By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-Ow0
حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۲ آذر ماه ۱۴۰۳، عدم پرداخت معوقات مزدی کارگران شهرداری ایرانشهر و تداوم مشکلات صنفی کارگران پیمانکاری شاغل در معدن زغال سنگ طرزه از جمله اخبار نقض کارگران در ایران، است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز جمعه ۲ آذر ماه ۱۴۰۳، کارگران شاغل در واحدهای پاکبانی و خدمات شهری شهرداری ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان، در پی عدم پرداخت مطالبات صنفی معوقه آنها در وضعیت نابسامانی اقتصادی بسر می برند.
این کارگران در تشریح وضعیت صنفی خود گفتند:”مشخص نیست چه زمانی معوقات مزدی ما پرداخت میشود و ما از وعده و وعید و سر دواندنها خسته شدهایم!”
یکی از این کارگران میگوید:”مطالبات مزدی ما بسیار است. با احتساب آبان ماه سه ماه حقوق معوقه طلبکاریم. ضمن اینکه از بدو شروع به کار، عیدی و سنوات پایان سال را نیز طلبکاریم. ما کارگران واقعاً نمیدانیم شهرداری چه زمانی قرار است مطالبات مزدی ما را بپردازد و با ما تسویه حساب کند!”
این کارگر با بیان اینکه «ما ماندهایم و فشار کار و مسئولان شهری راهحلی برای رفع مشکلاتمان پیدا نمیکنند» میافزاید:”جدا از مطالبات ما کارگران شاغل، همکارانی که به مرور از این واحد امکان بازنشستگی دارند به دلیل آنکه کارفرمای آنها ۴ درصد هزینه سخت وزیانآور بازنشستگیشان را به سازمان تامین اجتماعی پرداخت نکرده است، در وضعیت نامشخصی قرار دارند. همچنین همکارانی که بازنشسته شدهاند برای دریافت سنوات و وصول سایر مطالبات بازنشستگی خود با مشکل روبرو شده و از شهرداری شکایت کردهاند.”
به گفته این کارگر:”مسئولان مربوطه مسئولیتی در قبال کارگران شاغل و بازنشسته برعهده نمیگیرند و به وعدههایی که میدهند نیز اعتمادی نیست.”
یک کارگر دیگر این مجموعه میگوید:”ماههاست که با قرض و به صورت نسیه زندگیمان را میگردانیم. بارها مشکلاتمان را بیان کردیم و از هر کانالی که در دسترس داشتیم مطالبهگری نمودیم اما گویا ارادهای برای توجه به دغدغههای کارگران وجود ندارد. شهردار و مقامات شهری اطلاعی از زندگی کارگران زحمتکش شهرداری ندارند و نمیدانند که با چه مشکلاتی روبرو هستیم. ما براستی شرمنده زن و فرزند شدهایم.”
وی در پایان تاکید میکند:”مسئولانی که حقوقشان کامل است و چندبرابر بیشتر از دریافتی کارگران به حسابشان واریز میشود، چگونه میتوانند شناخت درستی از وضعیت زندگی و معاش ما داشته باشند.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز جمعه ۲ آذر ماه ۱۴۰۳، کارگران پیمانکاری شاغل در معدن زغالسنگ طزره از مدیرعامل شرکت زغالسنگ البرز شرقی درخواست کردند که مشکل درج عناوین شغلی غیر واقعی در لیست بیمهای همه کارگران پیمانکاری مشمول قانون سخت وزیانآور را حل و فصل کند.
یکی از کارگران معدن زغالسنگ طزره در این خصوص گفت:”مشکل امروز برخی کارگران پیمانکاری معدن زغال سنگ طزره در عناوین شغلی و لیست بیمه مرتبط با موضوع مشاغل سخت و زیانآور، ناشی از عدم رعایت ماده ۳۹ و ۱۰۱ قانون تأمین اجتماعی است. در این رابطه هیچگونه قصوری متوجه کارگر نبوده و متاسفانه این مشکلات از دورههای قبل باقی مانده و همچنان بخش عمدهای از آنها حل و فصل نشده است.”
وی با بیان اینکه بعد از چند دوره پیگیری کارگران، اخیرا شرکت زغال سنگ البرز شرقی در خصوص رفع مشکل عناوین شغلی کارگران پیمانکاری وارد عمل شده و در اولین اقدام عنوان درج «کارگر ساده» تعداد ۱۲ نفر از همکاران پیمانکاری را اصلاح کرده تصریح کرد:”از مدیرعامل شرکت زغالسنگ البرز شرقی میخواهیم که هرچه سریعتر نسبت به حل مشکل درج عنوان شغلی سایر کارگران تحت قرارداد پیمانکاران این واحد معدنی اقدام کند.”
او اظهار کرد:”یکی از مشکلات عمده کارگران عدم پرداخت ۴ درصد حق بیمه مشاغل سخت و زیانآور است که در این حوزه این مشکل موجب شده و شمار زیادی از کارگران مشمول تنها به این دلیل که این ۴ درصد پرداخت نشده، همچنان مشغول به کار هستند.”
این کارگر معدن زغال سنگ طزره با بیان اینکه امیدواریم با همکاری تامین اجتماعی مشکل درج عنوان «کارگر ساده» از سوابق بیمهای آنها اصلاح شود، افزود:”کارگری که سالها کار سخت و زیانآور انجام داده و در نتیجهی این کار آسیب بسیاری به بدنش وارد شده، حالا باید ده سال دیگر اضافه در کارگاه بماند و آسیبهای بیشتری ببیند. این کارگر احتمالا دوران بازنشستگی بسیار سختی در پیش دارد و با بیماریهای بسیاری باید دست و پنجه نرم کند. اگر کار کردن سخت در یک فضای آلوده آنهم در معدن زغالسنگ و در اعماق زمین، آسان بود و هیچ آسیبی به جسم و روح کارگر وارد نمیکرد، قانونگذار ۱۰ سال بازنشستگی زودتر از موعد برای این کارگران در نظر نمیگرفت.”
سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.