https://wp.me/p6xuBy-Cwf
حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۱۸ مهر ماه ۱۴۰۲، کارگران تعدیل شده از شهرداری شهرستان جیرفت پس از گذشت ۵ ماه از اخراج آنها در بلاتکلیفی شغلی بسر می برند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز سه شنبه ۱۸ مهر ماه ۱۴۰۲، کارگران شهرداری شهرستان جیرفت که تعداد ۱۴۵ نفر از آنها از ۵ ماه قبل در پی تعدیل نیرو شغل خود را از دست دادند کماکان پیگیر بازگشت به کار خود هستند اما مسئولان آن شهرداری مانع فعالیت مجدد این شهروندان در آن شهرداری هستند.
این کارگران، ضمن تاکید بر اینکه خواستار تعیین وضعیت شغلی خود هستند در تشریح این خبر اعلام کردند:”حدود ۱۴۳ کارگر خدمات شهرداری جیرفت با سوابق دو تا سهساله هستیم که از ابتدای خرداد ماه سال جاری، از ورودمان به محل کارمان جلوگیری شده و بیکار شدهایم. وضعیت پیش آمده در حالی ادامه دارد که بعد از خروج کارگران؛ مسئولان چندین بار وعده بازگشت به کار کارگران تعدیلی را به صورت مشروط دادهاند با این حال هنوز اقدامی صورت نگرفته است.”
یکی از کارگران شهرداری جیرفت در ادامه افزود:”هر چند کارگران معطل بازگشت به کار خود هستند اما قبول شرایط سنی و دادن تعهد محضری برای جابجایی کارگرانی که پیش از بیکاری، دو تا سه سال سابقه کار در بخش خدمات شهرداری داشتهاند، از سوی مسئولان شهری جیرفت غیرقانونی است.”
او در تشریح مشکل بیکاری خود گفت:”در حدود پنج ماهی که بیکار بودهام در جستجوی کار به واحدهای صنعتی و خدماتی زیادی مراجعه کردهام اما به دلیل شرایط سنیام؛ تا این لحظه هیچ کاری برای من و شمار دیگری از همکارانم پیدا نشده است.”
این کارگر با اشاره به اینکه شرط لحاظ نشدن سوابق شغلی و بیمهای کارگران در شهرداری پیش پای کارگران گذاشته شده و اعلام کردهاند سابقه کاری دو تا سهساله آنها در سوابق شغلی جدید لحاظ نمیشود، در ادامه افزود:”کارگرانی که در بیرون از شهرداری در انتظار بازگشت به کار هستند، مشکلات معیشتی زیادی دارند. تعدادی از آنها با انجام کارهای نظیر دستفروشی، مسافرکشی و نگهبانی واحدهای تولیدی و مسکونی؛ معیشت خود را تامین میکنند اما مابقی هنوز نتوانستهاند برای خود شغلی پیدا کنند.”
او با بیان اینکه در پیگیری وضعیت شغلی خود تجمعاتی مقابل ساختمان شهرداری برگزار کردهایم، در پایان تاکید کرد:”درحالی من و سایر همکارانم به دنبال ایجاد شرایط برای بازگشت به کار هستیم که مسئولان استانی بارها وعده بازگشت به کارمان را دادهاند اما در عمل کاری انجام نمیدهند.”
لازم به اشاره است، این شهروندان در تاریخ ۱۳تیر ماه ۱۴۰۲، نسبت به محرومیت آنها از حق امنیت شغلی و تداوم بیکاری با مشکلات مالی ابراز نارضایتی کرده خواستار تعیین وضعیت خود شده بودند.
همچنین، در تاریخ ۲۳ خرداد ماه ۱۴۰۲، حقوق بشر در ایران، با انتشار گزارشی به نقل از خبرگزاری ایلنا، در خصوص تداوم نابسامانی شغلی این کارگران، اخراج آنها از کار و عدم توجه مسئولان شهرداری جیرفت برای بازگشت به کار این کارگران، اطلاع رسانی کرده بود.
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که هر روز بر قیمت اجناس، کالاها و خدمات افزوده می شود ولی حداقل حقوق کارگران بصورت قطره چکانی یا به آنها پرداخت نمی شود و یا اگر هم پرداخت می شود پس از گذشت چندین ماه از سررسید قانونی پرداخت به حساب این شهروندان واریز می شود.
در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

