تداوم بازداشت و بلاتکلیفی آرش زمانی و ارمغان ذبیحی، زوج بهایی
حقوق بشر در ایران – امروز شنبه ۱۰دی ماه ۱۴۰۱، آرمغان ذبیحی و آرش زمانی، زوج بهایی تحت قرار بازداشت در وضعیت بلاتکلیف بسر می برند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز شنبه ۱۰ دی ماه ۱۴۰۱، ارمغان ذبیحی و همسر وی آرش زمانی، دو شهروند بهایی، علیرغم گذشت نزدیک به ۱۰۰ روز از تاریخ بازداشت بطور بلاتکلیف در زندانهای قرچک ورامین و تهران بزرگ بسر می برند و از حقوق اولیه یک متهم برای تسریع در روند تعیین تکلیف پرونده قضایی خود محروم هستند. همچنین، جلسه محاکمه ارمغان ذبیحی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری، برگزار شد.
به نقل از یک منبع نزدیک به این زوج بهایی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران اعلام کرد:”این زوج زندانی بهائی باگذشت نزدیک به ۱۰۰ روز از زمان بازداشت به جز یک مورد ۱۰ دقیقه‌ای کماکان از حق تماس محروم هستند. علاوه بر آنکه درخواست‌های مکرر برای ملاقات تاکنون بی نتیجه بوده است. ارمغان ذبیحی، هم اطلاع داده که در تاریخ ۶ دی‌ماه از بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات به زندان قرچک ورامین منتقل شد. با توجه به اینکه کیفرخواست این زوج بهایی صادر و آنها تفهیم اتهام شدند اما از آزادیشان ممانعت بعمل آمده است.”
این منبع مطلع خاطرنشان کرد:”ارمغان ذبیحی، در تاریخ ۲۹ آذر ماه ۱۴۰۱، پس از اعزام به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری، جهت محاکمه، در حالی که متقاضی تبدیل قرار قضایی پرونده خود از بازداشت به وثیقه بود اما ایمان افشاری ضمن مخالفت با درخواست وی اعلام کرد(این قوانین شامل حال بهائیان نمی‌شود) و پس از تشکیل جلسه دادرسی در انتظار ابلاغ حکم خود است.”
این فرد آگاه اضافه کرد:”آرش زمانی هم چندی پیش در بند ۲۴۱ زندان اوین، به دلایل نامشخصی مقابل چشمان هم‌بندی‌هایش مورد ضرب و شتم نگهبانان قرار گرفت و در پی آن، نگهبانان مجید توکلی را هم به خاطر حمایت از وی مورد ضرب و شتم قرار دادند و آن دو را به انفرادی و سپس آرش زمانی را به بند کارگری (۳۵۰سابق) و در نهایت به زندان تهران بزرگ منتقل کردند.”
لازم به ذکر است، آرش زمانی و همسر وی ارمغان ذبیحی،در تاریخ ۲ مهر ماه ۱۴۰۱، پس از بازداشت توسط ماموران وزارت اطلاعات جهت بازجوئی و تفهیم اتهام به بند ۲۰۹ این ارگان امنیتی واقع در زندان اوین منتقل شده بودند.
همچنین، سیروس ذبیحی، پدر ارمغان ذبیحی، در تاریخ ۲ مهر ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در شهر مشهد مرکز استان خراسان رضوی بازداشت شده بود.
تا این لحظه مصادیق اتهامات مطروحه و روند قضایی پرونده سیروس ذبیحی اطلاعی در دست نیست اما به نظر می رسد با توجه به اینکه تاریخ بازداشت سیروس ذبیحی و فرزند وی ارمغان ذبیحی به همراه همسرش آرش زمانی در تاریخ ۲ مهر ماه بوده پرونده آنها با یکدیگر مشترک باشد.
در تاریخ ۱ شهریور ماه ۱۴۰۱، سازمان عفو بین الملل با انتشار فراخوان اقدام فوری نسبت به سرکوب و افزایش فشارهای امنیتی بر شهروندان بهایی واکنش نشان داد و از جامعه جهانی خواستار در نظر گرفتن راهکاری جامع برای مقابله با این قبیل برخوردهای حکومت ایران شد.
جامعه جهانی بهائی هم در تاریخ ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۱، با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشارهای امنیتی و موج گسترده بازداشت، سرکوب محرومیت بهائیان ایران از حقوق شهروندی شان در ایران هشدار داد.
سرکوب آزادی بیان و عقیده، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است که بر حق افراد بر انتشار آزادانه افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی تاکید می کند.
شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.
سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.
عدم امکان دسترسی به وکیل و محرومیت فرد از دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
