By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-vV2
حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۴ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، چهار کارگر شاغل در بخش فروش بلیط مترو تهران به علت پیگیری مطالبات صنفی، اخراج شدند. از سوی دیگر، کارگران پروژه ای شاغل در صنایع پتروشیمی، نفت و گاز نسبت به حقوق مصوب ۱۴۰۲ و وضعیت شغلی خود معترض هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از انتخاب آنلاین، طی روزهای اخیر، چهار تَن از شهروندان شاغل در بخش فروش بلیط مترو که در اعتراضات صنفی پیرامون وضعیت نامناسب اقتصادی خود شرکت کرده بودند از کارشان اخراج شدند.
براساس این گزارش، اخراج این ۴ کارگر معترض در حالی از سوی مسئولان شرکت بهره برداری مترو وابسته به شهرداری تهران صورت گرفته که این افراد به نمایندگی از ۲۰۰ کارگر دیگر در جلسه ای با مدیران پیمانکار شرکت مترو در خصوص وضعیت صنفی و برای پیگیری معوقات حقوقی و مزدی آنها بود شرکت کرده بودند.
همچنین، جلسه مذکور برای شنیدن مشکلات و پیگیری وضعیت این کارگران از سوی پیمانکار مربوطه ترتیب داده شده بود.
آنچه این کارگران مطالبه میکنند چیزی جز اضافه کار و نوبت کار و حق سنواتشان نیست؛ همان حداقل حقوقی که در قانون کار آمده و کارفرما موظف به پرداختِ آن است. اما کارفرما نه تنها این حقوق را نمیدهد بلکه پا را فراتر میگذارد و کارگران را به جرمِ پیگیریِ حقوقشان، اخراج میکند. او در واقع این هشدار را به کارگرانِ دیگر میدهد که اگر پیگیرِ حقوقتان باشید، عاقبتتان اخراج است.
خبرگزاری ایلنا هم در خبری دیگر اعلام کرد؛ امروز دوشنبه ۴ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، کارگران پروژه ای شاغل عمدتا در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، در اعتراض به میزان ۲۷ صدری حقوق تصویب شده از سوی شورای عالی کار و عدم تخصیص حق استراحت به مدت ۱۰ روز در ماه و کار به میزان ۲۰ روز، معترض هستند.
براساس این گزارش، اعتراضات صنفی کارگران مذکور در واحدهای نفت، گاز و پتروشیمی از آبادان گرفته تا گچساران به شرایط شغلی و معیشتی خود در حالی برگزاری است و این کارگران به دستمزد مصوب سال ۱۴۰۲ که کمتر از معیارهای قانونیست و شرایط ناعادلانهای که تغییر نکرده، معترض هستند.
یک کارگر پتروشیمی گچساران در ارتباط با این خواستهها گفت:”اولین خواسته افزایش قانونی دستمزد و بهبود خدمات رفاهیست؛ رسمیهای نفت، اجرای ماده ده و بهبود حقوق را خواستارند و پیمانکاریها خواستار حذف پیمانکاران و رفع تبعیض هستند؛ بهبود خدمات رفاهی و زیستی در کمپهای استراحت و زندگی کارگران یکی دیگر از خواستههای اصلیست.”
به گفتهی این کارگر:”۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت، یکی دیگر از خواستههای کارگران نفت است، خواستهای که از سال گذشته با کلید خوردن کمپین ۲۰ـ۱۰ در دستور کار فعالان کارگری قرار گرفت اما هنوز در کارگاههای بسیاری این مطالبه به نتیجه نرسیده است.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان ایران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.