By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-CHj
حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، رضا اندیشه و اشکان فهیم، علیرغم گذشت مدتی قابل توجه از تاریخ دستگیری در بلاتکلیفی بسر می برند. همچنین، اقبال مجیدی، در شهر سنندج، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از کُردپا، امروز سه شنبه ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲، رضا اندیشه و اشکان فهیم، اهل شهرستان مهاباد از توابع استان آذربایجان غربی، علیرغم گذشت بیش از ۱ ماه از تاریخ دستگیری بطور بلاتکلیف بسر می برند.
در این گزارش، به نقل از یک فرد مطلع عنوان شده؛ با توجه به اینکه اشکان فهیم دادسرای بیماری زمینه ای قلبی است و از سوی دیگر کیفیت خدمات درمانی ارائه شده در زندان نامطلوب است خانواده وی به شدت نگران وضعیت وی هستند. همچنین، آنها به پیگیری های بسیاری را با مراجعه به دادسرای شهرستان مهاباد انجام دادند اما از وضعیت و مکان نگهداری وی اطلاعی بدست نیامده است.
همچنین، در خصوص رضا اندیشه هم لازم به اشاره است، که این شهروند، پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان مهاباد منتقل شده است.
لازم به اشاره است، رضا اندیشه و اشکان فهیم، در تاریخ ۲۴ شهریور ماه ۱۴۰۲، پس از یورش مسلحانه جمعی از ماموران اطلاعات سپاه پاسداران به منزل آنها و تفتیش و توقیف برخی لوازم شخصی این شهروندان، بازداشت و از آن زمان در بلاتکلیفی بسر می برند.
رضا اندیشه، از فعالان مدنی و اشکان فهیم هم از فعالان ادبی و فرهنگی، ساکن شهرستان مهاباد هستند و تا لحظه تنظیم این خبر، از مصادیق حقوقی اتهامات منتسب شده به این ۲ شهرود اطلاعی حاصل نشده است.
در خبری دیگر، روز شنبه ۲۲ مهر ماه ۱۴۰۲، اقبال مجیدی، اهل شهر سنندج مرکز استان کردستان، توسط نیروهای امنیتی، دستگیر و به مکان نامعلومی منتقل شد.
براساس این گزارش، بازداشت اقبال مجیدی، در خیابان غفور واقعددر شهر سنندج صورت گرفته است.
همچنین، ماموران امنیتی، پس از بازداشت اقبال مجیدی، منزل و محل کار وی را تفتیش و برخی لوازم شخصی وی را نیز توقیف کردند.
تا لحظه انتشار این خبر، از دلیل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه اقبال مجیدی اطلاعی در دسترس نیست.
اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی هست که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین، برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.