https://wp.me/p6xuBy-PL6
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۶دی ماه ۱۴۰۳، عدم پرداخت معوقات مزدی کارگران شهرداری ساری و کارگران پیمانکاری شاغل در پروژه ساخت گردشگری «لیپار» در منطقه آزاد چابهار از جمله اخبار نقض حقوق کارگران در ایران، است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۱۶ دی ماه ۱۴۰۳، نصرالله دریابیگی، دبیر خانه کارگر مازندران از عدم پرداخت ۲ ماه و ۱۵ روز از مطالبات ۶ هزار کارگر شاغل در شهرداری ساری و سازمانهای وابسته به آن خبر داد.
دبیر خانه کارگر مازندران در تشریح این خبر گفت:”مدیران شهری ساری باید به دنبال راهحلی باشند که بتوانند بخشی از مطالبات کارگران را پرداخت کنند تا کارگران زحمتکش شهرداری برای تامین مایحتاج زندگی خود دغدغه مالی نداشته باشند.”
دریابیگی با تاکید بر حفظ شان و کرامت کارگران و نیروهای خدماتی شهرداری اضافه کرد:”بسیاری از کارگران شهرداری ساری مستاجر هستند و کارگران در روزهای مناسبتی و عرفی همانند روز مادر وشب یلدا چشم به دست کارفرما دوخته بودند تا به نحوی بخشی از معاششان تامین شود اما هیچ پرداختی انجام نشده و آنها شرمنده همسرو فرزندان خود شدهاند.”
دبیر خانه کارگر مازندران در ادامه مطالبات کارگران شهرداری یاری گفت:”جدا از دو نیم ماه حقوق معوقه، چندین ماه حق اضافه کاری سال جاری کارگران پرداخت نشده در عین حال به دلیل مشکلات مالی پرداخت حق بیمه کارگران نیز با مشکلاتی روبرو است.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۱۶ دی ماه ۱۴۰۳، کارگران پیمانکاری شاغل در پروژه ساخت گردشگری لیپار در منطقه آزاد چابهار چند ماه مطالبات مزدی پرداخت نشده طلبکار هستند.
از قرار معلوم، این کارگران که در پروژه احداث لیپار در منطقه آزاد چابهار مشغول به کار هستند که با احتساب دی ماه نزدیک به ۵ ماه مزد و مزایای مزدی طلبکارند. در عین حال سه ماه حق بیمه آنها به تامین اجتماعی واریز نشده است.
یکی از کارگران گفت:”کارگران این پروژه عمرانی که سالهاست در پروژه گردشگری «لیپار» مشغول کارند، به دلیل دریافت نکردن چندین ماه حقوق با مشکلات بسیار دست و پنجه نرم میکنند.”
به نقل از این کارگر گفته میشود؛”پیمانکار پروژه میگوید که به دلیلعدم تامین اعتبار، از پرداخت دستمزد و سایر مطالبات کارگران ناتوان است این در حالی است که کارگران اعتقاد دارند کارفرما مطالبات خود را از کارفرمای اصلی (سازمان منطقه آزاد چابهار) وصول کرده است.”
سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

