.”
یکی از کارگران گفت:”از سیام مهر ماه ۱۴۰۳، که طرح پرداخت الکترونیکی عوارض آزادراهها قزوین به رشت در محدوده امام زاده هاشم اجرایی شد، وضعیت شغلی ما برهم ریخت و نامه عدم نیاز ما کارگران از آخرین روز مهر ماه زده شد.”
او با بیان اینکه همکارانی که بیکار شدند به صورت میانگین ۱۵ سال سابقه کاری دارند، و باید در مشاغلی دیگر بکار گرفته شوند، افزود:”در حال حاضر نزدیک به ۶ روز از این ماجرا میگذرد اما هنوز کارگران بیکار شده نتوانستهاند به کار سابق خود بازگردند.”
او افزود:”تعداد زیادی از کارگران شاغل در گیتهای اخذ عوارض آزاد راه قزوین به رشت در محدوده امام زاده هاشم با سوابق بالای کاری در شرف بازنشستگی هستند و بعد از سالها کار شبانه روزی در گیتهای عوارضی با قرار دادهای دو ماهه و حداقل حقوق دریافتی کنار گذاشته شدهاند.”
یکی دیگر از کارگران با بیان اینکه شش روز است که سرگردان هستیم و هیچ مسئولی پاسخگوی وضعیت شغلی ما نیست، افزودند:”تعدادی از همکاران طی چندروزی که اخراج شدهاند در جستجوی کار به واحدهای صنعتی و خدماتی زیادی مراجعه کردهاند اما به دلیل شرایط سنی که دارند هیچ کاری برای آنها پیدا نمیشود.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۶ آبان ماه ۱۴۰۳، کارگران شاغل در واحد ابنیه فنی تراورس زاهدان واقع در استان سیستان و بلوچستان، از حق امنیت شغلی و اقتصادی محروم هستند.
این کارگران با بیان اینکه تجهیزات کار ما قدیمیست و کار تعمیرات و نگهداری خطوط راهآهن جنوب شرق کاری صعب و به شدت دشوار است، خواستار حذف شرکتهای پیمانکاری و عقد قرارداد مستقیم با خود راهآهن شدند.
آنها میگویند:”کار ما دائمیست اما قراردادمان شرکتی و پیمانکاری؛ چرا باید اوضاع اینگونه باشد؟ آیا کار سخت با حقوق کم و بدون برخورداری از امنیت شغلی عادلانه است؛ حتی اعیاد مناسبتی و پاداش هم به ما تعلق نمیگیرد. برای نمونه، هنوز پاداش روز جهانی کارگر را نگرفتهایم؛ کارگران راهآهن برای عید مبعث هم پاداش گرفتند اما ما با وجود کار دشوار در شرایط آب و هوایی سخت، از این پاداش محروم ماندیم.”
کارگران ابنیه تراورس زاهدان حدود ۳۰۰ نفر هستند که حق بیمه آنها نیز به موقع و مرتب واریز نمیشود؛ این کارگران میگویند:”معمولاً وقتی برای درمان مراجعه میکنیم به ما میگویند بیمهتان پرداخت نشده! با حقوق کم باید کل خرج دوا و درمان را از جیب بپردازیم.”
این کارگران قبل از هر چیز خواستار حذف کامل شرکتهای پیمانکاری و عقد قرارداد مستقیم و دائم براساس الزامات قانون کار هستند.
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۶ آبان ماه ۱۴۰۳، حدود ۱۷ کارگر نگهبان شرکت تعاونی مسکن علوم پزشکی زنجان که با اقدام ناگهانی کارفرما از ۱ آذرماه سال ۱۴۰۲ اخراج شدند علیرغم پیگیری های گسترده از حق بازگشت به کار محروم و در بلاتکلیفی بسر می برند.
یک منبع کارگری در تشریح این خبر گفت:”کارفرمای شرکت تعاونی مسکن کارکنان علوم پزشکی زنجان برای رهایی از حدود ۱۷ کارگر نگهبان و دائمی خود، اقدام به تعدیل این تعداد کارگر به بهانه عدم نیاز و واگذاری مسئولیتشان به پیمانکار کرده است، که در نهایت کارگران ناچار شدند با طرح شکایت در اداره کار زنجان برای بازگشت به کار خود اقدام کنند.”
این کارگر درباره نتایج شکایت به اداره کار گفت:”با وجود آنکه اداره کار در دو نوبت در تاریخهای ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ و۲۱ تیر ماه سال جاری (۱۴۰۳) برای کارگران تعدیلی حکم بازگشت به کار صادر کرده اما کارفرما در مقابل این حکم مقاومت میکند و اجازه ادامه کار را به آنها نمیدهد.”
وی با اشاره به سوابق ۲۰ تا ۲۳ساله خود و همکارانش، مطالبات معوقه کارگران را از بدو شروع به کار شامل سنوات پایان کار، حق مرخصیها و سایر مزایای پرداخت نشده ذکر کرد و با اشاره به ۱۱ماه بیکاری و تبعا عدم دریافت حقوق، مطالبات حقوقی کارگران را ۱۱ ماه به همراه یک سال عیدی ذکر کرد.
این کارگر در بخش دیگری از سخنان خود به مشکلات بیمهای کارگران تعدیلی تعاونی مسکن علوم پزشکی زنجان پرداخت و گفت: همزمان با پرداخت نشدن حقوق از آذرماه سال ۱۴۰۲، بیمه کارگران به تامین اجتماعی نیز پرداخت نشده است و دفترچههای درمانی کارگران و خانوادههایشان تقریبا از ۱۱ ماه پیش فاقد اعتبار شده است.
به گفته وی:”از سال ۱۳۹۰ فاقد قرارداد کار بودیم و طبق تبصره ۲ ماده ۷ قانون کار، در کارهایی که طبع آنها جنبه مستمر دارد، در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی شده و کارفرما حق اخراج ندارد.”
وی در ادامه سخنان خود گفت:”بعد از تحمل ۱۱ ماه بیپولی در نتیجه اخراج اجباری کارفرما، هنوز مقرری بیمه بیکاری کارگران به دلیل معوقات بیمهای کارفرما به تامین اجتماعی برقرار نشده است. آنها نگرانند این وضعیت ادامهدار شود.”
سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.