https://wp.me/p6xuBy-Q9v
حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۳بهمن ماه ۱۴۰۳، عدم تحقق وعده های اقتصادی به کارگران راه آهن جنوب کشور، محرومیت ۱۰ کارگر شرکت شیلات خوزستان از حق امنیت شغلی و عدم پرداخت مطالبات آنها،بی سروسامانی صنفی کارگران سد شفارود و گذشت بیش از ۲ سال از وعده های بی عمل مسئولان به آنها، تاخیر در صدور احکام بازنشستگی دستکم ۵۰ کارگر ایران صدرای بوشهر، از جمله اخبار نقض حقوق کارگران در ایران است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، روز دوشنبه ۱ بهمن ماه ۱۴۰۳، کارگران پیمانکاری شاغل در خطوط راه آهن جنوب، در پی عدم تحقق وعده های صنفی داده شده به آنها در وضعیت نابسامان اقتصادی قرار گرفته اند.
یکی از کارگران شاغل راهآهن جنوب گفت: کارگران پیمانکاری ابنیه فنی راه آهن جنوب که به عنوان خدمات، راهبان، نگهبان، راهدار، برشکار و جوشکار مشغول به کار هستند، هر ماه بخشی از حقوقشان بدون دلیل مشخصی کسر میشود. این کارگران بارها برای پیگیری به دفتر شرکت پیمانکار مراجعه کرده اما پاسخ درستی دریافت نکرده اند.
این کارگر افزود: امنیت شغلی کارگران ابنیه فنی راه آهن به دلیل ماهیت موقتی بودن قراردادها همیشه در خطر است. حقوق دریافتی این کارگران برای گذراندن زندگی کافی نیست و کم کردن بخشی از حقوق مشکلات زیادی را بوجود آورده است. این کارگران از دریافت پاداش و مزایای مناسبتی و اعیاد نیز محروم بوده و مطالبات آنها از سال گذشته تا کنون پرداخت نشده است.
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز دوشنبه ۱ بهمن ماه ۱۴۰۳، تعداد۱۰ تن از پرسنل شاغل در شرکت شیلات استان خوزستان، در پی تعلل سرپرست وقت شیلات آن استان، برای عقد قرارداد کاری، با شرکت نیروی انسانی، از حق امنیت شغلی محروم و در بلاتکلیفی بسر می برند و از سوی دیگر، ۹ ماه معوقات مزدی و بیمه ای این شهروندان پرداخت نشده است.
یکی از این نیروهای بلاتکلیف در این خصوص گفت: سال ۱۴۰۱ آخرین مهلت قانونی برای بستن قرارداد شیلات خوزستان با یک شرکت تامین نیروی انسانی بود، به دلیل تعلل سرپرست وقت شیلات خوزستان جهت انعقاد قرارداد در قانون بودجه ۱۴۰۲ عقد قرارداد شیلات با شرکتهای تامین نیرو ممنوع شد. این موضوع باعث شد که این نیروهای باسابقه بدون قرارداد و بلاتکلیف بمانند. با وجود داشتن سهمیه برای بستن قرارداد معین، شیلات خوزستان از این کار امتناع میکند.
وی در ادامه افزود: این نیروها عموماً پنج تا شش سال سابقه کار دارند. چند نفر از آنها مدرک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا دارند، سالهای اول با قرارداد شفاهی کار میکردند و بعد همان قراردادهای شفاهی هم ملغی شد. سال قبل، هشت میلیون تومان حقوق میگرفتیم، امسال حقوق ۹ ماه اول سال ما تسویه نشده است و هیچ مزایایی به ما تعلق نمیگیرد، عیدی و سنوات نداریم و هیچ زمان عیدی نگرفتهایم.
او با اشاره به اینکه همچنان در این مدت دست از کار نکشیده اند گفت:هرازگاهی مبلغی علیالحساب به حسابمان ریختهاند و بیمه ما خیلی وقت است به حساب تامین اجتماعی واریز نشده اما از ترس اینکه سابقهمان قطع نشود، خودمان حق بیمه را واریز میکنیم. بدون قرارداد و بدون حقوق کار میکنیم. نیروی خدماتی هم داریم اما بین ما کارشناس هم هست، کارشناس متخصص و کاربلد، اما نه تخصص و نه سابقه کار برایشان اهمیتی ندارد.
پیگیری های این ۱۰ نیروی تحصیلکرده و متخصص تا کنون به هیچ نتیجه ای نرسیده است و مسئولین مربوطه در این خصوص و رفع بلاتکلیفی آنها هیچ اقدامی انجام نداده اند.
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز سه شنبه ۲ بهمن ماه ۱۴۰۳، پس از گذشت حدود ۲ سال از اعلام توقف فعالیت پروژه ساخت سد شفارود هنوز وضعیت کارگران بیکار شده این پروژه عمرانی نامعلوم است.
منابع کارگری در پروژه سد شفارود در استان گیلان میگویند: با توقف فعالیت ساخت این پروژه عمرانی به دلیل کمبود اعتبارات مالی، حدود ۲۵۰ کارگر باسابقه علارغم وعده بازگشایی کارگاه و پرداخت معوقات در بلاتکلیفی به سر میبرند.
کارگران میگویند: وضعیت پیش آمده در حالی ادامه دارد که همزمان با تعطیلی کارگاه به تدریج کارگران شغل خود را از دست داده و بیکار شدهاند. در عین حال با اطلاعرسانی رسانهای بارها برخی مسئولان وعده داده اند به زودی فعالیت پروژه سد شفارود با تامین منابع مالی از سر گرفته میشود اما انتشار این اخبار ازسوی برخی مسئولان نه تنها موجب خوشحالی کارگران نمیشود و راهاندازی کارگاه و قول پرداخت مطالبات کارگران فقط در حد حرف باقی مانده است.
به نقل از این کارگران گفته میشود که در حال حاضر آنها هر روز در حوالی محل کار خود حاضر شده و پس از چند ساعت سرگردانی دوباره آنجا را ترک میکنند تا صحت وعدههای داده شده مسئولان در خصوص آغاز فعالیت محل کارشان را مشاهده کنند.
کارگران سد شفارود همچنین میگویند شرایط فوق در حالی ادامه دارد که به دلیل پرداخت نشدن حق بیمه کارگران سد شفا رود از دریافت مقرری بیمه بیکاری محروم شدهاند به همین دلیل از مسئولان نظارتی و قضایی درخواست داریم هر چه سریعتر چارهای برای کارگرانی که ماهاست دچار مشکلات معیشتی شدهاند بیاندیشند.
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز سه شنبه ۲ بهمن ماه ۱۴۰۳، بازنشستگی پیش از موعد دستکم ۵۰ نفر از کارگران شرکت صنعتی دریایی ایران (صدرا) در استان بوشهر به دلیل عدم واریز چندین ماه حق بیمه توسط کارفرما به تاخیر افتاده است.
براساس این گزارش، دستکم ۵۰ نفر از کارگران این واحد از خرداد ماه به اینسو مشمول بازنشستگی تحت قانون مشاغل سخت و زیانآور قرار دارند اما به دلیل آنکه کارفرما چند ماه حق بیمه آنها را به سازمان تامین اجتماعی پرداخت نکرده است، در وضعیت نامشخصی قرار گرفتهاند.
طبق اظهارات کارگران شرکت صنعتی دریایی ایران (صدرا)؛ مدیریت شرکت به دلیل ناتوانی مالی هزینه دو ماه حق بیمه خرداد وتیر ماه این تعداد کارگر را پرداخت نکرده است.
طبق اظهارات این کارگران؛ روز به روز بر تعداد کارگرانی که مانند آنها با مشکل بازنشستگی مواجه هستند، افزوده میشود و این درحالیست که مهمترین مشکل آنها و سایر کارگرانی که به مرور از این مجموعه بازنشسته میشوند بلاتکلیفی در دریافت حقوق است چرا که از یک سو از شرکت ترک کار کرده وحقوقی دریافت نمیکنند و از سوی دیگر تامین اجتماعی به بهانه پرداخت نشدن دو ماه حق بیمه از پرداخت مستمری بازنشستگی به این کارگران خوداری میکند.
به ادعای این کارگران؛ برخی از همکاران آنها چند ماه از زمان بازنشستگیشان گذشته و حتی هزینه ۴ درصد سخت وزیان آوری آنها پرداخت شده اما مسئولان اقدامی برای برقراری مستمری این تعداد کارگر نمیکنند.
کارگران اعلام کردند: درخواست ما این است که شرکت صدرا با مساعدت سازمان تامین اجتماعی مشکل دو ماه معوقات بیمه ای کارگران مجموعه را برطرف کندتا مستمری بازنشستگی آنها برقرار شود. با این وجود هنوز پاسخ روشنی به خواستههای کارگران نه از سوی کارفرما و نه تامین اجتماعی داده نشده است.
عدم پرداخت مطلبات مزدی، سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران و بازنشستگان ایران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

