حقوق بشر در ایران – امروز سه شنبه ۲ خرداد اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، اهالی روستاهای توابع استان همدان برای دسترسی به آب آشامیدنی با مشکلات عدیده ای دست به گریبان هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رکنا، امروز سه شنبه ۲ خرداد ماه ۱۴۰۲، در ادامه افزایش نارضایتی شهروندان از سوءمدیریت در کشور و افزایش محرومیت شهروندان شهرها و روستاهای کشور برای دسترسی به امکانات اولیه زندگی، این بار اهالی روستاهای توابع استان همدان، برای تامین آب آشامیدنی از مشکلات خود می گویند. اهالی این روستاها با توجه به شرایط موجود به اجبار مهاجرت به شهرها را تنها گزینه پیش روی خود می دانند.
براساس این گزارش، یکی از اهالی این روستاها اعلام کرد:”وضعیت آب روستاهای طاس تپه و انجیرباغی خراب است، مسئولان هر بار در خصوص تامین آب به ما وعده می‌دهند، اما در عمل هیچ اقدامی انجام نمی شود و مشکل آب ما همچنان باقی است.”
این شهروند همچنین افزود:”همه روستاهای این منطقه دارای لوله‌کشی آب هستند ولی مشکلی که همه ما و روستاییان با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، نبود آب است. با هزاران منت هر سه روز یک‌بار برای ما از روستاهای دیگر با تانکر آب می‌آورند ولی میزان مصرف هر نفر بیشتر از آن آبی است که با تانکر برای روستا می‌آورند، به همین دلیل تانکرهای آبرسانی کفاف خانواده‌های روستا را نمی‌دهند. سایه سنگین بی‌آبی همواره در زندگی ما موج می‌زند و زندگی ما را مختل کرده است.”
روستاهای طاس تپه و انجیرباغی از جمله روستاهایی هستند که حدود ۳ سال است وضعیت آب اسفناکی دارند و هنوز آبرسانی در هر دو روستا توسط تانکرهای سیار انجام می شود. روستاییان در طول روز تنها به مدت چند ساعت از آب شرب بهداشتی بهر‌ه‌مند هستند و بقیه روز حتی قطره‌ای آب در لوله منازل یافت نمی‌شود. داشتن یک ساعت آب در روز برای مردم این روستاها تبدیل به یک رویایی دست نیافتنی شده، به طوری که گاهی مردم این روستاها به دلیل نبود آب به اجبار به نزدیکترین مرکز شهر یا روستاهای اطراف برخوردار از آب مراجعه می‌کنند تا نیاز روزانه خود را به مایه حیات تامین کنند. متأسفانه این بی‌آبی باعث بروز بیمارهای پوستی و بهداشتی برای اهالی این دو روستا شده است.
از مریم رضایی دهیار روستای طاس تپه تعداد جمعیت این روستا را جویا شدم، گفت:”تعداد ۳۸۰ نفر در این روستا زندگی می‌کنند که حدود ۸۰ خانوار می‌شود.”
رضایی افزود:”شغل اصلی مردم این روستا کشاورزی و دامپروری بوده و متاسفانه کم‌آبی باعث شده بیشتر اهالی روستا شغل شان را از دست بدهند، به همین خاطر ۷۰ درصد از مردم روستا به شهر و روستاهای دیگر مهاجرت کردند.”
او با بیان اینکه ما فقط آب می‌خواهیم، امکانات نمی‌خواهیم، تصریح کرد:”شورا و دهیاری روستا چندین بار به مسئولان نامه داده‌اند، اما اقدامی صورت نگرفته است.”
رضایی داشتن حداقل یک ساعت آب در روز را حسرت اهالی روستا عنوان کرد و گفت:”سهم روستای ما از آب یک یا دو تانکر در هفته است.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، به حق افراد در تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و سایر موارد تاکید کرده اما برخوردهایی از این دست با شهروندان ایران مصداق نقض حقوق بشر است.
همچنین در هدف سوم سند ۲۰۳۰ یونسکو، به صراحت به حق همه انسانها از برخورداری محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با شان و مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از تصویب این سند برای اجرا در پی مخالفت علی خامنه ای و اعلام وی با این جمله که (آقایان بدون اجازه ما سندی را امضا کردند) اجرای آن به طور کامل از دستور کار در ایران خارج و امضا ایران از سند ۲۰۳۰ یونسکو پس گرفته شد.
