تفتیش منزل و بازجوئی از جمالدین خانجانی و فرزندش توسط ماموران امنیتی

لینک کوتاه این مطلب:
https://wp.me/p6xuBy-fp8

حقوق بشر در ایران – طی روزهای گذشته, منزل شخصی “جمالدین خانجانی” و دختر این شهروند بهائی, توسط نیروهای امنیتی مورد تفتیش قرار گرفت و در همان مکان هر ۲نفر این افراد تحت بازجوئی قرار گرفتند.

به گزارش حقوق بشر در ایران, صبح روز پنجشنبه ۱۸ مردادماه ۱۳۹۸, منزل شخصی جمال الدین خانجانی و دختر این شهروند بهائی در پی یورش نیروهای امنیتی مورد تفتیش قرار گرفت و برخی لوازم شخصی این افراد ضبط شد و هر ۲ نفر آنها در همان مکان توسط ماموران امنیتی مورد بازجوئی قرار گرفتند.

براساس این گزارش, ۷ تن از نیروهای امنیتی در ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه صبح, پس از ورود به منزل “جمال الدین خانجانی” و “دختر وی” منازل این ۲ شهروند بهائی را کاملا مورد تفتیش قرار دادند و برخی لوازم شخصی این افراد از قبیل؛ “کتابهای مذهبی”, “تابلوهای عکس منقش مرتبط با بهائیت” و مبالغی پول نقد متعلق به این ۲ شهروند بهائی را ضبط کرده و در همان محل بصورت جداگانه جمال الدین خانی و دختر وی را مورد بازجوئی قرار داده و پس از اتمام بازجوئی لوازم شخصی ضبط شده از این ۲ شهروند بهائی را با خود بردند.

از دلایل بازجوئی و تفتیش منزل این ۲ شهروند بهائی تا لحظه تنظیم این گزارش اطلاعی در دست نیست.

جمال الدین خانجانی یکی از ۷ مدیر سابق جامعه بهائی ایران است که در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷ به همراه ۵ تن از دیگر اعضای این هیأت ۷ نفره به نام‌های فریبا کمال آبادی، سعید رضایی، عفیف نعیمی, بهروز توکلی و وحید تیزفهم در حمله مأمورین امنیتی به منازل‌شان بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند.

این اتفاق در ادامه دستگیری مهوش ثابت یکی دیگر از یاران ایران در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۳۸۶, در مشهد صورت گرفت. مهوش ثابت, قبل از اینکه به خاطر بهائی بودن شغل خود را از دست دهد، معلم و مدیر مدرسه بود و تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ با کمیته ملی سوادآموزی ایران همکاری داشت.

در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۸۷، دادسرای امنیت تهران با صدور قرار مجرمیت برای هر ۷ نفر این شهروندان بهائی از بابت اتهام: “جاسوسی برای اسرائیل”، “توهین به مقدسات” و “تبلیغ علیه نظام ” اتهامات مذکور را به این شهروندان بهائی تفهیم کرد.

با آغاز روند دادرسی, در مرداد ماه سال ۱۳۸۹، این شهروندان بهائی توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست “محمد مقیسه” از بابت اتهامات فوق هر یک به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری و مجموعاً به ۱۴۰ سال حبس تعزیری محکوم شدند.

با ارجاع پرونده “جمالدین خانجانی”, “مهوش ثابت”, “فریبا کمال آبادی”، “سعید رضایی”، “عفیف نعیمی”، “بهروز توکلی” و “وحید تیزفهم” به دادگاه تجدیدنظر و با توجه به آنچه که جامعه جهانی بهائی در بیانیه خود در آن زمان اعلام کرده بود, محکومیت هر ۷ نفر این شهروندان بهائی با اجرای دیرهنگام ۱ تبصره قانون جزایی مصوبه سال ۲۰۱۳ از ۲۰ سال برای هر نفر به ۱۰ سال حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.

جمالدین خانجانی, در تاریخ ۲۵ اسفند ماه ۱۳۹۶, در حالی که در طی ۱۰ سال حبس تعزیری برای ۱ روز هم به مرخصی اعزام نشده بود با توجه به اتمام دوران محکومیت حبس خود از زندان اوین آزاد شد.