وضعیت نابسامان کارگران در دستکم ۵ واحد خدماتی

حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۲۰بهمن ماه ۱۴۰۳، معوقات مزدی کارگران کارخانه کویر مقوا اردستان، کارگران شهرداری چابهار، کارگران خدماتی و فضای سبز شهرداری رودبار، کارگر شاغل در کارخانه فولاد خزر و کارگران سایت پتروشیمی نگین مکران، پرداخت نشده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز شنبه ۲۰ بهمن ماه ۱۴۰۳، کارگران کارخانه کویر مقوا اردستان از عدم پرداخت مطالبات مزدی و بیمه‌ای خود خبر دادند.

یکی از کارگران در این خصوص گفت: در حالی شش ماه حقوق پرداخت نشده که روزهای گذشته یک ماه حقوق مرداد ماه کارگران به حساب کارگران واریز شد.

این کارگر در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر وضعیت کارگران و کارخانه مشخص نیست، افزود: به دلیل افزایش مشکلات در کارخانه «مقوا کویر» اخیرا فعالیت کارخانه متوقف شده است و به همین دلیل همه ۱۵۰کارگر شاغل در کارخانه به جز تعداد کمی به مرخصی اجباری فرستاده شده‌اند.

او با بیان اینکه مسئولان کارخانه پاسخگوی مشکلات کارگران نیستند، افزود: در ماه‌های گذشته تعدادی از همکاران به دلیل مشکلات معیشتی ناشی از عدم دریافت حقوق از برخی مسئولان درخواست کمک کرده بودند، که بی‌نتیجه بود.

این کارگر ضمن بیان اینکه نه حقوق ما به موقع پرداخت می شود و نه از پرداخت مطالبات عقب افتاده خبری هست، اظهار کرد: ۱۵۰ کارگر در مجموعه کارخانه مقواسازی در بخش تولید، نگهبانی و اداری کارخانه فعالیت دارند که بارها به دلیل مشکلات معیشتی از مسئولان دولتی در استان اصفهان از جمله استانداری و فرمانداری خواستار رسیدگی به وضعیت خود شده‌اند اما هنوز برای حل مشکلات این کارخانه چاره جویی نشده است.

شهرام طباطبایی (مدیر عامل کارخانه کویر مقوا) در زمینه مشکلات این واحد تولیدی گفته است: طی دو تا سه سال گذشته کارخانه کویر مقوا با مشکلاتی همچمون آتش سوزی، قطعی برق، گاز و خرید مواد اولیه مواجه بوده و کارخانه نتوانسته آنگونه که باید فعالیت داشته باشد. از ابتدای سال جاری تاکنون کارخانه تنها ۵۰ روز کارکرد داشته است و این وضعیت باعث شده نتوانیم حقوق پرسنل را در زمان خود پرداخت کنیم.

وی در خصوص پرداخت معوقات مزدی کارگران کارخانه نیز گفته است: در هفته گذشته دو حقوق و این هفته نیز یک حقوق به حساب کارگران واریز شده و و قول می‌دهم مابقی مطالبات کارگران تاپایان سال جاری پرداخت شود.

در خبری دیگر به نقل از ایلنا، روز دوشنبه ۱۵ بهمن ماه ۱۴۰۳، علیرغم گذشت حدود ۳ هفته از بهمن ماه اما هنوز حقوق دی ماه کارگران شهرداری چابهار پرداخت نشده است. 

این کارگران که در سال‌های گذشته روزگار بسیار سختی را تجربه کرده‌اند، گفتند: نگرانیم شرایط به قبل بازگردد. ما کارگران شاغل در مجموعه شهرداری چابهار، نسبت به همکارانمان در سایر شهرهای استان سیستان بلوچستنان از حدود دو سال پیش شرایط بهتری داریم و فقط اضافه کاری‌هایمان پرداخت نمی‌شود.

آنها با بیان اینکه ۴۵ روز حقوق نگرفته‌ایم، افزودند: هم اکنون در شهرداری چابهار نزدیک به ۶۹۰ کارگر شاغل هستند که از این تعداد ۳۶۰ نفر شرکتی و۴۰ نفر روزمزدی‌اند که تاخیر حتی یک روز در حقوق زندگی‌مان را لنگ می‌کند. به همین دلیل در شرایط فعلی نگران افزایش معوقات و تامین نیازهای خانواده‌های خود در آستانه ماه مبارک رمضان و سال نو هستیم.

به گفته کارگران شهرداری چابهار، از پاییز سال ۱۴۰۱ با تغییر شهردار حقوق و مزایای تعطیل‌کاری کارگران به روز شده اما اضافه کاری‌ها از ابتدای سال جاری (۱۴۰۲) پرداخت نشده است.

این کارگران با بیان اینکه حداقل حقوق دریافتی مخارج زندگی‌مان را تامین نمی‌کند، در خاتمه از شهردار و شورای شهر درخواست کردند که به فکر تامین منابع مالی پرداخت حقوق کارگران مجموعه خود باشند. 

در خبری دیگر به نقل از ایلنا، شماری از کارگران خدماتی و فضای سبز شهرداری رودبار، از اجرا نشدن قانون کار در خصوص محاسبه مزایای اضافه کاری و تعطیل کاری خود خبر دادند.

بر اساس این گزارش، با وجود اجباری بودن اضافه کاری و تعطیل کاری، کارفرمای آنها مزایای مزدی این کارگران را بصورت کامل پرداخت نمی‌کند.

یکی از این کارگران عنوان کرد: جدا از این مسئله شهرداری رودبار هنوز چندین ماه مطالبات قدیمی کارگران را پرداخت نکرده و در عین حال سقف اضافه‌کاری و تعطیل کاری آنها از ماهانه ۱۴۰ ساعت به حداقل ۴۰ ساعت کم شده است.

این کارگر گفت: از وقتی که شهردار جدید در این سازمان مسقر شده است علیرغم آنکه حقوق کارگران را با تاخیر دو ماهه پرداخت می‌کنند، سقف اضافه کاری و تعطیل کاری‌ها نیز از ماهانه ۱۲۰ساعت به حداقل ۲۰ ساعت کم شده است.

وی با بیان اینکه حقوق دریافتی ما مخارج زندگی خانوادگی‌مان را تامین نمی‌کند، افزود: با این حال بسیاری از مدیران ومسئولان پشت میزنشین که ماهانه حقوق بالایی دریافت می‌کنند سقف اضافه کاری ماهانه خود را ۱۲۰ تا ۱۷۰ ساعت محاسبه می‌کنند و در این میان به معیشت کارگرانی که کار شبانه روزی فعالیت فیزیکی دارند نمی‌اندیشند.

این کارگر در پایان از شهردار و اعضای شورای شهر رودبار درخواست کرد میزان اضافه کاری و تعطیل کاری کارگران را بصورت کامل پرداخت کنند تا از پس مخارج زندگی خود برآیند.

در خبری دیگر به نقل از ایلنا، حدود ۳۰۰ کارگر شاغل در کارخانه فولاد خزر به دلیل تعطیل شدن این مجموعه، در بلاتکلیفی به سر می برند.

بر اساس این گزارش، کارخانه تولید شمش فولاد در شهرک صنعتی رشت، که تحت مدیریت بخش خصوصی فعالیت دارد، از نخستین روزهای دی‌ماه به دلیل قطعی برق و مشکل تأمین مواد اولیه تولید، فعالیت خود را متوقف کرده است و حدود ۳۰۰ کارگر قراردادی این واحد در بلاتکلیفی به سر می‌برند.

بر اساس این اطلاعات، تعطیلی کارخانه موقتی است و در حال حاضر کارگران بدون انجام کار، صرفاً حضور و غیاب می‌شوند. این در حالی است که کارگران فولاد خزر سال گذشته نیز در اعتراض به شرایط مشابه، چند روز در محوطه کارخانه تجمع کرده بودند.

اختلافات سهامداران بر سر مدیریت این کارخانه پیش‌تر آن را تا مرز ورشکستگی برده و پرداخت حقوق و بیمه کارگران را با تأخیر مواجه کرده بود، اما از فروردین‌ماه سال جاری با تغییر مدیریت، اگرچه پرداخت مطالبات تقریباً به‌موقع انجام شده، اما کمبود منابع مالی و افزایش بدهی‌های انباشته، موجب توقف مکرر فعالیت تولیدی شده است.

به گفته کارگران، مسئولان فعلی کارخانه پیگیر دریافت تسهیلات و انتقال سهام هستند، اما بدهی‌های معوقه کارخانه به نهادهای دولتی و خصوصی، ازجمله اداره برق، بار دیگر مانع از ادامه فعالیت تولیدی شده است. سال گذشته نیز بهمن‌ماه، برق کارخانه به دلیل انباشت بدهی‌ها قطع شد که با مساعدت مسئولان، فعالیت تولیدی آن مجدداً از سر گرفته شد.

کارخانه فولاد خزر، یکی از شرکت‌های زیرمجموعه هلدینگ دانشگاه “امام صادق” است که به دلیل بدهی ۳۰۰ میلیاردی به یکی از طلبکاران، از چند ماه پیش به‌صورت اجاره‌ای اداره می‌شود.

در خبری دیگر به نقل از حال وش، امروز شنبه ۲۰ بهمن ماه ۱۴۰۳، کارگران سایت پتروشیمی نگین مکران، تحت مدیریت شرکت سینا و زیرمجموعه شرکت فرجود در شهر چابهار، در اعتراض به عدم پرداخت حقوق معوقه سه ماهه خود و اعمال تبعیضات سیستماتیک علیه کارگران بلوچ، دست به اعتصاب زدند.

به نقل از یک فرد مطلع:”این کارگران که حدود ۱۰۰ نفر هستند، حقوق ماه‌های آبان، آذر و دی خود را دریافت نکرده‌اند. و بیست روز پیش دیت به اعتصاب زده‌اند و تنها حقوق ماه مهر را دریافت کرده‌اند و باقی را پرداخت نکردند، این در حالی است که آقای لطیفی، معاون شرکت فرجود، پیش‌تر به کارگران وعده داده بود که حقوق آنها تا تاریخ ۳۰ دی ماه پرداخت خواهد شد.”

یکی از کارگران معترض درباره اعتصاب کارگران پیش‌تر گفته بود:”چندین بار به ما وعده دادند اما به هیچ‌کدام عمل نکردند. حدود دو هفته پیش هم پنج روز در خوابگاه ماندیم به امید دریافت حقوق، ولی خبری نشد. امروز هم دوباره به ما گفته‌اند که تا شنبه ۶ بهمن ماه در خوابگاه بمانیم، اما تجربه ثابت کرده که این وعده‌ها بی‌پایه هستند.”

کارگران بلوچ این شرکت علاوه بر تأخیرهای طولانی در پرداخت حقوق، به تبعیض آشکار در میزان دستمزد و نحوه برخورد مدیران اعتراض دارند.

یکی دیگر از کارگران گفته بود:”ما بلوچ‌ها نه‌ تنها با تأخیر طولانی حقوق می‌گیریم، بلکه حقوقمان هم کمتر از سایر نیروها محاسبه می‌شود. این رفتارها نشان‌دهنده بی‌توجهی و ظلم آشکار به ماست. علاوه بر این، به جای پاسخ‌گویی، ما را تهدید به اخراج می‌کنند.”

طبق گفته کارگران:”معاون شرکت فرجود به نیروهای اجرایی گفته است که اگر به اعتصاب ادامه دهند، اخراج خواهند شد. این در حالی است که کارگران تأکید کرده‌اند بارها به وعده‌های مدیران برای پرداخت حقوق اعتماد کرده و صبر کرده‌اند، اما هیچ اقدامی صورت نگرفته است.”

اعتصابات و اعتراضات مکرر کارگران در سایت پتروشیمی نگین مکران، بازتابی از مشکلات ساختاری در مدیریت و نحوه برخورد با نیروی انسانی از سوی مدیران غیربومی این شرکت‌ها، به‌ویژه کارگران بلوچ، است. این تبعیضات و بی‌توجهی‌ها نه‌تنها باعث فشارهای مالی و روانی بر کارگران شده، بلکه موجب ایجاد حس بی‌اعتمادی و ناامیدی در میان آنان گشته است. 

عدم پرداخت مطلبات مزدی، سو مدیریت، نابسامانی شغلی، اقتصادی، فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران و بازنشستگان ایران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر،‌ بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.

همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد. 

Please follow and like us: