دستگیری راکوئل عطائیان، شهروند بهایی ساکن قائمشهر

حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۴، راکوئل عطائیان، شهروند بهایی در بازداشت موقت بسر می برد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز سه شنبه ۱۰ تیر ماه ۱۴۰۴، راکوئل عطائیان، شهروند بهائی ساکن شهرستان قائمشهر از توابع استان مازندران، در پی یورش ماموران امنیتی(اطلاعات سپاه پاسداران) به منزل وی، پس از تفتیش و توقیف برخی لواز شخصی اش، دستگیر شد. 

به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”پیش از ظهر سه شنبه هفته جاری، ماموران امنیتی(اطلاعات سپاه پاسداران) با یورش به منزل خان عطائیان، پس از تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی این شهروند بهایی، در نهایت وی را هم دستگیر و به بازداشتگاه مرکزی اداره کل اطلاعات سپاه استان مازندران، منتقل کردند.” 

با توجه به روند جاری حقوقی و قضایی در ایران، بر اثر ممانعت از دسترسی راکوئل عطائیان به وکیل ندنظر خود و امتناع ضابط امنیتی پرونده این شهروند بهایی برای برقراری تماس وی با خانواده اش، از مصادیق حقوقی اتهامات اولیه تفهیم شده به وی در دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان قائمشهر، اطلاعی حاصل نشده است. 

لازم به ذکر است، راکوئل عطائیان، پیشتر هم، در پی پرونده سازی نهادهای امنیتی شهرستان قائمشهر، در تاریخ ۱۲ آذر ماه ۱۴۰۲، از تشکیل پرونده قضایی بر علیه خود در شعبه ۶ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب آن شهرستان، مطلع و در زمستان، ۱۴۰۲، جلسه بازپرسی و تفهیم اتهام این شهروند بهایی، در آن واحد قضایی برگزار شده بود.

دستگیری راکوئل فنائیان، پس از آن صورت گرفته که در تاریخ ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۴، همزمان با گسترش درگیری نظامی بین دو کشور ایران و اسرائیل، کانال خبری رجا نیوز ـ وابسته به سپاه پاسداران، پیکان حمله خود را به سمت شهروندان بهایی ایران، نشانه گرفته و این دسته شهروندان را فقط به علت«اعتقاد به دیانت بهایی» و «قرارگرفتن بیت العدل در بندر حیفا واقع در اسرائیل» متهم به «جاسوسی برای اسرائیل» کرده بود. 

بهاییان ایران، نماد میلیونها انسانی‌ هستند که در جمهوری اسلامی، نه به‌خاطر کاری که کرده‌اند، بلکه به‌خاطر آنچه هستند، مجازات می‌شوند. بازداشت، سرکوب و ارعاب شهروندان بهایی در ایران، بخشی از پروژه‌ای گسترده برای حذف تدریجی اقلیت‌های دینی و خاموش‌کردن صدای تکثر و تنوع فرهنگی ایران است.

جمهوری اسلامی با چنین اقداماتی نه‌تنها چهره‌ای سرکوبگر از خود به‌جا می‌گذارد، بلکه در حال از بین بردن پایه‌های مشروعیتی‌ست که سال‌ها ادعای تکیه بر آن را داشته: عدالت، قانون و مردم است.

اگر جامعه جهانی و نهادهای مستقل حقوق بشر و مردم ایران، در برابر چنین وضعیتی ساکت بمانند، سکوت‌شان به‌زودی پژواک سرکوبی خواهد شد که دیگر فقط متوجه اقلیت‌ها نخواهد بود. 

Please follow and like us: