محکومیت ۱۰ شهروند بهایی به ۹۰ سال حبس، جریمه نقدی و مجازات تکمیلی

حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۱۴مهرماه ۱۴۰۴، احکام اعدام بدوی صادره بر علیه ۱۰ شهروند بهایی، ابلاغ شده است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، طی روزهای اخیر، یگانه روح بخش، ندا بدخش، آرزو سبحانیان، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقی فر، نگین خادمی و ندا عمادی، به همراه یک فرد دیگر – در مجموع ده تن از شهروندان بهایی، ساکن استان اصفهان، توسط قاضی فیروز روانمهر و علی دیانی ـ قاضی و مستشار شعبه ۴۷ دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان، در مجموع به ۹۰ سال حبس تعزیری و پرداخت ۹۰۰ میلیون تومتان جریمه نقدی، منع خروج از کشور و منع فعالیت در فضای مجازی، محکوم شدند. از زمان پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ تا امروز، جامعه‌ی بهایی ایران همواره با تبعیض ساختاری، محرومیت حقوقی و سرکوب سازمان‌یافته از سوی نهادهای حکومتی و قضایی روبه‌رو بوده است. بهاییان، که یکی از بزرگ‌ترین اقلیت‌های دینی غیراسلامی در ایران هستند، فاقد شناسایی رسمی در قانون اساسی‌اند و به همین دلیل از بسیاری از حقوق بنیادین شهروندی محروم مانده‌اند.

براساس دادنامه صادره توسط قاضی و مستشار شعبه ۴۷ دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان؛ این ۱۰ شهروند بهایی؛ از بابت اتهامات «تبلیغ علیه نظام»، «فعالیت تبلیغی ـ آموزشی مغایر با موازین و عقاید اسلام از طریق ترویج بهایت» و «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» در مجموع به تحمل ۹۰ سال حبس تعزیری و پرداخت ۹۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی و مجازات‌های تکمیلی محکوم شدند. 

در تشریح دادنامه صادره آمده است؛ ندا بدخش، پرستو حکیم، یگانه روح‌بخش، یگانه آگاهی، آرزو سحانیان، مژگان شاهرضایی، و شانا شوقی‌فر، هریک به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری و پرداخت۱۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی، بهاره لطفی و ندا عمادی هر یک به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و پرداخت ۵۰ میلیون تومان جریمه نقدی محوم شدند و جملگی متهمان این پرونده به پرداخت ۲سال منع خروج از کشور و ۲سال محرومیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی هم محکوم شدند. 

لازم به ذکر است، در تاریخ ۲ مهر ماه ۱۴۰۳، یگانه روح بخش، آرزو سبحانیان، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقی فر، نگین خادمی و ندا عمادی، توسط قاضی توکلی ـ رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب استان اصفهان در مجموع به ۹۰ سال حبس تعزیری و پرداخت ۹۰۰ میلیون تومتان جریمه نقدی، منع خروج از کشور و منع فعالیت در فضای مجازی، محکوم شدند. 

یگانه آگاهی، آرزو سبحانیان، یگانه روح‌ بخش و مژگان شاهرضایی، در تاریخ ۱ آبان ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در استان اصفهان، بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره کل اطلاعات استان اصفهان و طی مراحل بازجویی ها سپس به شعبه بازپرسی و در نهایت به زندان دولت آباد منتقل و در آذر ماه ۱۴۰۲، از زندان دولت آباد اصفهان، با تودیع وثیقه آزاد شدند. 

این شهروندان بهایی، اواسط شهریور ماه ۱۴۰۳، برای محاکمه، به شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان احضار شده بودند. 

جلسه بازپرسی و تفهیم اتهام یگانه روح بخش، شانا شوقی فر، مژگان شاهرضایی، ندا عمادی، ندا بدخش، آرزو سبحانیان، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی و نگین خادمی، در تاریخ ۱۴ مرداد ماه ۱۴۰۳، توسط بازپرس شعبه ۱۸ دادسرای عمومی و انقلاب اصفهان، برگزار شده بود. 

همچنین، شانا شوقی فر، در تاریخ ۱ آبان ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران اداره اطلاعات استان اصفهان، بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی و طی مراحل بازجویی ها  تفهیم اتهام، تا زمان تامین وثیقه به زندان دولت آباد اصفهان، منتقل و در تاریخ ۱۳ آذر ماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه آزاد شد. 

در ادامه نیز، نگین خادمی، در تاریخ ۱ آبان ماه ۱۴۰۲، به همراه جمعی دیگر از شهروندان بهایی در استان اصفهان، بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی آن استان و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام در نهایت به زندان دولت آباد اصفهان، منتقل و در تاریخ ۲۸ آذر ماه ۱۴۰۲، به همراه ندا عمادی و پرستو حکیم، با تودیع قرار وثیقه آزاد شدند. 

از میان این شهروندان بهایی، یگانه آگاهی، در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶، توسط قاضی روانمهر ـ رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب استان اصفهان، از بابت اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام)، محاکمه و در تاریخ ۷ تیر ماه ۱۳۹۶، به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. 

این شهروند بهایی، در تاریخ ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۴، توسط ماموران امنیتی در استان اصفهان، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه ادره اطلاعات آن استان و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، چندی بعد با تودیع قرار وثیقه از زندان دستگرد اصفهان آزاد شده بود. 

با آغاز مراحل بازپرسی، این شهروند بهایی در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۳۹۵، از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «عضویت در تشکیلات و گروهک غیرقانونی بهایی به منظور اقدام علیه امنیت ملی» تفهیم اتهام شد و در پی افزایش میزان وثیقه تودیع شده پیشین با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان آزاد شد. 

شهروندان بهائی برطبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی، مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند. 

۱. چارچوب قانونی در ایران

در اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تنها پیروان سه دین زرتشتی، کلیمی و مسیحی به‌عنوان اقلیت دینی شناخته شده‌اند. از این‌رو، بهاییان از نظر حقوقی در ایران هیچ جایگاه رسمی ندارند و این امر مبنای محرومیت گسترده‌ی آنان از حقوق مدنی، اجتماعی، اقتصادی و آموزشی شده است.

در نظام حقوقی جمهوری اسلامی، اعتقاد به دیانت بهایی نه‌تنها مجاز شمرده نمی‌شود بلکه در برخی موارد جرم تلقی می‌شود و بهاییان با اتهاماتی چون «تبلیغ علیه نظام»، «فساد فی‌الارض» یا «جاسوسی برای اسرائیل» تحت پیگرد قرار می‌گیرند.

۲. اشکال سرکوب و نقض حقوق شهروندی بهاییان

۱. محرومیت از آموزش:

• دانش‌آموزان و دانشجویان بهایی در بسیاری از موارد از ثبت‌نام در مدارس و دانشگاه‌ها محروم می‌شوند یا پس از شناسایی مذهبشان اخراج می‌گردند.

• نهادهای امنیتی مانع فعالیت «مؤسسه آموزش عالی بهاییان ایران (BIHE)» شده‌اند.

۲. محرومیت از اشتغال و مالکیت:

• صدور مجوزهای کسب‌وکار برای بهاییان محدود یا ممنوع است.

• املاک و مزارع متعلق به بهاییان در شهرهایی مانند شیراز، سمنان، همدان و مازندران مصادره یا تخریب شده‌اند.

۳. بازداشت و حبس خودسرانه:

• ده‌ها شهروند بهایی در سال‌های اخیر به اتهامات عقیدتی بازداشت و محکوم به حبس‌های طولانی‌مدت شده‌اند.

• گزارش‌ها حاکی از شکنجه، محرومیت از وکیل و دادگاه‌های غیرعلنی برای متهمان بهایی است.

۴. نقض آزادی مذهب و عقیده:

• بهاییان از برگزاری آیین‌های مذهبی و اجتماعات خود منع می‌شوند.

• گورستان‌های بهایی تخریب یا بسته شده‌اند و مراسم خاک‌سپاری آنان با محدودیت شدید مواجه است.

۳. تعارض با تعهدات بین‌المللی ایران

ایران عضو میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) است که در مواد ۱۸، ۱۹، ۲۶ و ۲۷ آن، آزادی مذهب، بیان و برابری در برابر قانون تضمین شده است. رفتار دولت ایران با بهاییان در موارد زیر ناقض این تعهدات است:

• ماده ۱۸: حق آزادی اندیشه، وجدان و مذهب؛ هر شخص حق دارد دین خود را انتخاب یا تغییر دهد و در تعلیم یا مراسم مذهبی خود آزاد باشد.

• ماده ۲۶: برابری در برابر قانون بدون تبعیض بر اساس دین، نژاد، یا عقیده.

• ماده ۲۷: حق اقلیت‌ها برای حفظ و اجرای فرهنگ و مذهب خود.

همچنین، اعلامیه جهانی حقوق بشر (مواد ۲، ۱۸ و ۱۹) و اعلامیه سازمان ملل در خصوص حذف همه اشکال تبعیض بر پایه‌ی مذهب یا عقیده (۱۹۸۱) بر این حقوق تأکید دارند.

۴. مسئولیت دولت و نهادهای بین‌المللی

دولت ایران به‌عنوان عضو میثاق‌های یادشده، موظف است:

• تبعیض نهادینه‌شده علیه بهاییان را برطرف کند،

• امکان دسترسی برابر آنان به آموزش، اشتغال و خدمات اجتماعی را فراهم سازد،

• و تضمین کند که هیچ فردی به دلیل اعتقاد مذهبی مورد آزار یا پیگرد قرار نگیرد.

در مقابل، نهادهای بین‌المللی از جمله گزارشگر ویژهٔ سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، شورای حقوق بشر سازمان ملل و عفو بین‌الملل بارها نسبت به آزار سیستماتیک بهاییان هشدار داده‌اند.

۵. جمع‌بندی

سرکوب حقوقی و نقض حقوق شهروندی بهاییان در ایران نمونه‌ی آشکار تبعیض عقیدتی و مذهبی دولتی است. این وضعیت نه‌تنها با اصول عدالت و کرامت انسانی، بلکه با تعهدات بین‌المللی و حتی اصول بنیادین قانون اساسی ایران (از جمله اصل ۲۰ و ۲۳ درباره‌ی آزادی عقیده و برابری شهروندان) در تضاد است.

پایان دادن به این روند و شناسایی رسمی حق شهروندی بهاییان، گامی اساسی در جهت تحقق عدالت اجتماعی، صلح داخلی و هم‌سویی ایران با معیارهای جهانی حقوق بشر خواهد بود. 

Please follow and like us: