آزادی پیمان ابراهیمی دینور با تودیع وثیقه از زندان تبریز

حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۶مهرماه ۱۴۰۴، پیمان ابراهیمی دینور، با تودیع وثیقه از زندان تبریز آزاد شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز شنبه ۲۹ شهریور ماه ۱۴۰۴، پیمان ابراهیمی دینور، فعال فرهنگی و ملی مدنی، محبوس و بلاتکلیف در زندان مرکزی تبریز، پس از طی مراحل بازجویی ها و بازپرسی، با قرار وثیقه آزاد شد.

یک فرد نزدیک به خانواده این فعال فرهنگی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران اعلام کرد:”پیمان ابراهیمی دینور، در تاریخ ۵ مهرماه ۱۴۰۴، با تودیع وثیقه ای به ارزش ۵۰۰ میلیون تومان از زندان تبریز آزاد شد.”

لازم به ذکر است، پیمان ابراهیمی دینور، در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۴۰۴، پس از مراجعه به شعبه ۱۵ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهر تبریز و طی مراحل تفهیم اتهام، بازداشت و به زندان مرکزی تبریز منتقل شده بود.

بازداشت پیمان ابراهیمی دینور، در حالی صورت گرفته که این فعال ملی مدنی، در تاریخ ۲۸ آبان ماه ۱۴۰۳، با دریافت ابلاغیه ای کتبی، به شعبه ۷ اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب شهر تبریز، احضار شده بود.

لازم به ذکر است، این فعال مدنی و فرهنگی، اواخر آذر ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی رحیم حملبر ـ رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب تبریز مرکز استان آذربایجان شرقی، از بابت اتهامات «فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق انتشار تصاویر و مطالب مخالف نظام در فضای مجازی» و «توهین به رهبری در فضای مجازی» در مجموع به ۱ سال و ۱۰ و ماه ۱۷ روز حبس تعزیری، محکوم و چندی بعد برای ارائه دفاعیات خود به شعبه دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی احضار شده بود.

همچنین، در بخش دوم از همین پرونده قضایی؛ پیمان ابراهیمی دینور، توسط قاضی شعبه ۱۱۸ دادگاه کیفری۲ تبریز، از اتهام «تبلیغ علیه نظام و دعوت به آشوب از طریق فضای مجازی» تبرئه و قرار منع تعقیب وی صادر شد.

پیمان ابراهیمی دینور، در تاریخ ۴ شهریور ماه ۱۴۰۲، در شهر تبریز توسط ماموران اداره اطلاعات، بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی و طی مراخل بازجویی ها و تفهیم اتهام اولیه سپس به زندان مرکزی تبریز منتقل و در تاریخ ۳ آبان ماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان آزاد شد.

این فعال فرهنگی، اواسط آذر ماه ۱۴۰۲، با دریافت ابلاغیه های جداگانه ای برای تاریخ رسیدگی ۲۲ آذر ماه ۱۴۰۲، به شعبه ۱ دادگاه انقلاب تبریز و برای تاریخ رسیدگی ۲۰ آذرماه ۱۴۰۲، به شعبه ۱۱۸ دادگاه کیفری۲ تبریز احضار شده بود.

ارعاب، تهدید و پرونده‌سازی علیه فعالان فرهنگی و مدنی در ایران

در سال‌های اخیر، گزارش‌های متعددی از ارعاب، تهدید و پرونده‌سازی علیه فعالان فرهنگی، صنفی و مدنی در ایران منتشر شده است. این اقدامات به‌ویژه پس از اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ شدت یافته است و نمونه‌های متعددی از احضار، بازداشت و فشار بر این فعالان ثبت شده‌اند.

اشکال و روش‌ها

۱. احضارهای امنیتی و بازجویی بدون شفافیت حقوقی – بسیاری از فعالان فرهنگی و صنفی بدون احضاریه رسمی یا دسترسی به وکیل در مراحل اولیه بازجویی احضار شده‌اند.
۲. تهدید به پیامدهای شغلی و اجتماعی – فعالان بارها با تهدید به اخراج از محل کار یا محرومیت از تحصیل روبه‌رو شده‌اند.
۳. پرونده‌سازی قضایی با اتهامات کلی و مبهم – اتهاماتی مانند «تبلیغ علیه نظام» یا «اقدام علیه امنیت ملی» برای محدود کردن فعالیت‌های قانونی آنان به‌کار رفته است.
۴. بازداشت‌های کوتاه‌مدت یا طولانی‌مدت – بازداشت‌هایی که گاه بدون حکم قضایی یا با دسترسی محدود به وکیل انجام شده است.
۵. محرومیت از حقوق مدنی – شامل ممنوع‌الخروجی، توقیف اموال یا جلوگیری از شرکت در فعالیت‌های فرهنگی.

پیامدهای حقوق بشری

• نقض اصول مندرج در ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر.

• ایجاد فضای خودسانسوری و کاهش اعتماد عمومی به نهادهای حکومتی.

• تضعیف نهادهای جامعه مدنی و کاهش فعالیت‌های داوطلبانه فرهنگی و اجتماعی.

جمع‌بندی

ارعاب و پرونده‌سازی علیه فعالان فرهنگی و مدنی نه‌تنها آزادی‌های بنیادین شهروندان را تهدید می‌کند، بلکه مانع شکل‌گیری گفت‌وگوی سازنده میان جامعه و حکومت می‌شود. برای تضمین حقوق مدنی، رعایت معیارهای بین‌المللی و شفافیت در رسیدگی قضایی ضروری است.

Please follow and like us: