https://wp.me/p6xuBy-nuC
حقوق بشر در ایران – امروز سه شنبه ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۹، کارگران شاغل در شهرداری نیک شهر از توابع استان سیستان و بلوچستان و کارگران واحد پاکبانی شهرداری مریوان از پرداخت نشدن معوقات مزدی خود و افزایش فشارهای اقتصادی بر آنها ناراضی هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز سه شنبه ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۹، کارگران واحد پاکبانی و فضای سبز شهرداری نیک شهر از توابع استان سیستان و بلوچستان از پرداخت نشدن دستکم ۴ ماه مطالبات مزدی معوق خود ناراضی هستند. این کارگران همچنین چندین ماه حق بیمه شان پرداخت نشده است.
این کارگران در تشریح مشکلات صنفی خود گفتند: “افزایش میزان مطالبات مزدی در ماههای آینده یاعث نگرانی ما شده و مشکلات معیشتی و عدم پرداخت مطالبات، مشکلات بسیاری برای خانوادههای ما به وجود آورده است.”
کارگران شهرداری نیکشهر در ادامه افزودند: “علیرغم اینکه مسئولان شهری از وضعیت مطالبات آنها باخبرند اما تا این لحظه در خصوص پرداخت مطالبات مزدی کارگران مجموعه شهرداری نیک شهر اقدامی صورت نگرفته . از سوی دیگر همکارانی در بخش خدمات شهرداری نیک شهر به صورت شبکار در سطح شهر فعالیت دارند که شرایط سخت و زیانآوری دارند.”
کارگران شهرداری نیکشهر در ادامه تاکید کردند: “باتوجه به ماهیت فعالیت کارگران خدماتی و نیز شرایط آلودگی محیط کار، تمام کارگران خدماتی این واحد باید مشمول قانون «سختی کار» قرار بگیرند.”
کارگران شهرداری مریوان از تاخیر در پرداخت معوقات مزدی خود انتقاد دارند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز سه شنبه ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۹، کارگران واحد پاکبانی و فضای سبز شهرداری مریوان از پرداخت نشدن ۸ ماه معوقات مزدی خود ناراضی هستند.
کارگران شهرداری مریوان در تشریح مشکلات خود اعلام کردند: “در ۸ ماه اخیر، سپری شده از سال جدید، فقط ۸میلیون تومان حقوق گرفتهایم؛ یعنی ماهی حدود ۱میلیون تومان! هر ۴۰ روز یا ۵۰ روز، یکی ۲میلیون تومان به صورت علیالحساب به حساب ما واریز میکنند و ماههاست که دستمزد کامل نگرفته ایم.”
این کارگران همچنین افزودند: “۱۳۵ نفر در بخش تنظیف کار میکنیم؛ در شهرداری مریوان در مجموع حدود ۴۰۰ کارگر مشغول فعالیت هستند که همگی مطالبات مزدی پرداخت نشده دارند و مشخص نیست شهرداری چه زمانی قصد دارند مطالبات مزدی ما را تسویه نماید.”
این کارگر میگوید:”اگر ما را به بیمه بیکاری معرفی کرده بودند، وضعمان به مراتب بهتر بود چون بیشتر از ماهی یک میلیون تومان به حساب ما واریز میشد! در این شرایط، ما نمیتوانیم کرایه خانههایمان را بپردازیم؛ با این گرانیها و تورم، نمیدانیم چگونه باید هزینههای زندگی خود را تامین کنیم؛ از چه کسی قرض بگیریم و چه زمانی میتوانیم این قرضها را بازپرداخت کنیم.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضائ کنندگان این سند معتبر بین المللی می باشد بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود را مورد تاکید قرار داده اما برخوردهای قهرآمیز ارگانهای امنیتی و قضائی با کارگران ایران و بیان اتهامات امنیتی بر خواسته های این افراد مصداق نقض حقوق بشر است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

