https://wp.me/p6xuBy-Alk
حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۲۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، زیبا قلیچ خانی اهل شهرستان بیجار پس از تفهیم اتهام بازداشت شد. همچنین، سامان پاشایی ـ شهروند بازداشت شده در شهرستان سقز و امید مظلوم دیگر شهروند دستگیر شده در شهرستان مهاباد، علیرغم گذشت مدتی از تاریخ دستگیری در بلاتکلیفی بسر می برند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از کُردپا، روز پنجشنبه ۲۶ مرداد ماه ۱۴۰۲، زیبا قلیچ خانی، متاهل، دارای ۲ فرزند، شهروند ساکن شهر سنندج مرکز استان کردستان،پس از احضار به شعبه بازپرسی در دادسرای عمومی و انقلاب سنندج، بازداشت شد.
در این گزارش، به نقل از یک فرد مطلع، اتهام منتسب شده به زیبا قلیچ خانی (تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی به دلیل نوشتن کامنت انتقادی) و (شکایت یک مأمور امنیتی به دلیل تف انداختن خانم قلیچخانی هنگام عبور از خیابان) عنوان شده و ضابط امنیتی پرونده وی اداره اطلاعات سنندج ذکر شده است.”
لازم به اشاره است، زیبا قلچ خانی، پیش از این هم در تاریخ ۲۷ شهریور ماه ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات سراسری همان سال، دستگیر و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، حدود ۲ هفته بعد با قید وثیقه ای به مبلغ ۲ میلیارد تومان، از کانون اصلاح و تربیت شهر سنندج آزاد شد.
در خبری دیگر، امروز شنبه ۲۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، سامان پاشایی، اهل شهرستان سقز از توابع استان کردستان، علیرغم گذشت بیش از ۵۲ روز از تاریخ دستگیری، بطور بلاتکلیف در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج، محبوس و از حقوق اولیه یک متهم محروم است.
به نقل از یک منبع مطلع:”با توجه به پیگیریهای مکرر خانواده آقای پاشایی و تلاشهای بسیار در حضور ۲ مامور امنیتی با وی در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج ملاقات کوتاهی داشتند و این شهروند اهل سقز تهدید شده برای رهایی از بازداشت باید (اعتراف) کند و این در شرایطی است که آقای پاشایی کاری نکرده که بخاطر آن مجبو به اعتراف باشد و در وضعیت بلاتکلیف بسر میبرد.”
لازم به اشاره است، سامان پاشایی، در تاریخ ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی، در شهرستان سقز، بازداشت و برای تشکیل پرونده قضایی به بازداشتگاه اداره اطلاعات شهر سنندج مرکز استان کردستان، منتقل و از زمان بازداشت و تا پیش از ملاقات کوتاه اخیر، فقط توانسته بود به مدت ۱ دقیقه با خانواده خود تلفنی صحبت کند.
سامان پاشایی دارای دکتری فیزیولوژی و تغذیه ورزشی و عضو آکادمی ملی طب ورزشی آمریکا است که در دانشگاههای کردستان تدریس دارد.
تا لحظه تنظیم این خبر، از دلیل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه سامان پاشایی اطلاعی در دسترس نیست.
افزون بر این، امروز شنبه ۲۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، امید مظلوم، ساکن روستای اطمیش از توابع شهرستان مهاباد در استان آذربایجان غربی، علیرغم گذشت مدت زیادی از تاریخ دستگیری بطور بلاتکلیف در زندان مهاباد بسر می برد.
در این گزارش، به نقل ار یک فرد مطلع عنوان شده که برای آزادی موقت امید مظلوم وثیقه ای به مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان درخواست شده اما علیرغم تامین وثیقه در پی کارشکنی بازپرس پرونده از تودیع آن برای آزادی این شهروند بلاتکلیف ممانعت بعمل آمده است.
لازم به اشاره است، امید مظلوم، در تاریخ ۳ مردادماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در شهرستان مهاباد، دستگیر و برای تشکیل پرونده قضایی به بازداشتگاه یکی از ارگانهای امنیتی منتقل شد و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام سپس به زندان شهرستان مهاباد منتقل شد.
محسن مظلوم، برادر امید مظلوم، در تاریخ ۱ مرداد ماه ۱۴۰۱، به همراه پژمان فاتحی، محمد(هژیر)فرامرزی و وفا آذربار، توسط ماموران امنیتی در منطقه صومای برادوست از توابع استان آذربایجان غربی بازداشت و جهت بازجوئی به بازداشتگاه یکی از ارگانهای امنیتی در استان آذربایجان غربی منتقل شدند و تا به امروز به جز انتشار ۲ فیلم اعتراف اجباری از این افراد در مهر و آذر ماه ۱۴۰۱، که اتهاماتی مرتبط با (جاسوسی بر اسرائیل) و (اقدامات مسلحانه) به آنها نسبت داده شد اطلاع دقیقی از وضعیت آنها در دسترس نیست.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان را محکوم کرد.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

