محمد علی جداری فروغی، وکیل برخی از کارگران بازداشتشده گروه ملی فولاد اهواز از آزادی شش کارگر بازداشتی این مجموعه خیر داد و گفت “روز شنبه ۱ دیماه سه کارگر و روز گذشته ۲ دی ماه ۱۳۹۷ نیز سه کارگر فولاد آزاد شدهاند”.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، روز ۲ دیماه ۱۳۹۷ وکیل تعدادی از کارگران بازدشتشده گروه ملی فولاد اهواز از آزادی شش کارگر طی روزهای ۱ و ۲ دیماه خبر داد. پس از نیمه شب یکشنبه ۲۵ آذرماه و چند روز پس از آن، دست کم ۴۳ تن از کارگران این شرکت توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند. تا روز چهارشنبه ۲۸ آذرماه یازده تن از این کارگران با قرار کفالت آزاد شده بودند. پیشتر استاندار خوزستان از آزادی بیست تن از این کارگران تا روز گذشته خبر داده بود که این ادعا مورد تایید قرار نگرفت. محمد علی جداری فروغی با بیان آزادی تعدادی از کارگران بازداشتشده گروه ملی فولاد با قرار کفالت گفت: “روز گذشته سه کارگر و امروز نیز سه کارگر دیگر آزاد شدهاند. احتمال آن میرود که در روزهای آینده باقی کارگران آزاد شوند؛ به نظر من آزادی کارگران بازداشتی میتواند نقطه عطفی در حل مشکلات و رونق تولید در این مجتمع باشد”. این وکیل دادگستری افزود: “مطالبات کارگران گروه ملی فولاد، کاملاً صنفی است و تنها گفتگو و مذاکرات میتواند راهحل مشکلات باشد”. تا لحظه تنظیم این خبر هویت شش کارگری که محمدعلی جداری فروغی از آزادی آنها خبر داده است اعلام نشده است. این تعداد آزادی در حالی صورت گرفته است که روز گذشته غلامرضا شریعتی، استاندار خوزستان گفته بود که شمار دیگری از کارگران بازداشتی گروه ملی فولاد اهواز آزاد شدهاند و ادعا کرده بود که تا الآن بیش از ۲۰ کارگر آزاد شدهاند. اما این ادعا با توجه به گفتههای وکیل برخی از کارگران صحت ندارد. با توجه به آماری که این وکیل دادگستری ارائه کرده است با احتساب ۱۱ کارگر بازداشتیای که پیشتر با قرار کفالت آزاد شده بودند، تاکنون جمعا ۱۷ تن از کارگران بازداشتی آزاد شدهاند.
حقوق بشر در ایران پیش از این نیز در گزارشی در روز چهارشنبه ۲۸ آذرماه ۹۷، از آزادی یازده تن از کارگران معترض بازداشتی شرکت فولاد اهواز با قرار کفالت خبر داده بود.
هویت این افراد “سیدحبیب طباطبایی، جواد غلامی، محسن بلوطی، مهدی طهماسبی، کوروش اسماعیلی، علی امامی (اتمامی)، عبدالرضا دستی، سهراب نعامی، حسین عساکره، فریبرز شیخ رباط و سید علی جواد پور” احراز شده بود.
به گفته منابع کارگری، سید حبیب طباطبایی شب سهشنبه و ده تن دیگر بعد از ظهر روز چهارشنبهی گذشته آزاد شدهاند.
لازم به ذکر است از حوالی نیمه شب یکشنبه تا روز سهشنبهی هفته گذشته دهها تن از کارگران فولاد اهواز توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده بودند.
از مجموع ۴۳ کارگر بازداشتی تا روز جمعه حداقل ۳۲ تن دیگر در بازداشت بودند:
۱- مرتضی اکبریان، از بخش نورد میلگرد مفتول و صنایع فلزی، بخش یک
۲- امین علوانی، از بخش نورد میلگرد مفتول و صنایع فلزی، بخش یک
۳- کریم سیاحی، از بخش نورد تیرآهن، بخش دو
۴- غریب حویزاوی، از بخش نورد تیرآهن، بخش دو
۵- جعفر سبحانی، از بخش نورد تیرآهن، بخش دو
۶- عیسی مرئی، از بخش نورد تیرآهن، بخش دو
۷- مجید جنادله، از بخش نورد تیرآهن، بخش دو
۸- سید احمد سید نور، از بخش نورد تیرآهن، بخش دو
۹- میثم علی قنواتی، از بخش فولادسازی، ذوب
۱۰-حامد جودکی قنواتی، از بخش فولادسازی (ذوب)
۱۱- طارق خلفی، از بخش نورد کوثر
۱۲- کاظم حیدری، از کارخانه لوله سازی
۱۳- مسعود عفری نژاد، از کارخانه لوله سازی
۱۴- علی عقبا، از کارخانه لوله سازی
۱۵- مصطفی عبیات، از کارخانه لوله سازی
۱۶- حسین داوودی، از کارخانه لوله سازی
۱۷- محسن پهبانی (بهبهانی)، از کارخانه لوله سازی
۱۸- محمد پورحسن، از کارخانه لوله سازی
۱۹- جاسم سفر رومزی، از کارخانه لوله سازی
۲۰- یاسر ابراهیمیان، از کارخانه لوله سازی
۲۱- حافظ کنعانی، از کارخانه ماشینسازی
۲۲- حامد باصری
۲۳- احسان یوسفی
۲۴- میثم آل مهدی
۲۵- سیدمجیدموسوی
۲۶- امیر دهقان
۲۷- احمد باوی
۲۸- بهزاد علیخانی
۲۹- سیدمصطفی موسوی
۳۰- مجید جلالی
۳۱- آرش محمدپور
۳۲- بهزاد شهبازی
خواسته اصلی کارگران معترض این شرکت ”لغو خصوصی سازی، واگذاری شرکت به بخش دولتی، آزادی کارگران زندانی و پرداخت دستمزدهای معوقه” است.
گروه ملی صنعت فولاد توسط گروه سرمایهگذار امیرمنصور آریا در اهواز اداره میشد. به گفته کارگران بعد از تشکیل پرونده قضایی برای متهم پرونده که اعدام شد، این واحد صنعتی زیر نظر قوه قضاییه قرار گرفت و بعد به بخش خصوصی منتقل شد.
کارگران فولاد خوزستان، چند ماه است که حقوق نگرفتهاند. آنها اواخر سال گذشته نیز در اعتراض به عدم دریافت حقوق، دست به تجمع اعتراضی زده بودند.
کارگران گروه ملی فولاد در آبان و آذر سال جاری، با پیوستن به کارگران معترض نیشکر هفت تپه، تجمعات بزرگی را در شهرستان شوش و اهواز سازماندهی کردند.
در برخی از این راهپیماییهای اعتراضی خانوادههای کارگران نیز به آنها پیوستند. آنها برای بیان اعتراضاتشان بارها در مقابل ساختمانهای مقامات و نهادهای حکومتی از جمله مصلاهای نماز جمعه، استانداری و دفتر نماینده رهبری جمع شدند.