بازداشت فرید صفرلی، تبعه جمهوری آذربایجان توسط نیروهای امنیتی

حقوق بشر در ایران – امروز دوشنبه ۱۵خرداد ماه ۱۴۰۲، فرید صفرلی، شهروند تبعه کشور آذربایجان در پی سفر به ایران، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، طی ماههای اخیر، فرید صفرلی، متولد: ۱۳۷۵، شهروند تبعه جمهوری آذربایجان و دانشجوی در حال تحصیل در یکی از دانشگاههای کشور آلمان، پس از سفر به ایران، توسط یکی از ارگانهای امنیتی، بازداشت و جهت بازجویی به بازداشتگاه امنیتی منتقل شده است. 

براساس اعلام کانال تلگرامی قرارگاه سایبری عمار، وابسته به یکی از نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی، علت بازداشت فرید صفرلی، پس از سفر به ایران (جاسوسی) عنوان شده است. 

لازم به اشاره است، در تاریخ ۱۸ اسفند ماه ۱۴۰۱، وزارت خارجه جمهوری آذربایجان، با انتشار بیانیه ای نسبت به مفقود شدن فرید صفرلی، دانشجوی ۲۷ ساله اهل آن کشور پس از سفر به ایران ابراز نگرانی کرد و افزوده بود:”به منظور شفاف‌سازی در مورد فرید صفرلی، درخواستی به سفارت ایران فرستاده شده است و در حال حاضر منتظر پاسخ طرف مقابل هستیم. اقدامات و بررسی‌های لازم برای روشن شدن ماجرا ادامه دارد.” 

بازداشت فرید صفرلی، پس از آن صورت گرفته که تنش های سیاسی بین تهران و باکو در پی حمله مسلحانه فردی که چند ماه قبل به سفارت آن کشور در تهران حمله کرده و یکی از اعضای دیپلماتیک آن سفارتخانه را به ضرب گلوله کشت بیش از پیش افزایش پیدا کرد. 

چندی پیش هم، جمهوری آذربایجان، از بازداشت شماری از فعالان مذهبی (اسلام شیعه) در آن کشور به اتهام (تبلیغات مذهبی) خبر داده بود و با توجه به سابقه حکومت ایران، به نظر می رسد بازداشت فرید صفرلی با هدف گروگانگیری به قصد مقابله این دانشجوی ۲۷ ساله با افراد مذکور صورت گرفته باشد. 

هر چند جرم جاسوسی از منظر حقوق بشر کاملا مردود است اما در سال‌های اخیر، بسیاری از شهروندان خارجی و حتی شهروندان دو تابعیتی در ایران، پس از بازداشت و پرونده سازی از سوی ارگانهای امنیتی مثل وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران با اتهاماتی مرتبط با جاسوسی، همکاری با دولت متخاصم و یا تحت عنوان پروژه نفوذ، تفهیم اتهام و محکوم به تحمل حبس شدند و پس از مدتی از این افراد بعنوان ابزاری برای معامله و دستیابی به مقاصد سیاسی از سوی حکومت جمهوری در ایران استفاده شدند. 

اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد. 

همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان را محکوم کرد. 

سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است. 

Please follow and like us: