By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-OqV
حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۳، کارگران بازنشسته شهرداری شوش دانیال، کارگران شاغل در شهرداری رودبار، دستکم ۸۵ کارگر شاغل در مجموعه شهرداری سی سخت و بیش از ۱۰۰ کارگر شاغل در کارخانه ماشین سازی اراک، در پی عدم پرداخت مطالبات آنها در وضعیت نامناسب اقتصادی قرار گرفته اند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز سه شنبه ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۳، در پی عدم پرداخت سنوات بازنشستگی دستکم ۱۶ کارگران بازنشسته شهرداری شوش دانیال از توابع استان خوزستان، این شهروندان در وضعیت نابسامان اقتصادی قرار گرفته اند.
این کارگران در تشریخ مطالبه خود اعلام کردند:”کارگر بازنشسته شهرداری شوش هستیم که از ۲۵ اسفند سال ۱۴۰۱با استفاده از قانون سخت و زیانآور بازنشسته شدهایم با این حال علارغم گذشت حدود ۲۰ ماه، هنوز شهرداری علارغم توان مالی کافی همه مطالبات سنواتی آنها را نمیپردازد.”
این کارگران که از ۲۵ اسفند سال ۱۴۰۱با استفاده از قانون سخت و زیانآور بازنشسته شدهاند برای دریافت سنوات خود بارها برای به دفتر مسئولان شهرستان شوش مراجعه کردهاند. این کارگر افزود: تصور ما این بود که مسئولان شهر پیگیر وضعیت مطالباتمان خواهند شد. در حال حاضر بعد از گذشت دو سال وضعیت مالی ما کارگران بازنشسته مناسب نیست و از تامین معاش خود و خانوادههایمان ناتوان شدهایم و انتظارمان این است که نماینده مردم شوش در مجلس به این مساله ورود کند.
یکی از این کارگران، تشریح کرد:”ما بازنشستگان حامیای نداریم. پیش از این هرچه به شهرداری، اعتراض میکردیم، فایده نداشت حالا که وضعیت بغرنج شده بازهم کسی به دادمان نمیرسد!”
وی افزود:”پیش از این به فرمانداری، اداره کار و دفتر شورای شهر مراجعه کردهایم اما تاکنون نتوانستهایم مطالبات خود را از مجموعه شهرداری شوش بگیریم.”
آنها با اشاره به اینکه ارزش نقدی طلب آنها بعد از حدود ۲۱ ماه کاهش یافته است، در ادامه گفتند:”درحال حاضر شرایط مالی ما کارگران بازنشسته شهرداری شوش به گونهای است که برای تامین معاش و هزینه درمان خود و خانوادههایمان دچار مشکل مالی شدهایم اما شهرداری به دلایل خودش از پرداخت مطالباتمان خوددار میکند.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز سه شنبه ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۳، کارگران شاغل در شهرداری شهرستان رودبار از توابع استان گیلان، در پی عدم پرداخت مطالبات مزدی آنها در وضعیت نابسامان اقتصادی قرار گرفته اند.
این شهروندان در تشریح وضعیت خود گفتند:”وقتی همکاران ما بازنشسته میشوند، حقوق بازنشستگیشان بسیار پایین است و کفاف زندگیشان را نمیدهد.”
یک منبع کارگری در شهرداری رودبار گفت:”همکارانی که به مرور از شهرداری رودبار بازنشسته میشوند چون در زمان اشتغالشان از حداقلهای مزدی برخوردار بودند در زمان بازنشستگی نیز حداقل مستمری را دریافت میکنند.”
او با بیان اینکه در حق کارگران شهرداری رودبار اجحاف میشود، افزود:”این کارگران چون در زمان اشتغال تحت مسئولیت پیمانکار حداقلهای مزدی را دریافت میکردند (حال آنکه همان حداقل حقوق هم با تاخیر بدون محاسبه اضافه کاری، تعطیل کاریها پرداخت میشده است) در زمان بازنشستگی نیز حداقل مستمری را دریافت میکنند.”
وی با بیان اینکه کارفرمایان شرکتهای پیمانکاری فقط به فکر تامین منافع خود هستند و به کارگر و آینده او فکر نمیکنند، افزود:”به عنوان نمونه یک کارگر شاغل در شهرداری رودبار با ۳۳ سال کار مداوم و اضافهکاریهای اجباری، هم اکنون در زمان بازنشستگی ۸ میلیون و ۲۰۰ دریافتی دارد این در حالیست که این رقم با دریافتی یک کارمند رسمی شهرداری که سال گذشته بازنشسته شده با میانگین ۲۰ تا ۳۳ میلیون تومان دریافتی، تفاوت بسیار زیاد وفاحش دارد.”
به گفته وی؛”این حس بیعدالتی و تبعیض همواره کارگران بازنشسته حداقل بگیر را آزار میدهد که شاید در دوران اشتغالمان لایق پرداخت حق بیمه حداقلی و مزد حداقلی نبودیم و ما را به ناحق حداقل بگیر کردند.”
وی ادامه داد:”در کشور ما کارگری که بعد از ۳۳ سال بازنشسته میشود زندگیاش با حقوق بازنشستگی تامین نمیشود و در نتیجه درجستوجوی شغل بعد از بازنشستگی است.”
این کارگر تاکید کرد:”نیاز به تامین هزینههای زندگی باعث شده که اکثر کارگران شهرداری رودبار بعد از بازنشستگی هم کار میکنند چون حقوق بازنشستگی کفاف هزینههای معیشت و نیازهای روزمره را نمیدهد؛ در واقع در زمان اشتغال به نوعی مغبون شدیم و امروز که بازنشسته شدهایم کار از کار گذشته و نمیشود کاری کرد.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز سه شنبه ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۳، دستکم ۸۵ کارگر شاغل در مجموعه شهرداری سی سخت هنوز موفق به دریافت حدود ۱۷ ماه مطالبات قدیمی خود نشدهاند.
جمعی از کارگران شهرداری سی سخت در تشریح این خبر گفتند:”حدود ۸۵ کارگر مجموعه شهرداری سی سخت که تحت مسئولیت مستقیم شهرداری مشغول به کار هستند، در سال جاری هر چند با تغییر شهرداری هر ماه مطالبات مزدی خود را به موقع دریافت میکنند اما آنچه باقی مانده حدودا ۱۷ ماه مطالبات کارگران در زمان شهر داران سابق است که تا امروز پرداخت آن به تاخیر افتاده است.”
یکی از کارگران شهرداری سی سخت در ارتباط با مشکلات ایجاد شده، گفت:”از بدو شروع به کار هر ماه مطالبات خود را با تاخیر دریافت میکنیم. طی یک الی دو سال گذشته شرایط مالی شهرداری به گونهای بود که شهرداران امکان پرداخت حقوق کارگران را تا چندین ماه نداشتند به همین دلیل با انباشته شدن مطالباتمان در حال حاضر حدود ۱۷ ماه مطالبات معوقه طلبکاریم.”
او افزود:”آن زمان وضع موجود شرایط زندگی را برایمان بسیار سخت کرده بود به همین دلیل شماری از کارگران برای وصول این طلب قدیمی مرتبا از نهادهای مختلف و همچنین رسانهها پیگیری میکردند اما شهرداران با انکار ماجرا؛ راضی به پرداخت طلب کارگران نبودند.”
وی با اشاره به میانگین ۱۰ تا ۱۵ سالهی سابقه کاری خود و همکارانش در شهرداری سی سخت افزود:”شرایط بد مالی در شهرداری سی سخت در حالی ادامه داشت که خرداد ماه سال جاری (۱۴۰۳) بعد از انحلال شورای شهر به دلیل اختلافات مالی، استاندار با کنار گذاشتن شهردار سابق مدیریت شهر را به شهردار جدید واگذار کرد.”
این کارگر که در واحد خدماتی کار میکند، اظهار داشت:”کارگران به فرمانداری، اداره کار و دفتر نماینده مردم شهرستان دنا در مجلس مراجعه کردهاند اما تاکنون نتوانستهاند مطالبات قدیمی خود را از مجموعه شهرداری بگیرند.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز سه شنبه ۲۹ آبان ماه ۱۴۰۳، بیش از ۱۰۰ نفر از کارگران ماشینسازی اراک، که از اسفند ماه ۱۴۰۲، بازنشسته شدهاند اما هنوز سنوات بازنشستگی این کارگران پرداخت نشده است.
جمعی از بازنشستگان ماشینسازی اراک، ضمن اعتراض به وضعیت کنونی، از تأخیرِ ۹ماهه در پرداختِ حق سنواتِ خود گفتند:”بیش از ۱۰۰ نفر از کارگران ماشینسازی اراک هستیم که از برج ۱۲ سال گذشته بازنشست شدیم اما هنوز سنوات خود را دریافت نکردهایم.”
این بازنشستگان گفتند:”بارها برای دریافتِ سنوات به کارخانه مراجعه کردیم اما مسئولان از نداشتنِ نقدینگی خبر دادند و وعده دادهاند که به زودی این مبلغ را پرداخت میکنند.”
آنها گفتند:”وعدهی دریافتِ تمام مبلغ، ۹ ماه است که اجرا نشده است.”
بازنشستگان ماشینسازی اراک گفتند:”با توجه به افزایشِ هر روزهی نرخ تورم، پرداختِ با تأخیر این مبلغ به ضرر ماست و از ارزش آن کم میکند. بسیاری از همکاران نیازِ مبرم به پول دارند؛ برخی قرار است این پول را خرجِ تأمین جهیزیهی فرزندانشان کنند که این تأخیر و افزایشِ قیمتِ وسایل، آنها رانگران کرده است.”
آنها میگویند:”همکاری داشتیم که در طول این مدتِ انتظارِ دریافتِ حق سنوات فوت کرد و خودش نتوانست از دسترنج کارش بهره ببرد. به نظر میرسد شرکت تسویه با بازنشستگان را در آخرین مرحله قرار داده و ترجیح میدهد اول حساب خود را با جاهای دیگر صاف کند، در حالیکه ما حق داریم دسترنج سالها کارِ سخت و زیانآور خود را بگیریم قبل از آنکه دیر شود و یا ارزشِ آن کاهش پیدا کند.”
این بازنشستگان از مشکلات زندگی خود میگویند:”از اینکه مبلغی که قرار است برای سنوات بگیرند، نتیجهی سالها کار سختوزیان آورشان است و قرار است بخشِ کوچکی از زخمهای زندگیشان را ترمیم کند.”
آنها میگویند:”برخی از همکاران شکایت کردهاند اما بسیاری از ما چون میدانیم روند شکایت و کاغذبازیهای آن طول میکشد فعلا دست نگه داشتهایم اما چنانچه این وضعیت ادامه پیدا کند مجبور به شکایت میشویم.”
سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.